.jpg) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1930 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 3 czerwca 2021 | ||
| Prezydent Mauritiusa | |||
| Okres | od 7 października 2003 | ||
| Przynależność polityczna | |||
| Poprzednik | Raouf Bundhun (p.o.) | ||
| Następca | Monique Ohsan-Bellepeau (p.o.) | ||
| Premier Mauritiusa | |||
| Okres | od 16 czerwca 1982 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Okres | od 17 września 2000 | ||
| Poprzednik | Navin Ramgoolam | ||
| Następca | |||
| Premier Mauritiusa | |||
| Okres | od 17 grudnia 2014 | ||
| Poprzednik | |||
| Następca | |||
| Odznaczenia | |||
_-_ribbon_bar.png)     | |||
| |||
Anerood Jugnauth (ur.29 marca1930 wVacoas-Phoenix, zm.3 czerwca2021 wCurepipe[1]) –maurytyjskipolityk, trzykrotnypremier Mauritiusa w latach 1982–1995, 2000–2003 oraz 2014–2017,prezydent tego kraju od 7 października 2003 do 31 marca 2012.
Anerood Jugnauth kształcił się w szkołach Roman Catholic Aided School oraz Regent CollegeQuatre Bornes, po czym rozpoczął studia prawnicze. W 1954 rozpoczął praktykę adwokacką[2].
W 1963 został po raz pierwszy wybrany w składZgromadzenia Legislacyjnego, w którym zasiadał do 1967. W skład parlamentu wchodził również w latach 1976–1995 oraz 2000–2003. W latach 1965–1967 pełnił funkcję ministra stanu ds. rozwoju, a w 1967 funkcję ministra pracy w gabineciepremieraSeewoosagura Ramgoolama[3].
W 1970 wstąpił doWalczącego Ruchu Mauritiusa (Mouvement Militant Mauricien, MMM). W latach 1973–1982 stał na jego czele, a od 1976 do 1982 pełnił również funkcję lidera opozycji. 16 czerwca 1982, po wygranej MMM w wyborach, objął stanowisko szefa rządu, które zajmował do 22 grudnia 1995. W 1983 wystąpił z MMM i założył własne ugrupowanie,Socjalistyczny Ruch Mauritiusa (Mauritian Socialist Movement, MSM). Od 17 września 2000 do 30 września 2003 po raz drugi zajmował stanowisko premiera[3].
7 października 2003 został wybrany przez Zgromadzenie Narodowe na urząd prezydenta Mauritiusa. Przewodnictwo w partii przekazał synowi,Pravindowi Jugnauthowi[3]. 19 września 2008 został jednogłośnie wybrany przez parlament na drugą 5-letnią kadencję[4].
30 marca 2012 ogłosił swoją rezygnację ze stanowiska prezydenta, obowiązującą z dniem kolejnym. Powodem złożenia urzędu był brak akceptacji dla polityki rząduNavina Ramgoolama. Zapowiedział przejście do opozycji i powrót do szeregów MSM. Partia ta w sierpniu 2011 opuściła szeregi koalicji z powodu postawienia zarzutów korupcyjnych jej członkowi, ministrowi zdrowia. 31 marca 2012 obowiązki prezydenta przejęła wiceprezydentMonique Ohsan-Bellepeau[5][6].
W wyborach parlamentarnych 10 grudnia 2014 koalicja pod jego przewodnictwem zdobyła 51 z 69 mandatów, a 17 grudnia 2014 Jugnauth objął po raz trzeci stanowisko premiera[7][8]. 21 stycznia 2017 ogłosił swoją rezygnację ze stanowiska szefa rządu na rzecz syna i ministra finansów w jego gabinecie,Pravinda Jugnautha, który objął urząd 23 stycznia 2017[9].
|
