SynHafiza al-Asada, będącego prezydentem Syrii w latach 1971–2000. 8 grudnia 2024 roku doszło do obalenia jego reżimu w wynikuwojny domowej[2], która była pokłosiemarabskiej wiosny z 2011 roku.
W 1988 roku ukończył studia na Wydziale MedycynyUniwersytetu Damasceńskiego. Po otrzymaniu dyplomu ukończenia studiów w stopniu doktora rozpoczął pracę w armii. Podyplomową praktykę odbył w szpitalu wojskowym wTischrin[3]. Cztery lata później przeniósł się na studia podyplomowe wLondynie (Western Eye Hospital) ze specjalizacją okulistyczną. W 1994 roku w wypadku samochodowym zginął jego starszy bratBasil, mający być następcą ojca jako prezydent Syrii. W związku ze śmiercią brata Baszszar został zmuszony do powrotu i wstąpienia do akademii wojskowej. Od 1998 roku nadzorował politykę Syrii wLibanie w czasie trwania okupacji. Po śmierci ojca 10 czerwca 2000 został wybrany na prezydenta Syrii. W grudniu tego samego roku wziął ślub zAsmą Achras. W 2007 został ponownie wybrany na prezydenta.
Po śmierci ojca Hafiza al-Asada w 2000 roku Baszszar został przywódcąPartii Baas i armii. Wybrany na prezydenta w wyniku przeprowadzonego referendum (był jedynym kandydatem) otrzymał wg oficjalnych danych 99,7% głosów przy frekwencji 94,6%[4]. W związku z wyborem na prezydenta Madżlis asz-Szab (parlament syryjski) obniżył minimalny wiek dla kandydata na prezydenta z 40 na 34 lata (wiek Asada, kiedy został wybrany), po wyborze Asad otrzymał także stopieńgenerała. 27 maja 2007 roku Baszszar został ponownie wybrany jako prezydent na kolejną kadencję siedmiu lat, z oficjalnym wynikiem 97,6% głosów w referendum (brak innego kandydata)[5].
W swojej polityce wewnętrznej znany był z lekceważenia praw człowieka[6][7], częstych zaburzeń gospodarczych spowodowanych nakładanymi sankcjami[8][9] i wszechobecnej korupcji[10]. Po wyborze na prezydenta miał przyjąć bardziej liberalne podejście niż jego ojciec. W jednym z wywiadów stwierdził, że widzi demokrację w Syrii jako „narzędzie dla lepszego jutra”.
W swojej polityce zagranicznej al-Asad był zdeklarowanym krytykiemStanów Zjednoczonych iIzraela[11]. Prowadzi politykę zbliżenia zRosją, podjął też decyzję o wycofaniu wojsk z Libanu po 29-letniej okupacji tego kraju.
W czasiewojny domowej w Syrii zdecydował o tłumieniu protestów skierowanych przeciw niemu, co spowodowało eskalację konfliktu i w efekcie śmierć tysięcy osób oraz olbrzymie straty materialne. Oskarżany był o wydawanie rozkazów dokonywaniazbrodni przeciwko ludzkości[12].
W pierwszych wielopartyjnych wyborach prezydenckich, które zostały przeprowadzone 3 czerwca 2014, odniósł zwycięstwo uzyskując 88,7% głosów przy 73-procentowej frekwencji. Tym samym prezydent zapewnił sobie trzecią, 7-letnią kadencję na stanowisku[13]. W wyborach prezydenckich, które odbyły się 27 maja 2021 ponownie uzyskał reelekcję, uzyskując 95,1% głosów[14].
Rządy al-Asada zostały obalone w wyniku ofensywy sił opozycyjnych, która rozpoczęła się pod koniec listopada 2024. 8 grudnia 2024 roku al-Asad opuścił stolicę, która tego samego dnia została zajęta przez rebeliantów[15][16]. WedługMinisterstwa Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej al-Asad opuścił Syrię, wydając wcześniej rozkazy pokojowego przekazania władzy rebeliantom[15]. Agencja prasowaReuters poinformowała, że miał zginąć w katastrofie lotniczej podczas ucieczki, informacja została jednak później usunięta[17][18]. Tego samego dnia agencja prasowaTASS przekazała, że wraz z rodziną przebywa wMoskwie, gdzie udzielono muazylu[19][20].
Z pierwszą oficjalną wizytą jako głowa państwa Baszszar al-Asad udał się do Francji na spotkanie z ówczesnym prezydentemJacques’em Chiracem. W 2003 roku Asad był przeciwnyinwazji na Irak, mimo wieloletniej wrogości pomiędzy tymi państwami. W celu zapobiegnięcia inwazji próbował wykorzystać swoje czasowe miejsce wRadzie Bezpieczeństwa ONZ, aby zablokować rezolucję w tej sprawie. Po inwazji został oskarżony przez Amerykanów o wspieranie rebelii szyitów w Iraku. Jeden z amerykańskich generałów oskarżył go o zapewnienie finansowania, logistyki i szkolenia irackich i zagranicznych fundamentalistów szyickich do ataków przeciwko wojskom USA[21].
Kiedy w lutym 2005 roku w wyniku zamachu bombowego wBejrucie zginął były premier LibanuRafik al-Hariri, o udział w zamachu oskarżono Syrię. Wydarzenie to spowodowało kryzys w stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi. Asad był także krytykowany za obecność Syrii w Libanie, którą ostatecznie zakończył w 2005 roku; dzięki temu Stany Zjednoczone zniosły część sankcji nałożonych na Syrię za wkroczenie do tego państwa. Na pogrzebie papieżaJana Pawła II w 2005 roku Asad uścisnął dłoń izraelskiego prezydentaMoszego Kacawa.
Podobnie jak większość klasy rządzącej w baasistowskiej Syrii Asad jestalawitą. Mówi płynnie poangielsku, zna takżejęzyk francuski w stopniu komunikatywnym. Jego żonaAsma al-Asad jest Brytyjką syryjskiego pochodzenia. Ma troje dzieci: Hafiza (imię nadane po dziadku), Zajn i Karima.
_-_ribbon_bar.gif)
.png)
.svg)