Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Andegawenowie

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jestwersja przejrzana, która zostałaoznaczona15 mar 2024.Na przejrzenie oczekujązmiany w szablonach lub plikach, które są zawarte na tej stronie.
Zobacz też:Andegawenowie (Kapetyngowie).

Andegawenowie (fr.d’Anjou) – nazwą tą określa się kilka rodów rządzących wHrabstwie Andegawenii (fr.Anjou), krainie w zachodniejFrancji. Pierwsi Andegawenowie byli hrabiami Andegawenii od czasów karolińskich, zwie się ich takżeIngelgerami od protoplasty rodu –Ingelgera. Druga dynastia andegaweńska była spokrewniona z pierwszą, ale zwana jest także od pewnego momentuPlantagenetami. Pozostałe rody andegaweńskie były młodszymi liniami królewskiego rodu Francji –Kapetyngów.

 Zobacz też:Władcy Andegawenii.

Ingelgerowie

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Ingelgerowie.

Pierwsza dynastia andegaweńska wywodziła się z miejscowego możnowładztwa. Jej protoplastą byłIngelger. Jego synFulko I Rudy od909 r. tytułował się hrabiąAngers. Jego potomkowie wygaśli w linii męskiej w 1060 r. na Godfrydzie II Martelu[1].

Andegawenowie-Plantageneci

[edytuj |edytuj kod]
Andegawenowie
Herb Andegawenowie
Kraj

Francja
Anglia
Królestwo Jerozolimskie
Polska
Węgry

Tytuły

władcy Andegawenii
królowie Anglii
królowie Jerozolimy

Gałęzie

Plantageneci

Andegawenię po Gotfrydzie II przejął Godfryd III Brodaty, syn Ermengardy d’Anjou (siostry Gotfryda II) i Gotfryda II z Gatinas. Nowa dynastia podzieliła się w I poł. XII w. na dwie linie, panujące wJerozolimie i wAnglii:

Młodsze linie władców Francji

[edytuj |edytuj kod]

Kapetyngowie

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Andegawenowie (Kapetyngowie).
Herb Kapetyngów Francuskich

Karol I Andegaweński, hrabia Andegawenii od 1246, syn króla Francji Ludwika VIII Lwa, w 1266 – przy poparciu papieskim pokonawszy zwolenników dynastiiHohenstaufów – został ogłoszonykrólem Sycylii i Neapolu. W 1282 utracił Sycylię na rzecz królaAragonii. Karol II oddał w 1290 r. Andegawenię królom Francji. Jego potomkowie podzielili się na gałęzie:

  • Najstarsza linia wywodząca się od prawnuka Karola I –Karola Roberta – panowała od 1308 r. w królestwie Węgier. W 1320 r. Karol Robert poślubiłElżbietę, córkęWładysława I Łokietka. Popierał Polskę w jej walkach zKrzyżakami iLuksemburgami. Po śmierci Karola Roberta w 1342 r. tron objął jego synLudwik Węgierski, siostrzeniec i sojusznikKazimierza III Wielkiego, jeden z najwybitniejszych władców Węgier. Po śmierci Kazimierza Wielkiego wstąpił w 1370 r. na tron Polski. Po Ludwiku Węgierskim tron polski objęła jego córka,Jadwiga Andegaweńska. Jej śmierć w 1399 r. zakończyła okres rządów Andegawenów w Polsce.
  • Młodsza linia wywodząca się od Roberta Mądrego rządziła w Neapolu do 1381.
  • Najmłodsza rządziła w księstwie Durazzo (tereny dzisiejszejAlbanii), w Neapolu (1381–1435) oraz przejściowo na Węgrzech (1385–1386). Ostatnia z rodu królowa Neapolu Joanna II zmarła w 1435[4]

Genealogia

[edytuj |edytuj kod]
Ludwik VIII Lew
(1187–1226)
 
Blanka
(1188–1252)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Filip
(1209–1218)
Ludwik IX Święty
(1214–1270)
Robert I d’Artois
(1216–1250)
Filip
(1218–1220)
Jan
(1219–1232)
Alfons z Poitiers
(1220–1271)
Filip Dagobert
(1222–1232)
Izabela
(1225–1269)
Stefan
(1225–1226)
Karol Andegaweński
(1226–1285)
 
Beatrycze Prowansalska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria Węgierska
(1257–1323)
 
Karol II Andegaweński
(1254–1309)
 
Filip Andegaweński
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata
(1273–1299)
Ludwik
(1274–1297)
Rajmund Berengar
(1279/1282–1307)
Blanka
(1280–1310)
Jan
(1283–1308)
 
 
Tristan
(1284–1288)
Eleonora
(1289–1341)
Maria
(1290–1346)
Piotr Tempesta
(1291–1315)
Beatrycze
(1295–1321)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol Martel
(1271–1295)
 
Klemencja Habsburg
(1271–1293)
 
 
 
 
 
 
Filip I
(1278–1332)
 
Tamara Angelina, potem
Katarzyna II de Valois
 
Robert I Mądry
(1277–1343)
 
Jolanta
 
Jan
(1294–1336)
 
Agnieszka z Périgord
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Karol Robert
(1288–1342)
 
Elżbieta Łokietkówna
(1305–1380)
 
Beatrycze
(1290–1343)
 
Klemencja Węgierska
(1293–1328)
 
 
5 synów i 5 córek
 
Maria de Valois
 
Karol
(1298–1328)
 
Karol de Durazzo
(1323–1348)
 
Maria z Neapolu
 
Ludwik
(1324–1362)
 
Małgorzata de Sanseverino
 
Robert
(1326–1356)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Władysław
(1324–1329)
 
Ludwik
(1326–1382)
 
Andrzej
(1327–1345)
 
Stefan
(1332–1354)
 
Joanna I z Neapolu
(1326–1382)
 
Karol Martin
(1327–1327)
 
Maria
(1328–1366)
 
 
 
 
Syn i 4 córki
 
Ludwik
(1344)
 
Karol III z Durazzo
(1345–1385)
 
Agnieszka
(zm. 1347)

Walezjusze andegaweńscy

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Walezjusze.
Herb książąt Andegawenii z dynastii Walezjuszów andegaweńskich

Po śmierci Małgorzaty andegaweńskiej (1299) samodzielnym władcą Andegawenii został jej mąż,Karol Walezjusz, brat króla Francji Filipa IV Pięknego. W 1328 roku, w momencie objęcia francuskiego tronu przez Filipa VI (syna Karola Walezjusza), nastąpiło połączenie Andegawenii z domeną królewską. Andegawenię jako księstwo otrzymał w 1360 rokuLudwik I Andegaweński, syn króla Francji Jana II Dobrego[5]. Ludwik I w 1382 został adoptowany przez królową NeapoluJoannę I i przejął jej tytuł królewski. Faktycznie władzę w Neapolu w latach 1435–1442 sprawował tylko jego wnukRené I Andegaweński. Ta linia Andegawenów wygasła na Karolu IV z Maine, tytularnym królu Neapolu w 1481. Przedstawiciele tej linii rządzili również wLotaryngii w latach 1431–1473[6].

Genealogia

[edytuj |edytuj kod]
Ludwik I
(1339–1384)
książę Andegawenii
 
Maria z Blois-Châtillon
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria
(ur. 1370)
Ludwik II
(1377–1417)
książę Andegawenii
 
Jolanta AragońskaKarol
(1380–1404)
książę Tarentu
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ludwik III
(1403–1434)
książę Andegawenii
 
Małgorzata SabaudzkaMaria
(1404–1463)
 
Karol VII Walezjusz
król Francji
Rene
(1409–1480)
król Neapolu
książę Andegaweniiksiążę Lotaryngii
 
Izabela LotaryńskaJolanta
(1412–1440)
 
Franciszek I BretońskiKarol III
(1414–1472)
hrabia Maine
 
Izabela
z Luxemburga-Saint-Pol
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Izabela
 
Jan II
(1425–1470)
książę Lotaryngii
 
Maria BurbonLudwik
(1427–1445)
markiz Pont-à-Mousson
Mikołaj
(1428–1430)
Jolanta
(1428–1483)
 
Fryderyk II
hrabia Vaudémont
Małgorzata
(1429–1482)
 
Henryk VI Lancaster
 
 

(1431–1432)
 
Ludwika
(1436–1438)
Anna
(1437–1450)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Izabela
(1445–1446)
Rene
(1446–1450)
Izabela
(1447–1448)
Mikołaj I
(1448–1473)
książę Lotaryngii
Joanna z Vaudémont
 
Karol IV
(1436–1481)
książę Andegawenii
Ludwika
(1445–1477)
 
Jakub Armaniacki
książę Nemours
 
 

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Genealogia potomków Ingelgera, M.Marek,Genealogy.Eu
  2. Genealogia Plantagenetów, M.Marek,Genealogy.Eu
  3. Genealogia linii jerozolimskiej, M.Marek,Genealogy.Eu
  4. Genealogia potomków Karola Andegaweńskiego, M.Marek,Genealogy.Eu
  5. J.E. Morby,Dynastie świata, Kraków 1995, s. 135.
  6. Genealogia potomków Ludwika I, M.Marek,Genealogy.Eu
Dynastie i rody panujące Europy
Angielskie
Armeńskie
Bizantyńskie
Bośniackie
Bułgarskie
Chorwackie
Czeskie i morawskie
Duńskie
Frankijskie i francuskie
Gruzińskie
Hiszpańskie
Litewskie
Niemieckie
Polskie i pomorskie
Portugalskie
Ruskie i rosyjskie
Rumuńskie – mołdawskie i wołoskie
Serbskie i czarnogórskie
Szkockie
Szwedzkie
Węgierskie
Włoskie
  • Dynastie pogrupowane są pod względem rodzimego kraju, w ramach nich alfabetycznie; w nawiasach boczne linie będące samodzielnymi dynastiami
Encyklopedie internetowe (ród szlachecki):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andegawenowie&oldid=73132139
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp