.png) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 20 stycznia 1901 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 maja 1994 | ||
| Zawód, zajęcie | inżynier, menedżer, urzędnik państwowy | ||
| Alma Mater | |||
| Stanowisko | przewodniczący Komisji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (1959–1962) | ||
| Partia | Francuska Sekcja Międzynarodówki Robotniczej,Federacja Lewicy Demokratycznej i Socjalistycznej | ||
| |||
Étienne Hirsch (ur.20 stycznia1901 wParyżu, zm.17 maja1994 tamże[1]) –francuskiinżynier,menedżer iurzędnik państwowy, działacz środowisk proeuropejskich i uczestnik II wojny światowej, w latach 1959–1962 przewodniczący KomisjiEuropejskiej Wspólnoty Energii Atomowej.
Syn Richarda i Marianne z domu Schwen, urodził się w żydowskiej rodzinie z klasy średniej pochodzenia niemiecko-czeskiego. AbsolwentÉcole nationale supérieure des mines de Paris, w latach 20. krótko należał doFrancuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej. Rozpoczął pracę w przemyśle chemicznym w koncernieSaint-Gobain. W 1924 przeniósł się do Ugine Kuhlmann, gdzie do 1940 zajmował stanowiska kierownicze w powiązanych z nią spółkach. Opracował nową metodę otrzymywania syntetycznegometanu, za co otrzymał nagrodę. Pod koniec lat 30. na zlecenie francuskich przedsiębiorstw badał ich konkurentów zagranicznych. W 1940 zbiegł doLondynu, gdzie rozpoczął działalność w ruchu oporu pod pseudonimem „Commandant Bernard”. W 1943 został zastępcąJeana Monneta odpowiedzialnego za uzbrojenie w ramachFrancuskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego wAlgierze, następnie od stycznia 1945 odpowiadał za zaopatrzenie w ramach reprezentacji Francji przy dowództwie aliantów w Londynie[2]. Jego rodzice, siostra i siostrzeńcy zostali zamordowani w obozie koncentracyjnymAuschwitz-Birkenau[3].
Po wojnie pozostał bliskim współpracownikiemCharles’a de Gaulle’a. Na krótko powrócił do Ugine Kuhlmann, następnie od 1945 pracował w Generalnej Komisji Planowania, początkowo kierowanej przez Jeana Monneta, a od 1952 do 1959 pozostawał jej prezesem. Jeden ze współtwórcówplanu Schumana. Od 2 lutego 1959 do 10 stycznia 1962 przewodniczył KomisjiEuropejskiej Wspólnoty Energii Atomowej jako jej drugi szef. W 1962 francuskie władze odmówiły mu odnowienia kadencji ze względu na poglądy odbierane jako zbyt proeuropejskiego, zamiast niego wskazałyPierre’a Chateneta[4]. Był w tym okresie oddelegowany doParlamentu Europejskiego. W latach 1964–1975 kierowałUnią Europejskich Federalistów jako prezydent, a następnie przewodniczący komitetu centralnego[3]. Został prezesem Institut technique de prévision économique et sociale oraz wykładowcą europeistyki naUniversité Libre de Bruxelles iUniversité catholique de Louvain. W 1965 dołączył doFederacji Lewicy Demokratycznej i SocjalistycznejFrançois Mitterranda, w 1966 zaprezentowany jako członek jego gabinetu cieni[5].
Był żonaty z Geneviève, miał troje dzieci[1]. Szwagier fizykaJules’a Guérona[3].
| Przewodniczący Wysokiej Władzy Wspólnoty Węgla i Stali |
|
|---|---|
| Przewodniczący Komisji Wspólnoty Energii Atomowej |
|
| Przewodniczący Komisji Wspólnoty Gospodarczej |
|
| Przewodniczący Komisji Wspólnot |
|
| Przewodniczący Komisji |
|
.svg)
