Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Podrząd: PASSERI Linnaeus, 1758 - ŚPIEWAJĄCE

Podrząd siostrzany w stosunku do Tyranni. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie Passeri bazuje głównie na Stilleret al. (2024), Oliveroset al. (2019), Moyleet al. (2016) i Kuhlet al. (2021); zob. również podsumowanie dotychczasowych badań w Cracraft (2014). Śpiewające dzielą się na 6 sukcesywnych odgałęzień ewolucyjnych (tu w randze infrarzędów): Menurides, Climacterides, Meliphagides, Orthonychides, Corvides i Passerides (zob. Barkeret al., 2002, 2004, Ericsonet al., 2002a,b, 2014, Selvattiet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024).

Infrarząd: MENURIDES Sharpe, 1891

Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli podrzędu Passeri (zob. m.in. Barkeret al., 2002, 2004, Ericsonet al., 2002b, Zuccon & Ericson, 2012, Aggerbecket al., 2014, Ericsonet al., 2014, Prumet al., 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024).

Rodzina:MENURIDAE Lesson, 1828 - LIROGONY - LYREBIRDS

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 333-334 (F)  Wolters III: 216 (F)  S&M: 422 (F)  HBW IX: 484-495 (F)  H&M4 II: 141 (F)  HBW IC II: 212-213 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z gąszczakami (Atrichornithidae) (Chesser & ten Have, 2007, Selvattiet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Oliveroset al., 2019, Stilleret al., 2024).

Rodzaj:Menura Latham, 1801 (f.)


Rodzina:ATRICHORNITHIDAE Stejneger, 1885 - GĄSZCZAKI - SCRUBBIRDS

Wersja: 2024-06-20
Peters VIII: 335-336 (F)  Wolters III: 216 (F)  S&M: 422-423 (p. Menuridae: sF)  HBW IX: 474-483 (F)  H&M4 II: 141 (F)  HBW IC II: 212-213 (F)
1 rodzaj, 2 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z lirogonami (Menuridae) (Chesser & ten Have, 2007, Selvattiet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Oliveroset al., 2019, Stilleret al., 2024).

Rodzaj:Atrichornis Stejneger, 1885 (m.)


Infrarząd: CLIMACTERIDES

Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli podrzędu Passeri (zob. Barkeret al., 2002, 2004, Zuccon & Ericson, 2012, Aggerbecket al., 2014, Ericsonet al., 2014, Prumet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024).

Rodzina:PTILONORHYNCHIDAE Gray,GR, 1841 - ALTANNIKI - BOWERBIRDS

Wersja: 2024-06-20
Peters XV: 172-181 (F)  Wolters III: 216-217 (F)  S&M: 423-424 (F)  HBW XIV: 350-403 (F)  H&M4 II: 141-143 (F)  HBW IC II: 212-215 (F)
7 rodzajów, 23 gatunki
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z korołazami (Climacteridae) (zob. m.in. Barkeret al., 2002, 2004, Prumet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024). Przyjęty porządek systematyczny (rodzaje) bazuje na Ericsonet al. (2020); zob. również Kusmierskiet al. (1997) i Zwiers (2009). Porządek systematyczny w obrębie rodzajówAmblyornis,Sericulus iChlamydera za Ericsonet al. (2020).

Rodzaj:Ailuroedus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj:Scenopoeetes Coues, 1891 (m.)

Rodzaj:Prionodura De Vis, 1883 (f.)

Rodzaj:Amblyornis Elliot, 1872 (f.)

Rodzaj:Sericulus Swainson, 1825 (m.)

Rodzaj:Ptilonorhynchus Kuhl, 1820 (m.)

Rodzaj:Chlamydera Gould, 1837 (f.)


Rodzina:CLIMACTERIDAE de Selys-Longchamps, 1839 - KOROŁAZY - AUSTRALIAN TREECREEPERS

Wersja: 2024-06-20
Peters XII: 162-166 (F)  Wolters IV: 255 (F)  S&M: 422 (F)  HBW XII: 642-660 (F)  H&M4 II: 143-144 (F)  HBW IC II: 214-215 (F)
2 rodzaje, 7 gatunków
Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z altannikami (Ptilonorhynchidae) (zob. m.in. Barkeret al., 2002, 2004, Prumet al., 2015, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024). Pokrewieństwo w obrębie rodziny słabo zbadane.

Rodzaj:Cormobates Mathews, 1922 (f.)

Rodzaj:Climacteris Temminck, 1820 (m.)


Infrarząd: MELIPHAGIDES

Dobrze zdefiniowany takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli podrzędu Passeri (zob. m.in. Barkeret al., 2002, 2004, Ericsonet al., 2002b, 2014, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024). Przyjęty porządek systematyczny (rodziny) w obrębie Meliphagides dobrze poparty (zob. m.in. Barkeret al., 2004, Driskell & Christidis, 2004, Driskellet al., 2007, Gardneret al., 2010, Zuccon & Ericson, 2012, Markiet al., 2017, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024): (Maluridae (Dasyornithidae (Meliphagidae (Pardalotidae + Acanthizidae))))). Badania Nyári & Joseph (2012) sugerują, iż lamparciki (Pardalotidae) i buszówkowate (Acanthizidae) powinny zostać połączone w jedną rodzinę (Pardalotidae), lecz zob. Markiet al. (2017) i Stilleret al. (2024).

Rodzina:MALURIDAE Swainson, 1831 - CHWOSTKOWATE - FAIRYWRENS AND GRASSWRENS

Wersja: 2024-06-09
Peters XI: 390-409 (F)  Wolters V: 387-388 (F)  S&M: 424-426 (F)  HBW XII: 490-531 (F)  H&M4 II: 144-146 (F)  HBW IC II: 216-219 (F)
2 podrodziny, 6 rodzajów, 32 gatunki
Systematyka: Porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Christidiset al. (2010), Driskellet al. (2011) i Markiet al. (2017); zob. również Gardneret al. (2010), Leeet al. (2012) i McLeanet al. (2012). Porządek w obrębie rodzajuStipiturus za Markiet al. (2017).

Podrodzina:MALURINAE Swainson, 1831 - CHWOSTKI

Rodzaj:Stipiturus Lesson, 1831 (m.)

Rodzaj:Sipodotus Mathews, 1928 (m.)

Rodzaj:Clytomyias Sharpe, 1879 (m.)

Rodzaj:Chenorhamphus Oustalet, 1878 (m.)

Rodzaj:Malurus Vieillot, 1816 (m.)

Podrodzina:AMYTORNITHINAE Mathews, 1946 - ZIELAKI

Rodzaj:Amytornis Stejneger, 1885 (m.)


Rodzina:DASYORNITHIDAE Schodde, 1975 - KOLCOPIÓRKI - BRISTLEBIRDS

Wersja: 2024-06-20
Peters XI: 409-410 (p. Acanthizidae)  Wolters IV: 271 (p. Acanthizidae)  S&M: 439 (p. Pardalotidae: sF)  HBW XII: 532-542 (F)  H&M4 II: 147 (F)  HBW IC II: 218-219 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina dawniej włączana do rodziny buszówkowatych (Acanthizidae), lecz zob. Schodde & Mason (1999), Driskell & Christidis (2004), Gardneret al. (2010), Markiet al. (2017) i Stilleret al. (2024). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuDasyornis za Markiet al. (2017).

Rodzaj:Dasyornis Vigors & Horsfield, 1827 (m.)


Rodzina:MELIPHAGIDAE Vigors, 1825 - MIODOJADY - HONEYEATERS

Wersja: 2025-04-20
Peters XI: 461-464 (p. Acanthizidae), XII: 338-341 i 344-449 (F), XV: 183 (p. Paradisaeidae)  Wolters III: 217 (p. Paradisaeidae), IV: 256-263 (F) i 267 (Ephthianuridae)  S&M: 426-438 (F)  HBW XII: 612-626 (Epthianuridae) i XIII: 498-691 (F)  H&M4 II: 147-164 (F)  HBW IC II: 220-243 i 906-907 (F)
52 rodzaje, 190 gatunków (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Andersenet al. (2019) i Markiet al. (2017); zob. również Driskell & Christidis (2004), Gardneret al. (2010), Nyári & Joseph (2011), Andersenet al. (2014b) i Josephet al. (2014b), oraz również Higginset al. (2008). Ostatnie badania sugerują, iż rodzajGymnomyza (obecnieEugymnomyza) (Andersenet al., 2014b, Markiet al., 2017) nie jest monofiletyczny; potrzeba dalszych badań. Do miodojadów dawniej zaliczano również rodzaje:Apalopteron iCleptornis (obecnie zaliczane do szlarników Zosteropidae; zob. Sibley & Monroe, 1990, Springeret al., 1995, Moyleet al., 2009b),Oedistoma iToxorhamphus (obecnie osobna rodzina - jagodziaki Melanocharitidae; zob. Sibley & Monroe, 1990, Barkeret al., 2002, 2004, Beresfordet al., 2005, Driskellet al., 2007),Promerops (obecnie osobna rodzina - dudkowce Promeropidae; zob. Barkeret al., 2004, Beresfordet al., 2005, Driskellet al., 2007),Notiomystis (obecnie osobna rodzina - miodniki Notiomystidae; zob. Ewenet al., 2006, Driskellet al., 2007),Moho iChaetoptila (obecnie osobna rodzina - reliktowce Mohoidae; zob. Fleischeret al., 2008); ponadto rodzajeEpthianura iAshbyia czasami są umieszczane w osobnej rodzinie - Epthianuridae Legge, 1887 (np. Mathews, 2007), lecz zob. m.in. Driskell & Christidis (2004) i Driskellet al. (2007). Porządek systematyczny w obrębie rodzajów:Philemon za Jønssonet al. (2016b) i Markiet al. (2017),Meliphaga za McCulloughet al. (2019a),Ptiloprora, Caligavis, Lichmera iMyzomela za Markiet al. (2017),Melidectes za Mülleret al. (w druku) (zob. również Markiet al., 2017).

Rodzaj:Myza Meyer,AB & Wiglesworth, 1895 (f.)

Rodzaj:Acanthorhynchus Gould, 1837 (m.)

Rodzaj:Glycichaera Salvadori, 1878 (f.)

Rodzaj:Melionyx Iredale, 1956 (m.)S

Rodzaj:Ptiloprora De Vis, 1894 (f.)

Rodzaj:Lacustroica North, 1910 (f.)S

Rodzaj:Ashbyia North, 1911 (f.)

Rodzaj:Epthianura Gould, 1838 (f.)

Rodzaj:Stresemannia Meise, 1950 (f.)

Rodzaj:Ramsayornis Mathews, 1912 (m.)

Rodzaj:Conopophila Reichenbach, 1852 (f.)

Rodzaj:Melilestes Salvadori, 1876 (m.)

Rodzaj:Timeliopsis Salvadori, 1876 (f.)

Rodzaj:Macgregoria De Vis, 1897 (f.)

Rodzaj:Melipotes Sclater,PL, 1874 (m.)

Rodzaj:Gliciphila Swainson, 1837 (f.)S

Rodzaj:Certhionyx Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj:Pinarostola Sangster, Marki, Gaudin, Irestedt & Jonsson, 2023 (f.)S

Rodzaj:Prosthemadera Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj:Anthornis Gray,GR, 1840 (f.)

Rodzaj:Sugomel Mathews, 1922 (n.)

Rodzaj:Melitograis Sundevall, 1872 (f.)

Rodzaj:Vosea Gilliard, 1960 (f.)S

Rodzaj:Myzomela Vigors & Horsfield, 1827 (f.)

Rodzaj:Philemon Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj:Xanthotis Reichenbach, 1852 (m.)

Rodzaj:Plectorhyncha Gould, 1838 (f.)

Rodzaj:Pycnopygius Salvadori, 1880 (m.)

Rodzaj:Grantiella Mathews, 1911 (f.)

Rodzaj:Trichodere North, 1912 (f.)

Rodzaj:Phylidonyris Lesson, 1830 (m.)

Rodzaj:Cissomela Bonaparte, 1854 (f.)

Rodzaj:Lichmera Cabanis, 1851(f.)

Rodzaj:Meliarchus Salvadori, 1880 (m.)

Rodzaj:Guadalcanaria Hartert,E, 1929 (f.)

Rodzaj:Eugymnomyza Andersen, Gregory, Dickinson, Watling & Scofield, 2022 (f.)N

Rodzaj:Foulehaio Reichenbach, 1852 (m.)S

Rodzaj:Nesoptilotis Mathews, 1913 (f.)

Rodzaj:Entomyzon Swainson, 1825 (m.)

Rodzaj:Melithreptus Vieillot, 1816 (m.)

Rodzaj:Stomiopera Reichenbach, 1852 (f.)

Rodzaj:Meliphaga Lewin, 1808 (f.)

Rodzaj:Purnella Mathews, 1914 (f.)

Rodzaj:Lichenostomus Cabanis, 1851 (m.)

Rodzaj:Gavicalis Schodde & Mason, 1999 (m.)

Rodzaj:Ptilotula Mathews, 1912 (f.)

Rodzaj:Caligavis Iredale, 1956 (f.)

Rodzaj:Acanthagenys Gould, 1838 (f.)

Rodzaj:Anthochaera Vigors & Horsfield, 1827 (f.)

Rodzaj:Bolemoreus Nyári & Joseph, 2011 (m.)

Rodzaj:Manorina Vieillot, 1818 (f.)

Rodzaj:Melidectes Sclater,PL, 1874 (m.)


Rodzina:PARDALOTIDAE Strickland, 1842 - LAMPARCIKI - PARDALOTES

Wersja: 2024-06-20
Peters XII: 202-208 (p. Dicaeidae)  Wolters IV: 268 (p. Acanthizidae)  S&M: 438-439 (F)  HBW XIII: 390-401 (F)  H&M4 II: 164-165 (F)  HBW IC II: 244-245 (F)
1 rodzaj, 4 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina blisko spokrewniona z buszówkowatymi (Acanthizidae). Badania Nyári & Joseph (2012) sugerują, iż obie rodziny powinny ze sobą być połączone, lecz zob. Markiet al. (2017) i Stilleret al. (2024). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuPardalotus za Markiet al. (2017).

Rodzaj:Pardalotus Vieillot, 1816 (m.)


Rodzina:ACANTHIZIDAE Bonaparte, 1854 - BUSZÓWKOWATE - GERYGONES AND THORNBILLS

Wersja: 2024-06-20
Peters XI: 410-460 (F) i XII: 6 (p. Muscicapidae)  Wolters IV: 267-271 (F) i VI: 402 (p. Pachycephalidae)  S&M: 439-444 (p. Pardalotidae: sF) i 459 (p. Corvidae)  HBW XII: 408-409 (p. Pachycephalidae) i 544-611 (F)  H&M4 II: 165-171 (F)  HBW IC II: 244-253 i 906-907 (F)
2 podrodziny, 15 rodzajów, 64 gatunki (w tym 1 wymarły)
Systematyka: Rodzina blisko spokrewniona z lamparcikami (Pardalotidae). Badania Nyári & Joseph (2012) sugerują, iż obie rodziny powinny ze sobą być połączone, lecz zob. Markiet al. (2017) i Stilleret al. (2024). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Gardneret al. (2010), Nyári & Joseph (2012), Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018); zob. też Normanet al. (2009a) (pozycja systematyczna rodzajuPachycare) oraz Christidis & Boles (2008). Schodde & Christidis (2014) zaproponowali umieszczenie rodzajuOreoscopus w osobnej nowej podrodzinie - Oreoscopinae (propozycja przyjęta przez Fjeldsået al., 2020), lecz zob. Cracraft (2014). Normanet al. (2018) zaproponowali wyróżnienie dwóch dodatkowych podrodzin - Gerygoninae Mathews, 1919-20 i Sericornithinae Mathews, 1946 (z 4 plemionami: Smicrornithini Schodde, Christidis & Norman, 2018, Calamanthini Schodde, Christidis & Norman, 2018, Pyrrholaemini Schodde, Christidis & Norman, 2018 i Sericornithini Mathews, 1946). Porządek systematyczny (rodzaje, gatunki) w obrębie Sericornithinae Mathews, 1946 (sensu Normanet al., 2018) za Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018). Porządek systematyczny w obrębie obecnie zdefiniowanego rodzajuSericornis za Normanet al. (2018).

Podrodzina:PACHYCAREINAE Schodde & Christidis, 2014 - ZŁOTOLICZKI

Rodzaj:Pachycare Gould, 1876 (n.)

Rodzaj:Oreoscopus North, 1905 (m.)

Podrodzina:ACANTHIZINAE Bonaparte, 1854 - BUSZÓWKI

Rodzaj:Gerygone Gould, 1841 (f.)

Rodzaj:Smicrornis Gould, 1843(m.)

Rodzaj:Calamanthus Gould, 1838 (m.)

Rodzaj:Hylacola Gould, 1843 (f.)S

Rodzaj:Pycnoptilus Gould, 1851 (m.)

Rodzaj:Pyrrholaemus Gould, 1841 (m.)

Rodzaj:Origma Gould, 1838 (f.)S

Rodzaj:Neosericornis Mathews, 1912 (m.)S

Rodzaj:Aethomyias Sharpe, 1879 (m.)S

Rodzaj:Sericornis Gould, 1838 (m.)

Rodzaj:Acanthornis Legge, 1887 (f.)

Rodzaj:Aphelocephala Oberholser, 1899 (f.)

Rodzaj:Acanthiza Vigors & Horsfield, 1827 (f.)


Infrarząd: ORTHONYCHIDES

Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli podrzędu Passeri (zob. m.in. Barkeret al.,, 2002, 2004, Ericsonet al., 2014, Claramunt & Cracraft, 2015, Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024).

Rodzina:ORTHONYCHIDAE Gray,GR, 1840 - ZIEMNODROZDY - LOGRUNNERS

Wersja: 2017-03-18
Peters X: 228-229 (p. Muscicapidae: sF)  Wolters V: 399 (F)  S&M: 448-449 (F)  HBW XII: 338-347 (F)  H&M4 II: 171 (F)  HBW IC II: 252-253 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Monotypowa rodzina. Porządek systematyczny w obrębie rodzajuOrthonyx bazuje na badaniach Josephet al. (2001) i Normanet al. (2002).

Rodzaj:Orthonyx Temminck, 1820 (m.)


Rodzina:POMATOSTOMIDAE Schodde, 1975 - STADNIAKI - AUSTRALASIAN BABBLERS

Wersja: 2017-03-18
Peters X: 278-282 (p. Muscicapidae)  Wolters V: 392 (p. Timaliidae)  S&M: 449 (F)  HBW XII: 322-336 (F)  H&M4 II: 171-172 (F)  HBW IC II: 252-253 (F)
2 rodzaje, 5 gatunków
Systematyka: Pokrewieństwo w obrębie rodziny słabo zbadane.

Rodzaj:Garritornis Iredale, 1956 (m.)

Rodzaj:Pomatostomus Cabanis, 1851 (m.)


Infrarząd: CORVIDES Wagler, 1830

Dobrze zdefiniowany takson siostrzany w stosunku do infrarzędu Passerides, składający się z 4 sukcesywnych odgałęzień ewolucyjnych: Cinclosomatidae, Campephagidae, (Mohouidae + Malaconotoidea + Neosittidae, Orioloidea) i Corvoidea (Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Barkeret al. (2002, 2004), Fuchset al. (2006b), Moyleet al. (2006b), Irestedt & Ohlson (2008), Irestedtet al. (2008), Jønssonet al. (2008b, 2011, 2016a), Zuccon & Ericson (2012), Aggerbecket al. (2014), Selvattiet al. (2015), Claramunt & Cracraft (2015), Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i McCulloughet al. (2022).

Rodzina:CINCLOSOMATIDAE Mathews, 1921 - PIESZAKI - QUAIL-THRUSHES AND JEWEL-BABBLERS

Wersja: 2024-06-20
Peters X: 231-237 (p. Muscicapidae)  Wolters V: 399 (p. Orthonychidae)  S&M: 457 (p. Corvidae: sF)  HBW XII: 364-368 (p. Eupetidae)  H&M4 II: 184-185 (F)  HBW IC II: 260-263 (F)
2 rodzaje, 12 gatunków
Systematyka: Takson siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli infrarzędu Corvides (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024). Pieszaki były dawniej umieszczane w rodzinie długobiegów (Eupetidae) (np. Boles, 2007b), lecz zob. m.in. Normanet al. (2009b) i Jønssonet al. (2011). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) na podstawie Toonet al. (2012).

Rodzaj:Ptilorrhoa Peters,JL, 1940 (f.)

Rodzaj:Cinclosoma Vigors & Horsfield, 1827 (n.)


Rodzina:CAMPEPHAGIDAE Vigors, 1825 - LISZKOJADY - MINIVETS AND CUCKOOSHRIKES

Wersja: 2025-04-27
Peters IX: 167-217 (F)  Wolters III: 226-229 (F)  S&M: 479-485 (p. Corvidae)  HBW X: 40-119 (F)  H&M4 II: 175-184 (F)  HBW IC II: 280-293 (F)
2 podrodziny, 11 rodzajów, 100 gatunków
Systematyka: Rodzina siostrzana w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Corvides (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); sugerowane wcześniej (m.in. Fuchset al., 2006b, Irestedtet al., 2008, Normanet al., 2009b) bliższe pokrewieństwo z przedstawicielami nadrodziny Malaconotoidea nie zostało potwierdzone. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na McCulloughet al. (2022); zob. również Fuchset al. (2007b), Jønssonet al. (2010c,d, 2016a), Pedersenet al. (2018) i Le Pepkeet al. (2019). Systematyka grupyEdolisoma tenuirostre/E. remotum wymaga dalszych badań (Pedersenet al., 2018).

Podrodzina:PERICROCOTINAE Sundevall, 1872 - PURPURKI

Rodzaj:Pericrocotus Boie, 1826 (m.)

Podrodzina:CAMPEPHAGINAE Vigors, 1825 - LISZKOJADY

Rodzaj:Ceblepyris Cuvier, 1816 (m.)

Rodzaj:Coracina Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj:Lobotos Reichenbach, 1850 (m.)

Rodzaj:Campephaga Vieillot, 1816 (f.)

Rodzaj:Campochaera Sharpe, 1878 (f.)

Rodzaj:Celebesica Strand, 1928 (f.)

Rodzaj:Cyanograucalus Hartlaub, 1861 (m.)

Rodzaj:Edolisoma Jacquinot & Pucheran, 1853 (n.)

Rodzaj:Malindangia Mearns, 1907 (f.)

Rodzaj:Lalage Boie, 1826 (f.)


Rodzina:MOHOUIDAE Mathews, 1946 - MAORYSKI - YELLOWHEAD AND ALLIES

Wersja: 2025-05-02
Peters XI: 460-461 (p. Acanthizidae: sF)  Wolters V: 399-400 (p. Pachycephalidae: sF)  S&M: 458 (p. Corvidae: t)  HBW XII: 430 i 435-437 (p. Pachycephalidae)  H&M4 II: 174 (F)  HBW IC II: 254-255 (F)
1 rodzaj, 3 gatunki
Systematyka: Ostatnie badania na poziomie genomów wskazują, iż maoryski stanowią takson siostrzany w stosunku do (Malaconotoidea + Neosittidae + Orioloidea) (Stilleret al., 2024); zob. również niedawne badania Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i McCulloughet al. (2022), sugerujące, iż są one najbliżej spokrewnione z kowaliczkami (Neosittidae) i obie rodziny stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Corvides. Maoryski były dawniej umieszczane w tak różnych rodzinach jak sikory (Paridae), tymaliowate (Timaliidae), ziemnodrozdy (Orthonychidae), liszkojady (Campephagidae), pokrzewkowate (Sylviidae), chwostkowate (Maluridae), buszówkowate (Acanthizidae), czy fletówki (Pachycephalidae) (Boles, 2007a)

Rodzaj:Mohoua Lesson, 1837 (f.)

  • Mohoua novaeseelandiae (Gmelin,JF, 1789) - maorysek rdzawogłowy - Pipipi/New Zealand Creeper/New Zealand Brown CreeperS
  • Mohoua albicilla (Lesson, 1830) - maorysek białogłowy - WhiteheadS
  • Mohoua ochrocephala (Gmelin,JF, 1789) - maorysek żółtogłowy - YellowheadNT

  • Rodzina:NEOSITTIDAE Ridgway, 1904 - KOWALICZKI - SITTELLAS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 145-149 (p. Sittidae: sF - "Daphoenosittinae")  Wolters IV: 253 (F)  S&M: 458 (p. Corvidae: t)  HBW XII: 628-641 (F)  H&M4 II: 174-175 (F)  HBW IC II: 254-255 (F)
    1 rodzaj, 3 gatunki
    Systematyka: Ostatnie badania Kuhlet al. (2021) i Stilleret al. (2024) wskazują, iż kowaliczki stanowią takson siostrzany w stosunku do przedstawicieli nadrodziny Orioloidea; zob. również niedawne badania Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i McCulloughet al. (2022), sugerujące, iż są one najbliżej spokrewnione z maoryskami (Mohouidae) i obie rodziny stanowią takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli infrarzędu Corvides. Systematyka gatunków rodzajuDaphoenositta niejasna (zob. Noske, 2007, Christidis & Boles, 2008, Jønssonet al., 2019b).

    Rodzaj:Daphoenositta De Vis, 1897 (f.)


    Nadrodzina: ORIOLOIDEA Vigors, 1825

    Grupa 8 blisko spokrewnionych rodzin, zdefiniowana na podstawie badań Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i Stilleret al. (2024), siostrzana w stosunku do przedstawicieli nadrodziny Malaconotoidea (Stilleret al., 2024); zob. również badania Moyleet al. (2016) i Oliveroset al. (2019) sugerujące, iż Oriolidae stanowi takson siostrzany w stosunku do (Malaconotoidea + Corvoidea). Badania Kuhlet al. (2021) i Stilleret al. (2024) wskazują, iż do nadrodziny Orioloidea prawdopodobnie należą również kowaliczki (Neosittidae). Badania Stilleret al. (2024) wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie Orioloidea (Psophodidae nie zostały ujęte w badaniu): (Eulacestomatidae ((Falcunculidae + Oreoicidae) ((Paramythiidae + Vireonidae) (Pachycephalidae + Oriolidae)))). Trzaskacze (Psophodidae) zostały umieszczone w Orioloidea na podstawie badań Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019), Kuhlet al., 2021 i McCulloughet al. (2022), przy czym ich pozycja filogenetyczna nie została dostatecznie ustalona.

    Rodzina:PSOPHODIDAE Bonaparte, 1854 - TRZASKACZE - WHIPBIRDS AND WEDGEBILLS

    Wersja: 2022-08-15
    Peters X: 229-231 (p. Muscicapidae)  Wolters V: 399 (p. Orthonychidae)  S&M: 456-457 (p. Corvidae)  HBW XII: 370-372 (p. Eupetidae)  H&M4 II: 192 (F)  HBW IC II: 270-271 (F)
    2 rodzaje, 5 gatunków
    Systematyka: Takson siostrzany w stosunku do pozostałych przedstawicieli nadrodziny Orioloidea (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022), do (Falcunculidae + Oreoicidae) (Moyleet al., 2016), lub też do (Oriolidae + Pachycephalidae) (Kuhlet al., 2021); potrzeba dalszych badań. Trzaskacze dawniej umieszczane były w rodzinie pieszaków (Cinclosomatidae) lub długobiegów (Eupetidae), lecz nie są z nimi blisko spokrewnione (zob. m.in. Normanet al., 2009b, Jønssonet al., 2011 i Aggerbecket al., 2014). Ostatnie badania (Jønssonet al., 2016a) sugerują, iż rodzajPsophodes nie jest monofiletyczny względemAndrophobus.

    Rodzaj:Androphobus Hartert,E & Paludan, 1934 (m.)

    Rodzaj:Psophodes Vigors & Horsfield, 1827 (m.)


    Rodzina:EULACESTOMATIDAE Schodde & Christidis, 2014 - KORALNICZKI - PLOUGHBILL

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 3 (p. Muscicapidae)  Wolters VI: 402 (p. Pachycephalidae)  S&M: 462 (p. Corvidae)  HBW XII: 408-409 (p. Pachycephalidae)  H&M4 II: 192 (F)  HBW IC II: 254-255 (F)
    1 rodzaj, 1 gatunek
    Systematyka: Monotypowa rodzina stanowiąca takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli Orioloidea (Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024); zob. również Moyleet al. (2016) i McCulloughet al. (2022). Koralniczki były wcześniej często umieszczane w rodzinie fletówek (Pachycephalidae) lub czubców (Falcunculidae).

    Rodzaj:Eulacestoma De Vis, 1894 (n.)


    Rodzina:FALCUNCULIDAE Chenu & Des Murs, 1853 - CZUBCE - SHRIKE-TITS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 4-5 (p. Muscicapidae)  Wolters VI: 402 (p. Pachycephalidae)  S&M: 458 (p. Corvidae: t)  HBW XII: 408-410 (p. Pachycephalidae)  H&M4 II: 191 (F)  HBW IC II: 262-263 (F)
    1 rodzaj, 3 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z górnikami (Oreoicidae), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do ((Paramythiidae + Vireonidae) (Pachycephalidae + Oriolidae)) (Oliveroset al., 2019, Stilleret al., 2024); zob. również Moyleet al. (2016) i McCulloughet al. (2022). Czubce dawniej były często umieszczane w rodzinie fletówek (Pachycephalidae), z którymi nie są blisko spokrewnione. Systematyka gatunków z rodzajuFalcunculus dyskusyjna (zob. Schodde & Mason, 1999, Christidis & Boles, 2008).

    Rodzaj:Falcunculus Vieillot, 1816 (m.)


    Rodzina:OREOICIDAE Schodde & Christidis, 2014 - GÓRNIKI - AUSTRALO-PAPUAN BELLBIRDS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 5, 9-10 i 50 (p. Muscicapidae)  Wolters V: 400 (p. Pachycephalidae)  S&M: 459 i 462 (p. Corvidae)  HBW XII: 408, 410-411, 430 i 435 (p. Pachycephalidae)  H&M4 II: 191-192 (F)  HBW IC II: 260-261 (F)
    3 rodzaje, 3 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z czubcami (Falcunculidae), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do ((Paramythiidae + Vireonidae) (Pachycephalidae + Oriolidae)) (Oliveroset al., 2019, Stilleret al., 2024); zob. również Moyleet al. (2016) i McCulloughet al. (2022). Czubce dawniej były często umieszczane w rodzinie fletówek (Pachycephalidae), z którymi nie są blisko spokrewnione (Schodde & Christidis, 2014).

    Rodzaj:Aleadryas Iredale, 1956 (f.)

    Rodzaj:Ornorectes Iredale, 1956 (m.)

    Rodzaj:Oreoica Gould, 1838 (f.)


    Rodzina:PARAMYTHIIDAE Sclater,PL, 1893 - JAGODNIKI - PAINTED BERRYPECKERS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 200-202 (p. Dicaeidae)  Wolters IV: 243 (p. Pycnonotidae)  S&M: 669 (F)  HBW XIII: 340-349 (F)  H&M4 II: 193 (F)  HBW IC II: 260-261 (F)
    2 rodzaje, 3 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z wireonkowatymi (Vireonidae) (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024), z którymi tworzy takson siostrzany do grupy (Pachycephalidae + Oriolidae) (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Barkeret al. (2002, 2004), Jønssonet al. (2011), Aggerbecket al. (2014) i Jønssonet al. (2016a). Jagodniki były wcześniej często włączane do rodziny jagodziaków (Melanocharitidae), z którymi nie są blisko spokrewnione.

    Rodzaj:Oreocharis Salvadori, 1876 (f.)

    Rodzaj:Paramythia De Vis, 1892 (f.)


    Rodzina:VIREONIDAE Swainson, 1837 - WIREONKOWATE -SHRIKE-BABBLERS, ERPORNIS AND VIREOS

    Wersja: 2025-02-09
    Peters X: 385-389 i 426-427 (p. Muscicapidae), XIV: 103-138 (F)  Wolters V: 359-361 (F), 382 (p. Illadopseidae) i 392 (p. Timaliidae)  S&M: 452-456 (F), 640-641 i 644 (p. Sylviidae)  HBW XII: 284-289 (p. Timaliidae) i XV: 378-439 (F)  H&M4 II: 193-200 (F)  HBW IC II: 272-281 (F)
    8 rodzajów, 64 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z jagodnikami (Paramythiidae), z którymi tworzy takson siostrzany do grupy (Pachycephalidae + Oriolidae) (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021). Porządek systematyczny w obrębie wireonkowatych (podrodziny, rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach McCulloughet al. (2022), Slageret al. (2014) i Reddy & Cracraft (2007) (zmiany zaakceptowane przez SACC i NACC); zob. również Jønssonet al. (2016a). Ostatnie badania sugerują podniesienie wyróżnianych podrodzin do rangi osobnych blisko spokrewnionych rodzin (Jønssonet al., 2016a, Sangsteret al., 2022c; zob. również Stilleret al., 2024). RodzajePteruthius iErpornis były do niedawna umieszczane w rodzinie tymaliowatych (Timaliidae) (np. Sibley & Monroe, 1990, Collar & Robson, 2007), lecz zob. Barkeret al. (2004) i Reddy & Cracraft (2007). Pozycja systematycznaPachysylvia hypochrysea niejasna (Slageret al., 2014, McCulloughet al., 2022). Badania McCulloughet al. (2022) sugerują, iż obecnie definiowany rodzajVireo nie jest monofiletyczny. Porządek systematyczny w obrębie rodzajuPteruthius za Reddy (2008). Szereg gatunków wymaga rewizji taksonomicznej, w tymCyclarhis gujanensis, Vireolanius leucotis, Vireo plumbeus, V. flavoviridis (zob. Slageret al., 2014, Battey & Klicka, 2017).

    Podrodzina:PTERUTHIINAE Sangster, Cibois & Reddy, 2022 - DZIERZBOGŁOWY

    Rodzaj:Pteruthius Swainson, 1832 (m.)

    Podrodzina:ERPORNITHINAE Sangster, Cibois & Reddy, 2022 - CZUPURNICZKI

    Rodzaj:Erpornis Hodgson, 1844 (f.)

    Podrodzina:VIREONINAE Swainson, 1837 - WIREONKI

    Rodzaj:Cyclarhis Swainson, 1824 (f.)

    Rodzaj:Hylophilus Temminck, 1822 (m.)

    Rodzaj:Vireolanius Bonaparte, 1850 (m.)

    Rodzaj:Tunchiornis Slager & Klicka, 2014b (m.)S

    Rodzaj:Pachysylvia Bonaparte, 1850 (f.)S

    Rodzaj:Vireo Vieillot, 1808 (m.)


    Rodzina:PACHYCEPHALIDAE Swainson, 1831 - FLETÓWKI - WHISTLERS

    Wersja: 2024-10-13
    Peters XII: 8-44 i 49-51 (p. Muscicapidae: sF)  Wolters V: 400 (F) i VI: 401-402 (F)  S&M: 459-462 (p. Corvidae: t)  HBW XII: 374-435 (F)  H&M4 II: 185-191 (F)  HBW IC II: 262-271 (F)
    5 rodzajów, 67 gatunków
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z wilgowatymi (Oriolidae), z którymi tworzy takson siostrzany do grupy (Paramythiidae + Vireonidae) (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) za Normanet al. (2009b), Jønssonet al. (2010a, 2014, 2016a), Andersenet al. (2014a) i Bradyet al. (2022); zob. też Dumbacheret al. (2008), Jønssonet al. (2008a) i Zuccon & Ericson (2012). RodzajHylocitrea zwykle wymieniany wśród fletówek (np. Dickinson, 2003) okazał się być blisko spokrewniony z jemiołuszkami (Bombycillidae) (zob. Spellmanet al., 2008). Ponadto rodzajeEulacestoma,Falcunculus iRhagologus zostały umieszczone w oddzielnych, monotypowych rodzinach,Aleadryas, Ornorectes iOreoica w Oreoicidae,Pachycare w Acanthizidae (zob. Normanet al., 2009b), aPitohui (s.s.) w Oriolidae. Porządek systematyczny w obrębie rodzajuColluricincla za Markiet al. (2018) i Bradyet al. (2022),Pachycephala za Bradyet al. (2022) i Jønssonet al. (2014). Systematyka części gatunków z rodzajuPachycephala niejasna (zob. Jønssonet al., 2014, Andersenet al., 2014a, Eatonet al., 2016).

    Rodzaj:Melanorectes Sharpe, 1877 (m.)

    Rodzaj:Coracornis Riley, 1918 (m.)

    Rodzaj:Pachycephala Vigors, 1825 (f.)

    Rodzaj:Pseudorectes Sharpe, 1877 (m.)

    Rodzaj:Colluricincla Vigors & Horsfield, 1827 (f.)


    Rodzina:ORIOLIDAE Vigors, 1825 - WILGOWATE - ORIOLES, FIGBIRDS AND ALLIES

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 45-49 i 52 (p. Muscicapidae), XV: 122-137 (F)  Wolters III: 216 (Turnagridae), IV: 244-245 (F) i V: 400 (p. Pachycephalidae)  S&M: 462, 463 i 477-479 (p. Corvidae: t)  HBW VII: 52-53, XII: 430 i 433-434 (p. Pachycephalidae), XIII: 692-731 (F)  H&M4 II: 201-204 (F)  HBW IC II: 254-261 i 906-907 (F)
    4 podrodziny, 4 rodzaje (w tym 1 wymarły), 41 gatunków (w tym 2 wymarłe)
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z fletówkami (Pachycephalidae), z którymi tworzy takson siostrzany do grupy (Paramythiidae + Vireonidae) (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (podrodziny, rodzaje, gatunki) za Jønssonet al. (2019a) i McCulloughet al. (2022); zob. również Jønssonet al. (2008a, 2010b, 2016a,b), Johanssonet al. (2011) i Zuccon & Ericson (2012). RodzajPitohui był do niedawna włączany do rodziny fletówek (Pachycephalidae) (np. Boles, 2007a) lub Colluricinclidae (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Jønssonet al. (2008a, 2010b, 2011, 2016a), Johanssonet al. (2011) i Zuccon & Ericson (2012). Wymarły rodzajTurnagra był do niedawna określany jakoincertae sedis lub też włączany do fletówek (Pachycephalidae) lub altanników (Ptilonorhynchidae), lecz zob. Johanssonet al. (2011), Zuccon & Ericson (2012) i Jønssonet al. (2016a, 2019a). Szereg gatunków z rodzajuOriolus wymaga rewizji taksonomicznej (zob. Jønssonet al., 2010b, 2019a).

    Podrodzina:PITOHUINAE Christidis & Schodde, 2014 - FLETOWCE

    Rodzaj:Pitohui Lesson, 1831 (m.)

    Podrodzina:SPHECOTHERINAE Mathews & Iredale, 1920 - FIGOJADY

    Rodzaj:Sphecotheres Vieillot, 1816 (m.)

    Podrodzina:TURNAGRINAE Buller, 1888 - RDZAWKI

    Rodzaj: Turnagra Lesson, 1837 (f.)

    Podrodzina:ORIOLINAE Vigors, 1825 - WILGI

    Rodzaj:Oriolus Linnaeus, 1766 (m.)


    Nadrodzina: MALACONOTOIDEA Swainson, 1824

    Dobrze zdefiniowana nadrodzina (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024), siostrzana do (Neosittidae + Orioloidea) (Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019), Kuhlet al. (2021) i McCulloughet al. (2022) sugerujące, iż Malaconotoidea stanowi takson siostrzany do przedstawicieli nadrodziny Corvoidea. Powyższe badania wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie nadrodziny: (Machaerirhynchidae (Artamidae (Rhagologidae ((Platysteiridae + Vangidae) (Malaconotidae (Pityriaseidae + Aegithinidae)))))); zob. również wcześniejsze badania m.in. Barkeret al. (2004), Aggerbecket al. (2014) i Jønssonet al. (2016a).

    Rodzina:MACHAERIRHYNCHIDAE Schodde & Mason, 1999 - SZUFLODZIOBKI - BOATBILLS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XI: 527-529 (p. Monarchidae)  Wolters IV: 253 (p. Monarchidae)  S&M: 497 (p. Corvidae)  HBW XI: 324-325 (p. Monarchidae)  H&M4 II: 205 (F)  HBW IC II: 296-297 (F)
    1 rodzaj, 2 gatunki
    Systematyka: Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Malaconotoidea (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024). Szuflodziobki były do niedawna włączane do rodziny monarek (Monarchidae), lecz zob. m.in. Normanet al. (2009b), Jønssonet al. (2011, 2012a), Fuchset al. (2012b) i Aggerbecket al. (2014).

    Rodzaj:Machaerirhynchus Gould, 1851 (m.)


    Rodzina:ARTAMIDAE Vigors, 1825 - OSTROLOTY - WOODSWALLOWS, AUSTRALIAN MAGPIES AND ALLIES

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XI: 529 (p. Monarchidae), XV: 160-172 i 284 (F, Cracticidae)  Wolters III: 219-221 (F, Cracticidae) i VI: p. 404 (p. Pachycephalidae),  S&M: 475-477 (p. Corvidae: t)  HBW XIV: 286-342 (F, Cracticidae)  H&M4 II: 205-208 (F)  HBW IC II: 292-297 (F)
    3 podrodziny, 6 rodzajów, 24 gatunki
    Systematyka: Takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Malaconotoidea (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024). Przyjęty porządek systematyczny (podrodziny, rodzaje) bazuje na Kearnset al. (2013), Aggerbecket al. (2014) i McCulloughet al. (2022); zob. również Barkeret al. (2002, 2004), Moyleet al. (2006b), Normanet al. (2009b), Jønssonet al. (2011) i Zuccon & Ericson (2012). Srokacze (Cractinae) są często podnoszone do rangi rodziny (np. Dickinson, 2003), lecz zob. Christidis & Boles (2008) i Jønssonet al. (2016a). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuCracticus za McCulloughet al. (2022).

    Podrodzina:PELTOPSINAE Schodde & Christidis, 2014 - BIAŁOUCHY

    Rodzaj:Peltops Wagler, 1829 (m.)

    Podrodzina:CRACTICINAE Chenu & Des Murs, 1853 - SROKACZE

    Rodzaj:Strepera Lesson, 1831 (f.)

    Rodzaj:Melloria Mathews, 1912 (f.)

    Rodzaj:Gymnorhina Gray,GR, 1840 (f.)

    Rodzaj:Cracticus Vieillot, 1816 (m.)

    Podrodzina:ARTAMINAE Vigors, 1825 - OSTROLOTY

    Rodzaj:Artamus Vieillot, 1816 (m.)


    Rodzina:RHAGOLOGIDAE Schodde & Christidis, 2014 - ŁUSKOWCZYKI - FALSE WHISTLER

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XII: 6-7 (p. Muscicapidae)  Wolters VI: 402 (p. Pachycephalidae)  S&M: 459 (p. Corvidae)  HBW XII: 408 i 411 (p. Pachycephalidae)  H&M4 II: 205 (F)  HBW IC II: 292-293 (F)
    1 rodzaj, 1 gatunek
    Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z fletówek (Pachycephalidae) (zob. Schodde & Christidis, 2014), siostrzana w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Malaconotoidea (Moyleet al., 2016, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Aggerbecket al. (2014) i Jønssonet al. (2016a).

    Rodzaj:Rhagologus Stresemann & Paludan, 1934 (m.)


    Rodzina:PLATYSTEIRIDAE Sundevall, 1872 - KRĘPACZKI - WATTLE-EYES AND BATISES

    Wersja: 2024-06-23
    Peters IX: 314 (p. Laniidae) i XI: 378-390 (F)  Wolters III: 230 (p. Prionopidae) i 235-236 (p. Laniidae: sF)  S&M: 497 i 502-504 (p. Corvidae)  HBW XI: 164-184 i 186-199 (F), XIV: 118 i 122 (p. Malaconotidae)  H&M4 II: 208-210 (F)  HBW IC II: 302-305 (F)
    4 rodzaje, 31 gatunków
    Systematyka: Krępaczki są najbliżej spokrewnione z wangowatymi (Vangidae) (Aggerbecket al., 2014, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Njaboet al. (2008) i Fuchset al. (2012b); zob. również Jønssonet al. (2016a) i McCulloughet al. (2022). Powyższe badania sugerują, iż obecnie zdefiniowany rodzajBatis nie jest monofiletyczny; potrzeba bardziej kompletnych badań. RodzajLanioturdus był często umieszczany w rodzinie dzierzbików (Malaconotidae), lecz zob. m.in. Fuchset al. (2004).

    Rodzaj:Lanioturdus Waterhouse, 1838 (m.)

    Rodzaj:Batis Boie, 1833 (f.)

    Rodzaj:Dyaphorophyia Bonaparte, 1854 (f.)

    Rodzaj:Platysteira Jardine & Selby, 1830 (f.)S


    Rodzina:VANGIDAE Swainson & Richardson,J, 1832 - WANGOWATE - VANGAS, HELMET-SHRIKES AND SHRIKE-FLYCATCHERS

    Wersja: 2025-07-09
    Peters IX: 217-221 (p. Campephagidae), 310-314 (p. Laniidae), 365-369 (F) i 299-300 (p. Pycnonotidae), X: 429 (p. Muscicapidae), XI: 206-207 (p. Sylviidae), 376-378 (p. Platysteiridae) i 471-472 (p. Monarchidae), XII: 124 (genus incertae sedis)  Wolters III: 229-230 (p. Campephagidae), 230 (p. Prionopidae), 235-236 (p. Laniidae) i 236 (F), IV: 248 (p. Monarchidae), V: 379 (p. Sylviidae), VI: 421 (p. Muscicapidae)  S&M: 486, 501-502 i 504-505 (p. Corvidae: t), 618-619 i 645 (p. Sylviidae)  HBW X: 120-122 (p. Campephagidae), XI: 184-186 (p. Platysteiridae), 324 i 328-329 (p. Monarchidae), 686 i 689-690 (p. Sylviidae), XII: 288 i 291 (p. Timaliidae), XIV: 124-140 (Prionopidae) i 142-170 (F)  H&M4 II: 210-213 (F)  HBW IC II: 296-301 (F)
    21 rodzajów, 36 gatunków
    Systematyka: Wangowate są najbliżej spokrewnione z krępaczkami (Platysteiridae) (Aggerbecket al., 2014, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na Auerbachet al. (w druku) i McCulloughet al. (2022); zob. również Reddyet al. (2012), Jønssonet al. (2012a), Fuchset al. (2012b) i Jønssonet al. (2016a). Dickinson & Christidis (2014) zaproponowali podział rodziny na 2 podrodziny (Vanginae, Prionopinae Bonaparte, 1853), lecz zob. Reddyet al. (2012) i McCulloughet al. (2022); dla utrzymania powyższych podrodzin konieczne byłoby wydzielenie kolejne nowej monotypowej podrodziny "Philentominae". Rodzina składa się z szeregu rodzajów do niedawna umieszczanych w różnych rodzinach:Philentoma - w Monarchidae (np. Coateset al., 2006),Prionops - Prionopidae (np. Allan, 2009) lub Malaconotidae (np. Dickinson, 2003),Megabyas,Bias iPseudobias - Platysteiridae (np. Louette, 2006),Hemipus iTephrodornis - Campephagidae (np. Taylor, 2005),Newtonia - Sylviidae (np. Sibley & Monroe, 1990, Bairleinet al., 2006),Mystacornis - Timaliidae (np. Collar & Robson, 2006),Tylas - Pycnonotidae. Nowo opisany gatunekHypositta perdita Peters,DS, 1996 obecnie traktowany jest jako synonimOxylabes madagascariensis (zob. Fjeldsået al., 2013). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuNewtonia za Auerbachet al. (w druku); zob. również McCulloughet al. (2022). Ostatnio został opisany nowy gatunek lemurki -Newtonia lavarambo Goodman, Younger, Raherilalalo & Reddy (w: Youngeret al., 2018), lecz nazwa ta nie została wprowadzona zgodnie z zasadami Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Zoologicznej (ICZN).

    Rodzaj:Philentoma Eyton, 1845 (f.)

    Rodzaj:Megabyas Verreaux,J & Verreaux,E, 1855 (m.)

    Rodzaj:Prionops Vieillot, 1816 (m.)

    Rodzaj:Bias Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Hemipus Hodgson, 1844 (m.)

    Rodzaj:Tephrodornis Swainson, 1832 (m.)

    Rodzaj:Newtonia Schlegel, 1867 (f.)

    Rodzaj:Tylas Hartlaub, 1862 (f.)

    Rodzaj:Calicalicus Bonaparte, 1854 (m.)

    Rodzaj:Hypositta Newton,A, 1881 (f.)

    Rodzaj:Leptopterus Bonaparte, 1854 (m.)

    Rodzaj:Cyanolanius Bonaparte, 1854 (m.)

    Rodzaj:Mystacornis Sharpe, 1870 (m.)

    Rodzaj:Vanga Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Pseudobias Sharpe, 1870 (m.)

    Rodzaj:Schetba Lesson, 1831 (f.)

    Rodzaj:Euryceros Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Xenopirostris Bonaparte, 1850 (m.)

    Rodzaj:Oriolia Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1838 (f.)

    Rodzaj:Falculea Geoffroy Saint-Hilaire,I, 1836 (f.)

    Rodzaj:Artamella Sclater,WL, 1924 (f.)


    Rodzina:PITYRIASEIDAE Mayr & Amadon, 1951 - GOŁOGŁOWY - BRISTLEHEADN

    Wersja: 2022-08-27
    Peters IX: 364-365 (p. Laniidae: sF)  Wolters III: 231 (F)  S&M: 477 (p. Corvidae)  HBW XIV: 344-348 (F)  H&M4 II: 213 (F)  HBW IC II: 306-307 (F)
    1 rodzaj, 1 gatunek
    Systematyka: Monotypowa rodzina, najbliżej spokrewniona z paskownikami (Aegithinidae), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do dzierzbików (Malaconotidae) (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022); zob. również wcześniejsze badania Moyleet al. (2006b), Fuchset al. (2012b) i Aggerbecket al. (2014).

    Rodzaj:Pityriasis Lesson, 1837 (f.)N


    Rodzina:AEGITHINIDAE Gray,GR, 1869 - PASKOWNIKI - IORAS

    Wersja: 2022-08-27
    Peters IX: 300-303 (p. Irenidae)  Wolters III: 236 (F)  S&M: 497 (p. Corvidae: sF)  HBW X: 278-290 (F)  H&M4 II: 214 (F)  HBW IC II: 306-307 (F)
    1 rodzaj, 4 gatunki
    Systematyka: Monotypowa rodzina, najbliżej spokrewniona z gołogłowami (Pityriaseidae), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do dzierzbików (Malaconotidae) (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022); zob. również wcześniejsze badania Moyleet al. (2006b), Fuchset al. (2012b) i Aggerbecket al. (2014). Pokrewieństwo w obrębie rodziny słabo zbadane.

    Rodzaj:Aegithina Vieillot, 1816 (f.)


    Rodzina:MALACONOTIDAE Swainson, 1824 - DZIERZBIKI - BUSH-SHRIKES, PUFFBACKS AND TCHAGRAS

    Wersja: 2022-08-27
    Peters IX: 314-341 (p. Laniidae: sF)  Wolters III: 230 (p. Prionopidae), 230-231 i 233-235 (p. Laniidae: sF)  S&M: 497-501 (p. Corvidae: sF)  HBW XIV: 50-122 i XVII: 222 (F)  H&M4 II: 214-219 (F)  HBW IC II: 306-313 (F)
    9 rodzajów, 46 gatunków
    Systematyka: Dzierzbiki stanowią takson siostrzany w stosunku do grupy (Pityriaseidae + Aegithinidae) (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022); zob. również wcześniejsze badania Moyleet al. (2006b), Fuchset al. (2012b) i Aggerbecket al. (2014). Porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach McCulloughet al. (2022); zob. również wcześniejsze badania Fuchset al. (2004, 2005, 2012b), Johanssonet al. (2008b), Nguembocket al. (2008a) i Jønssonet al. (2016a). Potrzeba bardziej kompletnych badań. Porządek systematyczny w obrębie rodzajuLaniarius za McCulloughet al. (2022). Niepublikowane badania w Fjeldsået al. (2020) wskazują, iżChlorophoneus kupeensis powinien być umieszczony w rodzajuMalaconotus. SystematykaLaniarius aethiopicuss.l. wymaga dalszych badań (zob. Finchet al., 2016).

    Rodzaj:Nilaus Swainson, 1827 (m.)

    Rodzaj:Bocagia Shelley, 1894 (f.)

    Rodzaj:Tchagra Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Malaconotus Swainson, 1824 (m.)

    Rodzaj:Dryoscopus Boie, 1826 (m.)

    Rodzaj:Rhodophoneus von Heuglin, 1870 (m.)

    Rodzaj:Telophorus Swainson, 1832 (m.)

    Rodzaj:Chlorophoneus Cabanis, 1851 (m.)

    Rodzaj:Laniarius Vieillot, 1816 (m.)


    Nadrodzina: CORVOIDEA Leach, 1819

    Grupa 12 blisko spokrewnionych rodzin (Barkeret al., 2004, Normanet al., 2009b, Jønssonet al., 2011, Zuccon & Ericson, 2012, Aggerbecket al., 2014, Claramunt & Cracraft, 2015, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al. (2021), McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024), stanowiąca takson siostrzany w stosunku do (Mohouidae ((Neosittidae + Orioloidea) Malaconotoidea)) (Stilleret al., 2024). Badania Stilleret al. (2024) wskazują na następujące pokrewieństwo w obrębie nadrodziny: ((Lamproliidae + Rhipiduridae) (Dicruridae (Monarchidae (Corcoracidae (Ifritidae + Paradisaeidae)) (Laniidae + Corvidae)))) (rodziny Melampittidae, Platylophidae i Eurocephalidae nie były analizowane); zob. również wcześniejsze badania Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i Kuhlet al. (2021).

    Rodzina:LAMPROLIIDAE Schodde & Christidis, 2014 - SATYNKI - SILKTAILS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XI: 478, 526-527 (p. Monarchidae), XV: 137 (p. Dicruridae)  Wolters III: 219 (F) i IV: 245 (p. Dicruridae) i 248 (p. Monarchidae)  S&M: 488, 491 i 497 (p. Corvidae)  HBW XI: 280-282, 318 i 322 (p. Monarchidae), XIV: 206-207 (p. Dicruridae)  H&M4 II: 221-222 (p. Rhipiduridae) i 248 (p. Monarchidae)  HBW IC II: 314-315 (p. Rhipiduridae) i 336-337 (p. Monarchidae)
    3 rodzaje, 4 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z wachlarzówkami (Rhipiduridae) i wraz z nimi stanowi takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Corvoidea (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021), gdzie Rhipiduridae stanowią takson siostrzany do Dicruridae, a następnie razem do pozostałych przedstawicieli Corvoidea. Satynki czasami są traktowane jako podrodzina w rodzinie wachlarzówek (Schodde & Christidis, 2014), lecz zob. Jønssonet al. (2016a, 2018), Oliveroset al. (2019) i Fjeldsået al. (2020). RodzajeLamprolia iEutrichomyias były do niedawna umieszczane wśród monarek (Monarchidae) (np. Dickinson, 2003, Coateset al., 2006), lecz zob. Irestedtet al. (2008) i Jønssonet al. (2011, 2018), natomiast rodzajChaetorhynchus był umieszczany wśród dziwogonów (Dicruridae) (np. Dickinson, 2003, Rocamora & Yeatman-Berthelot, 2009), lecz zob. m.in. Barkeret al. (2004), Irestedtet al. (2008) i Normanet al. (2009b).

    Rodzaj:Chaetorhynchus Meyer,AB, 1874 (m.)

    Rodzaj:Eutrichomyias Meise, 1939 (m.)

    Rodzaj:Lamprolia Finsch, 1874 (f.)


    Rodzina:RHIPIDURIDAE Sundevall, 1872 - WACHLARZÓWKI - FANTAILS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XI: 530-556 (p. Monarchidae: sF)  Wolters IV: 251-253 (p. Monarchidae)  S&M: 485-488 (p. Corvidae: t)  HBW XI: 200-242 (F)  H&M4 II: 221-225 (F)  HBW IC II: 314-321 (F)
    1 rodzaj, 58 gatunków
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z satynkami (Lamproliidae) i wraz z nimi stanowi takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Corvoidea (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021), gdzie Rhipiduridae stanowią takson siostrzany do Dicruridae, a następnie razem do pozostałych przedstawicieli Corvoidea. Satynki czasami są traktowane jako podrodzina w rodzinie wachlarzówek (Schodde & Christidis, 2014), lecz zob. Jønssonet al. (2016a, 2018), Oliveroset al. (2019) i Fjeldsået al. (2020). Ponadto gatunek'Rhipidura' (= Chelidorhynx) hypoxantha okazał się być przedstawicielem nowo wyodrębnionej rodziny - owadówek (Stenostiridae) (zob. Nyáriet al., 2009b). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuRhipidura za McCulloughet al. (2022). Szereg gatunków wymaga rewizji systematycznej (zob. m.in. Eatonet al., 2016).

    Rodzaj:Rhipidura Vigors & Horsfield, 1827 (f.)


    Rodzina:DICRURIDAE Vigors, 1825 - DZIWOGONY - DRONGOS

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XV: 138-157 (F)  Wolters IV: 245-246 (F)  S&M: 488-490 (p. Corvidae: t)  HBW XIV: 172-226 (F)  H&M4 II: 219-221 (F)  HBW IC II: 320-327 (F)
    1 rodzaj, 25 gatunków
    Systematyka: Rodzina siostrzana w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Corvoidea (Oliveroset al., 2019, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również Kuhlet al. (2021), gdzie Dicruridae stanowią takson siostrzany do Rhipiduridae, a następnie razem do pozostałych przedstawicieli Corvoidea. Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny za Pasquetet al. (2007); zob. również Jønssonet al. (2016a) i Shakyaet al. (2020). RodzajChaetorhynchus zwykle umieszczany w rodzinie dziwogonów (np. Dickinson, 2003, Rocamora & Yeatman-Berthelot, 2009) okazał się być bliżej spokrewniony z wachlarzówkami (Rhipiduridae) (zob. m.in. Barkeret al., 2004, Normanet al., 2009b, Nyáriet al., 2009a, Jønssonet al., 2011), a następnie został umieszczony w nowo wyodrębnionej rodzinie satynek (Lamproliidae) (Fjeldsået al., 2020). Szereg gatunków wymaga rewizji systematycznej (zob. m.in. Eatonet al., 2016, Fuchset al., 2018a, Shakyaet al., 2020).

    Rodzaj:Dicrurus Vieillot, 1816 (m.)


    Rodzina:MONARCHIDAE Bonaparte, 1854 - MONARKI - MONARCHS

    Wersja: 2024-10-13
    Peters XI: 469-526 (F)  Wolters III: 220 (Grallinidae) i IV: 247-251 i 253 (F)  S&M: 490-497 (p. Corvidae: t)  HBW XI: 244-322 (F) i XIV: 258-271 (Grallinidae)  H&M4 II: 242-250 (F)  HBW IC II: 328-339 i 906-907 (F)
    15 rodzajów, 104 gatunki (w tym 4 wymarłe)
    Systematyka: takson siostrzany w stosunku do wszystkich kolejnych przedstawicieli nadrodziny Corvoidea (Kuhlet al., 2021, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Aggerbecket al. (2014), Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i McCulloughet al. (2022). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje na badaniach Andersenet al. (2015a); zob. również Pasquetet al. (2002), Filardi & Moyle (2005), Filardi & Smith (2005), Fabreet al. (2012, 2014) i Jønssonet al. (2016a). RodzajGrallina był do niedawna często umieszczany w osobnej rodzinie - Grallinidae (np. Tingay & Tingay, 2009). RodzajuEutrichomyias zwykle umieszczany wśród monarek (np. przez Dickinson & Christidis, 2014), okazał się być bliżej spokrewniony z rodziną wachlarzówek (Rhipiduridae) (Jønssonet al., 2018), a następnie został umieszczony w nowo wyodrębnionej rodzinie satynek (Lamproliidae) (Fjeldsået al., 2020). Ostatnie badania sugerują, iż rodzajePomarea iMayornis nie są monofiletyczne (Andersenet al., 2015a, McCulloughet al., 2022) i wymagają rewizji taksonomicznej. Porządek systematyczny w obrębie rodzajów:Myiagra,Symposiachrus iClytorhynchus za Andersenet al. (2015a). Szereg gatunków wymaga rewizji systematycznej, w tym w szczególnościArses telescophthalmus, Myiagra alecto, Monarcha castaneiventris, Mayrornis lessoni, Terpsiphone affinis, T. rufiventer, T. viridis (zob. Fabreet al., 2012, 2014, Andersenet al., 2015a); potrzeba dalszych badań.

    Rodzaj:Grallina Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Arses Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Myiagra Vigors & Horsfield, 1827 (f.)

    Rodzaj:Symposiachrus Bonaparte, 1854 (m.)

    Rodzaj:Carterornis Mathews, 1912 (m.)

    Rodzaj:Metabolus Bonaparte, 1854 (m.)

    Rodzaj:Monarcha Vigors & Horsfield, 1827 (m.)

    Rodzaj:Pomarea Bonaparte, 1854 (f.)

    Rodzaj:Chasiempis Cabanis, 1847 (f.)

    Rodzaj:Neolalage Mathews, 1928 (f.)

    Rodzaj:Mayrornis Wetmore, 1932 (m.)

    Rodzaj:Clytorhynchus Elliot, 1870 (m.)

    Rodzaj:Trochocercus Cabanis, 1851 (m.)

    Rodzaj:Hypothymis Boie, 1826 (f.)

    Rodzaj:Terpsiphone Gloger, 1827 (f.)


    Rodzina:CORCORACIDAE Mathews, 1927 - SKAŁOWRONY - AUSTRALIAN MUDNESTERSN

    Wersja: 2024-06-23
    Peters XV: 160 (p. Grallinidae: sF)  Wolters III: 220 (F)  S&M: 458 (p. Corvidae: sF)  HBW XIV: 272-285 (F: "Struthideidae")  H&M4 II: 250 (F)  HBW IC II: 362-363 (F)
    2 rodzaje, 2 gatunki
    Systematyka: Skałowrony tworzą takson siostrzany w stosunku do (Ifritidae + Paradisaeidae) (McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Aggerbecket al (2014), Jønssonet al. (2016a), Moyleet al. (2016), Oliveroset al. (2019) i Kuhlet al. (2021).

    Rodzaj:Corcorax Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Struthidea Gould, 1837 (f.)


    Rodzina:IFRITIDAE Schodde & Christidis, 2014 - MODROGŁÓWKI - IFRIT

    Wersja: 2024-06-23
    Peters X: 239-240 (p. Muscicapidae)  Wolters: ?  S&M: 458 (p. Corvidae)  HBW XII: 370 i 373 (p. Eupetidae)  H&M4 II: 251 (F)  HBW IC II: 326-327 (F)
    1 rodzaj, 1 gatunek
    Systematyka: Monotypowa rodzina najbliżej spokrewniona z cudowronkami (Paradisaeidae) (Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do Corcoracidae (McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Normanet al. (2009b), Jønssonet al. (2011, 2016a), Aggerbecket al. (2014) i Schodde & Christidis (2014). Modrogłówki były dawniej umieszczane w takich rodzinach jak Muscicapidae, Timaliidae, Orthonychidae (s.l.) i Eupetidae, z którymi nie są blisko spokrewnione.

    Rodzaj:Ifrita Rothschild, 1898 (f.)


    Rodzina:PARADISAEIDAE Vigors, 1825 - CUDOWRONKI - BIRDS OF PARADISE

    Wersja: 2024-10-14
    Peters XV: 184-204 (F)  Wolters III: 217-219 (F)  S&M: 472-475 (p. Corvidae: t)  HBW XIV: 404-460 i 462-492 (F)  H&M4 II: 251-255 (F)  HBW IC II: 362-369 (F)
    15 rodzajów, 44 gatunki
    Systematyka: Cudowronki są najbliżej spokrewnione z modrogłówkami (Ifritidae) (Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024), z którymi tworzy takson siostrzany w stosunku do Corcoracidae (McCulloughet al., 2022, Stilleret al., 2024); zob. również wcześniejsze badania Normanet al. (2009b), Jønssonet al. (2011, 2016a), Aggerbecket al. (2014) i Schodde & Christidis (2014). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje, gatunki) bazuje na badaniach Irestedtet al. (2009b) i McCulloughet al. (2022); zob. również Jønssonet al. (2016a).

    Rodzaj:Lycocorax Bonaparte, 1853 (m.)

    Rodzaj:Phonygammus Lesson & Garnot, 1826 (m.)

    Rodzaj:Manucodia Boddaert, 1783 (m.)

    Rodzaj:Pteridophora Meyer,AB, 1894 (f.)

    Rodzaj:Parotia Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Seleucidis Lesson, 1835 (m.)

    Rodzaj:Drepanornis Sclater,PL, 1873 (m.)

    Rodzaj:Semioptera Gray,GR, 1859 (f.)

    Rodzaj:Lophorina Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Ptiloris Swainson, 1825 (m.)S

    Rodzaj:Epimachus Cuvier, 1816 (m.)

    Rodzaj:Paradigalla Lesson, 1835 (f.)S

    Rodzaj:Astrapia Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Cicinnurus Vieillot, 1816 (m.)

    Rodzaj:Paradisaea Linnaeus, 1758 (f.)


    Rodzina:MELAMPITTIDAE Schodde & Christidis, 2014 - CZARNIAKI - MELAMPITTAS

    Wersja: 2024-06-09
    Peters X: 239 (p. Muscicapidae)  Wolters V: 399 (p. Orthonychidae)  S&M: 472 (p. Corvidae)  HBW XII: 370 i 372-373 (p. Eupetidae)  H&M4 II: 250-251 (F)  HBW IC II: 362-363 (F)
    2 rodzaje, 2 gatunki
    Systematyka: Pozycja filogenetyczna w obrębie nadrodziny Corvoidea niejasna (zob. m.in. Barkeret al., 2004, Schodde & Christidis, 2014, Aggerbecket al, 2014, Jønssonet al., 2016a, Moyleet al., 2016); ostatnie badania Oliveroset al. (2019) i McCulloughet al. (2022) sugerują, iż stanowią one takson siostrzany w stosunku do grupy (Laniidae + Corvidae). Czarniaki były do niedawna umieszczane w Timaliidae, Orthonychidae (s.l.) lub w Eupetidae, z którymi nie są blisko spokrewnione.

    Rodzaj:Melampitta Schlegel, 1871 (f.)

    Rodzaj:Megalampitta Schodde & Christidis, 2014 (f.)


    Rodzina:PLATYLOPHIDAE Gaudin, Sangster & Bruce, 2021 - KRUCZAKI - CRESTED JAY/JAYSHRIKE

    Wersja: 2023-07-01
    Peters XV: 205 (p. Corvidae)  Wolters III: 226 (p. Corvidae)  S&M: 463 (p. Corvidae)  HBW XIV: 566-567 (p. Corvidae)  H&M4 II: 229 (p. Corvidae)  HBW IC II: 338-339 (F)
    1 rodzaj, 1 gatunek
    Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z krukowatych (Corvidae), najbliżej spokrewniona z dzierzbami (Laniidae), a następnie z grupą (Eurocephalidae + Corvidae) (Aggerbecket al., 2014, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, 2023). Być może nazwa Lophocittidae Kaup, 1855 ma priorytet nad ostatnio zaproponowaną nazwą Platylophidae.

    Rodzaj:Platylophus Swainson, 1832 (m.)


    Rodzina:LANIIDAE Rafinesque, 1815 - DZIERZBY - SHRIKES

    Wersja: 2023-07-01
    Peters IX: 309-310 i 341-364 (F)  Wolters III: 231-232 (F)  S&M: 449-451 (F)  HBW XIII: 732-795 (F)  H&M4 II: 226-229 (F)  HBW IC II: 340-345 (F)
    1 rodzaj, 32 gatunki
    Systematyka: Rodzina najbliżej spokrewniona z kruczakami (Platylophidae), a następnie z grupą (Eurocephalidae + Corvidae) (Aggerbecket al., 2014, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, 2023). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuLanius, w tym włączenie rodzajówCorvinella iUrolestes, za Fuchset al. (2019); zob. również Jønssonet al. (2016a) i McCulloughet al. (2022). Do niedawna do dzierzb zaliczano rodzajEurocephalus, lecz zob. Fuchset al. (2019) i McCulloughet al. (2022, 2023).

    Rodzaj:Lanius Linnaeus, 1758 (m.)S


    Rodzina:EUROCEPHALIDAE McCullough, Hruska, Oliveros, Moyle & Andersen, 2023 - BIAŁOCZUBY - WHITE-CROWNED SHRIKES

    Wersja: 2023-07-01
    Peters IX: 309 (p. Laniidae)  Wolters III: 230 (p. Prionopidae)  S&M: 452 (p. Laniidae)  HBW XIII: 795-796 (p. Laniidae)  H&M4 II: 226 (p. Laniidae)  HBW IC II: 340-341 (p. Laniidae)
    1 rodzaj, 2 gatunki
    Systematyka: Monotypowa rodzina ostatnio wyodrębniona z dzierzb (Laniidae), najbliżej spokrewniona z krukowatymi (Corvidae), a następnie z grupą (Platylophidae + Laniidae) (Fuchset al., 2019, McCulloughet al., 2022, 2023).

    Rodzaj:Eurocephalus Smith,A, 1836 (m.)


    Rodzina:CORVIDAE Leach, 1819 - KRUKOWATE - CROWS AND JAYS

    Wersja: 2024-10-14
    Peters XV: 204-282 i 284 (F)  Wolters III: 221-226 (F)  S&M: 463-472 (F)  HBW XIV: 494-640 (F)  H&M4 II: 229-242 (F)  HBW IC II: 344-361 (F)
    21 rodzajów, 130 gatunków
    Systematyka: Krukowate są najbliżej spokrewnione z białoczubami (Eurocephalidae), a następnie z grupą (Platylophidae + Laniidae) (Fuchset al., 2019, McCulloughet al., 2022, 2023). Przyjęty porządek systematyczny w obrębie rodziny (rodzaje) bazuje głównie na badaniach McCulloughet al. (2022, 2023); zob. również wcześniejsze badania Ericsonet al. (2005), Bonaccorso & Peterson (2007), Ekman & Ericson (2006) i Jønssonet al. (2016a). Zwykle wymieniany wśród krukowatychPseudopodoces humilis okazał się być przedstawicielem rodziny sikor (Paridae) (zob. m.in. Jameset al., 2003), natomiastPlatylophus galericulatus przedstawicielem monotypowej rodziny kruczaków (Platylophidae) (Aggerbecket al., 2014, Jønssonet al., 2016a, Oliveroset al., 2019, Kuhlet al., 2021, McCulloughet al., 2022, 2023). Porządek systematyczny w obrębie rodzajuPica za Songet al. (2018).

    Rodzaj:Pyrrhocorax Tunstall, 1771 (m.)

    Rodzaj:Platysmurus Reichenbach, 1850 (m.)

    Rodzaj:Temnurus Lesson, 1831 (m.)

    Rodzaj:Crypsirina Vieillot, 1816 (f.)

    Rodzaj:Dendrocitta Gould, 1833 (f.)

    Rodzaj:Urocissa Cabanis, 1851 (f.)

    Rodzaj:Cissa Boie, 1826 (f.)

    Rodzaj:Cyanopica Bonaparte, 1850 (f.)

    Rodzaj:Perisoreus Bonaparte, 1831 (m.)

    Rodzaj:Garrulus Brisson, 1760 (m.)

    Rodzaj:Ptilostomus Swainson, 1837 (m.)

    Rodzaj:Podoces Fischer,JG, 1821 (m.)

    Rodzaj:Zavattariornis Moltoni, 1938 (m.)

    Rodzaj:Pica Brisson, 1760 (f.)

    Rodzaj:Nucifraga Brisson, 1760 (f.)

    Rodzaj:Corvus Linnaeus, 1758 (m.)

    Rodzaj:Cyanolyca Cabanis, 1851 (f.)

    Rodzaj:Aphelocoma Cabanis, 1851 (f.)

    Rodzaj:Gymnorhinus zu Wied, 1841 (m.)

    Rodzaj:Cyanocitta Strickland, 1845 (f.)

    Rodzaj:Cyanocorax Boie, 1826 (m.)



    Ailuroedus stonii, A. geislerorum: gatunki wyodrębnione zA. buccoides na podstawie Irestedtet al. (2016) i Ericsonet al. (2020).

    Ailuroedus maculosus, A. melanotis: gatunki wyodrębnione zA. crassirostris na podstawie Irestedtet al. (2016) i Ericsonet al. (2020); zob. również Christidis & Boles (2008).

    Amblyornis papuensis: gatunek zwykle umieszczany w osobnym monotypowym rodzaju -Archboldia Rand, 1940 (f.), lecz zob. Ericsonet al. (2020).

    Amblyornis (macgregoriae) germanus: często używana jest nazwagermana (np. przez Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Schodde & Bock (2016).

    Malurus assimilis: gatunek ostatnio wyodrębniony zM. lamberti; zob. McLeanet al. (2017).

    Malurus splendens: Kearnset al. (2024a) zaproponowali podniesienie wyróżnionych grup podgatunkowych do rangi odrębnych gatunków.

    Amytornis (whitei) oweni: takson ostatnio traktowany jako odrębny gatunek (Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Blacket al. (2020).

    Lacustroica: rodzaj ostatnio wyodrębniony zConopophila (Wolters, 1979, Markiet al., 2017, Fjeldsået al., 2020).

    Gliciphila undulata, G. notabilis: często umieszczane są w osobnym rodzaju -Glycifohia Mathews, 1929 (f.) (np. przez Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Andersenet al. (2014b) i Markiet al. (2017).

    Melionyx: rodzaj ostatnio wyodrębniony zMelidectes (Wolters, 1979, Pratt & Beehler, 2014, Beehler & Pratt, 2016, Markiet al., 2017, Andersenet al., 2019).

    Meliphaga imitatrix: gatunek ostatnio wyodrębniony zM. gracilis (Nielsen, 2018).

    Meliphaga chrysogenys: gatunek często umieszczany w osobnym rodzaju -Oreornis van Oort, 1910 (m.) (np. przez Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Markiet al. (2017), McCulloughet al. (2019a) i Andersenet al. (2019).

    Eugymnomyza: zwykle używana jest nazwa rodzajowaGymnomyza Reichenow, 1914 (f.), lecz nazwa ta jest zajęta przezGymnomyza Fallén, 1810 (Diptera); zob. Andersenet al. (2022).

    Eugymnomyza brunneirostris: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. viridis na podstawie Andersenet al. (2014b), del Hoyo & Collar (2016) i Mapelet al. (2021).

    Foulehaio: obecnie zdefiniowany rodzaj bazuje na badaniach Andersenet al. (2014b, 2019), Markiet al. (2017) i Mapelet al. (2021). GatunekF. provocator wcześniej często umieszczany był w rodzajuXanthotis lub w monotypowym rodzajuMeliphacator Mathews, 1930 (m.) (np. w del Hoyo & Collar, 2016), natomiastF. samoensis w rodzajuGymnomyza (obecnieEugymnomyza).

    Foulehaio procerior, F. taviunensis: gatunki ostatnio wyodrębnione zF. carunculatus na podstawie Andersenet al. (2014b), del Hoyo & Collar (2016) i Mapelet al. (2021).

    Pinarostola: rodzaj ostatnio wyodrębniony zPycnopygius na podstawie badań Markiet al. (2017) i Sangsteret al. (2023b).

    Philemon kisserensis: gatunek wyodrębniony zP. citreogularis (Sibley & Monroe, 1990, Higginset al., 2008, Jønssonet al., 2016b, Eatonet al. 2016).

    Philemon buceroides: gatunek wymagający rewizji systematycznej (Sibley & Monroe, 1990, Higginset al., 2008, Pratt & Beehler, 2014, Jønssonet al., 2016b).

    Sugomel lombokium: gatunek zwykle umieszczany w rodzajuLichmera (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Markiet al. (2017); stwierdzone różnice genetyczne sugerują możliwość umieszczenia go w osobnym nowym rodzaju.

    Vosea: rodzaj ostatnio wyodrębniony zMelidectes (Andersenet al., 2014b, Markiet al., 2017, Andersenet al., 2019).

    Myzomela (rosenbergii) longirostris: takson traktowany przez del Hoyo & Collar (2016) jako osobny gatunek; zob. również Beehler & Pratt (2016).

    Myzomela rubrotincta: gatunek ostatnio wyodrębniony zM. obscura (Markiet al., 2017, Eatonet al., 2020, zob. również Eatonet al., 2016); split zaakceptowany przez del Hoyo & Collar (2016).

    Myzomela babarensis, M. annabellae: gatunki ostatnio wyodrębnione zM. boiei (Eatonet al., 2021, Berrymanet al., 2025).

    Myzomela (chloroptera) batjanensis: Eatonet al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Myzomela (wakoloensis) elisabethae: Eatonet al. (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu; zob. również Higginset al. (2008) i Eatonet al. (2020).

    Myzomela caledonica: gatunek często włączany doM. sanguinolenta (np. w Schodde & Mason, 1999, Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Higginset al. (2008), Dutson (2011), del Hoyo & Collar (2016) i Markiet al. (2017).

    Myzomela (cardinalis) nigriventris: Pratt & Mittermeier (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Gerygone sulphurea: Eatonet al. (2016) sugerują potrzebę podziału na 3 gatunki.

    Gerygone (flavolateralis) citrina: być może odrębny gatunek (zob. Mayr & Diamond, 2001, Dutson, 2011).

    Gerygone insularis, G. modesta: gatunki często włączane doG. igata (np. w Schodde & Mason, 1999, Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Gregory (2007), Christidis & Boles (2008), Gillet al. (2010), del Hoyo & Collar (2016) i Markiet al. (2017).

    Calamanthus montanellus: Burbidgeet al. (2021) sugerują, iż takson ten stanowi synonimC. campestris rubiginosus.

    Hylacola: rodzaj często włączany doCalamanthus (np. w Schodde & Mason, 1999, Dickinson & Christidis, 2014, Fjeldsået al., 2020), lecz zob. Normanet al. (2018).

    Origma: obecnie zdefiniowany rodzaj na podstawie badań Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018); gatunkiO. murina iO. robusta do niedawna umieszczane w odrębnym rodzajuCrateroscelis Sharpe, 1883 (f.).

    Neosericornis, Aethomyias: rodzaje ostatnio wyodrębnione zSericornis na podstawie badań Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018).

    Aethomyias nigrorufus: gatunek zwykle umieszczany w rodzajuCrateroscelis (jakoC. nigrorufa), lecz zob. Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018).

    Sericornis beccarii: gatunek często włączany doS. magnirostra (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018).

    Sericornis (nouhuysi) virgatus: takson często włączany doS. magnirostra (np. w Dickinson & Christidis, 2014) lub traktowany jako osobny gatunek (np. w Sibley & Monroe, 1990), lecz zob. Beehler & Pratt (2016), Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018).

    Sericornis maculatus, S. humilis: gatunki często włączane doS. frontalis (np. w Schodde & Mason, 1999, Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Markiet al. (2017) i Normanet al. (2018).

    Cinclosoma ajax: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019b).

    Cinclosoma clarum: gatunek ostatnio wyodrębniony zC. castanotum na podstawie badań Dolman & Joseph (2015, 2016) i McElroyet al. (2020).

    Cinclosoma alisteri: gatunek ostatnio wyodrębniony zC. cinnamomeum na podstawie badań Toonet al. (2012).

    Pericrocotus albifrons: gatunek wyodrębniony zP. erythropygius na podstawie Rasmussen & Anderton (2005) i del Hoyo & Collar (2016).

    Coracina parvula: gatunek często umieszczany w rodzajuEdolisoma (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Le Pepkeet al. (2019) i McCulloughet al. (2022).

    Coracina (personata) alfrediana: takson traktowany przez Eatonet al. (2016) jako osobny gatunek.

    Coracina striata: wyróżniane grupy podgatunków być może stanowią osobne gatunki; zob. Eatonet al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

    Coracina macei, C. larutensis: gatunki ostatnio wyodrębnione zC. javensis na podstawie Rasmussen & Anderton (2005), Eatonet al. (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

    Edolisoma timoriense: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre; zob. Eatonet al. (2016), Pedersenet al. (2018) i Le Pepkeet al. (2019).

    Edolisoma insperatum: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre; zob. badania Pedersenet al. (2018) i Le Pepkeet al. (2019).

    Edolisoma (mindanense) everetti: badania Pedersenet al. (2018) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Edolisoma (holopolium) tricolor: badania Pedersenet al. (2018) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Edolisoma salvadorii: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. morio na podstawie Pedersenet al. (2018) i Eatonet al. (2021).

    Edolisoma monacha: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma nesiotis: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016).

    Edolisoma erythropygium: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. remotum na podstawie Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma meyerii: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma obiense: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma grayi: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma rostratum: gatunek ostatnio wyodrębniony zE. tenuirostre na podstawie del Hoyo & Collar (2016), Gregory (2017) i Pedersenet al. (2018).

    Edolisoma tenuirostre: takson prawdopodobnie powinien zostać podzielony na szereg mniejszych gatunków; zob. Pratt & Beehler (2014), Eatonet al. (2016), Pedersenet al. (2018) i Le Pepkeet al. (2019).

    Lalage leucoptera: gatunek wyodrębniony zL. atrovirens na podstawie Beehler & Pratt (2016) i del Hoyo & Collar (2016).

    Lalage conjuncta: gatunek wyodrębniony zL. leucomela na podstawie Dutson (2011) i del Hoyo & Collar (2016).

    Mohoua novaeseelandiae: gatunek często umieszczany w odrębnym monotypowym rodzaju -Finschia Hutton,FW, 1903 (f.) (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Sibley & Monroe (1990), Boles (2007a), Gillet al. (2010) i del Hoyo & Collar (2016); zob. również McCulloughet al. (2022).

    Mohoua albicilla: gatunek wyodrębniony zM. ochrocephala na podstawie Sibley & Monroe (1990), Boles (2007a), Gillet al. (2010), Aidalaet al. (2013), del Hoyo & Collar (2016) i McCulloughet al. (2022).

    Psophodes (nigrogularis) leucogaster: sugerowany przez Schodde & Mason (1999) status gatunku dla tego taksonu został potwierdzony przez Burbidgeet al. (2017), przy czym ostatnie badania wskazują, iż takson ten składa się z 2 podgatunków - nominatywnegoleucogaster ioberon.

    Aleadryas rufinucha: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019b).

    Paramythia olivacea: gatunek wyodrębniony zP. montium na podstawie Beehler & Pratt (2016), del Hoyo & Collar (2016) i Jønssonet al. (2019b).

    Pteruthius (flaviscapis) annamensis: takson ostatnio często traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. del Hoyo & Collar (2016).

    Pteruthius (aeralatus) ripleyi: takson ostatnio często traktowany jako osobny gatunek (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. del Hoyo & Collar (2016).

    Tunchiornis: rodzaj ostatnio wyodrębniony zHylophilus (Slageret al., 2014, Slager & Klicka, 2014b, McCulloughet al., 2022); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsenet al.) i NACC (Chesseret al., 2016).

    Tunchiornis ferrugineifrons, T. luteifrons, T. rubrifrons: gatunki wyodrębnione zT. ochraceiceps na podstawie badań Buainainet al. (2021) (zob. również del Hoyo & Collar, 2016); splity zaakceptowane przez SACC (Remsenet al., 2025).

    Pachysylvia: rodzaj ostatnio wyodrębniony zHylophilus (Slageret al., 2014, Slager & Klicka, 2014b); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsenet al.) i NACC (Chesseret al., 2016). Pozycja, zwykle umieszczanego w rodzajuVireo (zob. Chesseret al., 2016) gatunkuP. hypochrysea niejasna (Slageret al., 2016, McCulloughet al., 2022).

    Vireo bellii: badania Klicka,LBet al. (2016) sugerują status gatunków dla wyróżnianych grup podgatunków; zmiana nie zaakceptowana przez NACC (Chesseret al., 2017).

    Vireo sclateri: gatunek do niedawna umieszczany w rodzajuHylophilus (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Slageret al. (2014), Slager & Klicka (2014b) i McCulloughet al. (2022); zmiana zaakceptowana przez SACC (Remsenet al.).

    Vireo gilvus: Lovellet al. (2021) sugerują status odrębnych gatunków dla wyróżnionych grup podgatunkowych; potrzeba zajęcia stanowiska przez NACC.

    Vireo chivi: gatunek ostatnio wyodrębniony zV. olivaceus (Battey & Klicka, 2017; zob również Ridgely & Greenfield, 2001); zmiana zaakceptowana przez NACC (Chesseret al., 2018a) i SACC (Remsenet al., 2021).

    Melanorectes nigrescens: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019b).

    Pachycephala richardsi: gatunek ostatnio wyodrębniony zP. implicata na podstawie Jønssonet al. (2014), del Hoyo & Collar (2016) i McCulloughet al. (2022); zob. również Mayr & Diamond (2001), Boles (2007a) i Dutson (2011).

    Pachycephala philippinensis: wyróżnione grupy podgatunkowe za Hosneret al. (2018); być może powinny być one traktowane jako osobne gatunki.

    Pachycephala cinerea: syn.P. grisola (Blyth, 1843) (zob. Walters, 2003).

    Pachycephala homeyeri: Eatonet al. (2016) sugerują potrzebę podziału taksonu na 2 gatunki.

    Pachycephala calliope, P. arthuri, P. sharpei: gatunki ostatnio wyodrębnione zP. macrorhyncha na podstawie badań Jønssonet al. (2014); zob. również Eatonet al. (2016).

    Pachycephala melanorhyncha: takson ostatnio wyodrębniony zColluricincla megarhyncha; zob. Markiet al. (2018) i Reeveet al. (2023a).

    Pachycephala (griseonota) johni: takson traktowany przez Eatonet al. (2016) jako odrębny gatunek; zob. również Bradyet al. (2022).

    Pachycephala collaris: gatunek ostatnio wyodrębniony zP. citreogaster; zob. Jønssonet al. (2014), Andersenet al. (2014a) i McCulloughet al. (2022); zob. również Pratt & Beehler (2014) i Beehler & Pratt (2016).

    Pachycephala chlorura, P. vanikorensis: gatunki ostatnio wyodrębnione zP. citreogaster; zob. Jønssonet al. (2014), Bradyet al. (2022) i McCulloughet al. (2022).P. chlorura prawdopodobnie wymaga dalszej rewizji taksonomicznej.

    Pachycephala balim: gatunek ostatnio wyodrębniony zP. macrorhyncha; zob. Beehler & Pratt (2016), Bradyet al. (2022) i McCulloughet al. (2022).

    Pachycephala feminina: gatunek wyodrębniony zP. orioloides na podstawie badań Jønssonet al. (2014), Andersenet al. (2014a) i McCulloughet al. (2022); zob. również Dutson (2011).

    Pachycephala ornata: gatunek wyodrębniony zP. vitiensis na podstawie badań Jønssonet al. (2014) i Andersenet al. (2014a); zob. również Dutson (2011).

    Pachycephala fuliginosa: Josephet al. (2014a), Jønssonet al. (2014) i Andersenet al. (2014a) wykazali, iżP. pectoralis occidentalis Ramsay,EP, 1878 powinien być traktowany jako osobny monotypowy gatunek, po czym za Josephet al. (2021) do tego nowego gatunku włączono równieżP. pectoralis fuliginosa Vigors & Horsfield, 1827, co spowodowało konieczność zmiany gatunkowej -P. occidentalis naP. fuliginosa.

    Pseudorectes ferrugineus: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019b). Sugerowane przez del Hoyo & Collar (2016) grupy podgatunkowe nie zostały potwierdzone.

    Colluricincla fortis, C. affinis, C. obscura, C. tappenbecki, C. discolor, C. rufogaster: gatunki ostatnio wyodrębnione zC. megarhyncha na podstawie badań Deineret al. (2011), Markiet al. (2018) i Reeveet al. (2023a); zob. również Beehler & Pratt (2016).

    Pitohui cerviniventris, P. uropygialis: gatunki ostatnio wyodrębnione zP. kirhocephalus (Dumbacher, 2014 i Jønssonet al., 2019a; zob. również Dumbacher & Fleischer, 2001, Dumbacheret al., 2008, Pratt & Beehler, 2014, Beehler & Pratt, 2016).

    Oriolus finschi: gatunek ostatnio wyodrębniony zO. melanotis (Eatonet al., 2016, Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus decipiens: gatunek ostatnio wyodrębniony zO. bouroensis (Rheindt & Hutchinson, 2007, Jønssonet al., 2016b, 2019a, Eatonet al., 2016).

    Oriolus consobrinus: gatunek ostatnio wyodrębniony zO. xanthonotus na podstawie Jønssonet al. (2019a) i Rheindtet al. (2022).

    Oriolus steerii: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus consanguineus: gatunek ostatnio wyodrębniony zO. cruentus na podstawie del Hoyo & Collar (2016), Jønssonet al. (2019a) i Eatonet al. (2021).

    Oriolus traillii: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus xanthornus: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus brachyrynchus: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus auratus: wyróżnione grupy gatunkowe być może stanowią odrębne gatunki (Jønssonet al., 2019a).

    Oriolus chinensis: Rasmussen & Anderton (2005), Jønssonet al. (2010b, 2019a) i Eatonet al. (2016) sugerują potrzebę podziału taksonu na kilka gatunków.

    Artamus leucorynchus: Dickinson & Christidis (2014) przyjęli oryginalną pisownię nazwy gatunkowejleucoryn., lecz zob. I.C.Z.N. (2020).

    Batis dimorpha: gatunek wyodrębniony zB. capensis na podstawie Sibley & Monroe (1990) i del Hoyo & Collar (2016).

    Dyaphorophyia hormophora: gatunek ostatnio wyodrębniony zD. castanea na podstawie Njaboet al. (2008), del Hoyo & Collar (2016) i McCulloughet al. (2022).

    Platysteira blissetti, P. chalybea, P. jamesoni, P. concreta: gatunki często umieszczane w rodzajuDyaphorophyia, lecz zob. Njaboet al. (2008), Fuchset al. (2012b), Jønssonet al. (2016a) i McCulloughet al. (2022).

    Schetba (rufa) occidentalis: badania Youngeret al. (2019a) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Pityriaseidae: często używana jest nazwa Pityriasidae (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Gregory (2022).

    Pityriasis: rodzaj opisany 2 lata wcześniej niż zwykle podawany; zob. Gregory (2022).

    Laniarius nigerrimus: syn. L. liberatus Smith, Arctander, Fjeldså & Amir, 1991; zob. Nguembocket al. (2008a).

    Laniarius (sublacteus) somaliensis: Bradley (2021) sugeruje status gatunku dla tego taksonu.

    Lamprolia klinesmithi: gatunek ostatnio wyodrębniony zL. victoriae na podstawie Andersenet al. (2015a, 2017) i del Hoyo & Collar (2016).

    Rhipidura rufiventris: wyróżnione grupy podgatunków traktowane są jako odrębne gatunki przez Eatonet al. (2016); zob. również Pratt & Beehler (2014). Status grupysetosa wymaga badań.

    Rhipidura sauli: gatunek ostatnio wyodrębniony zR. albiventris na podstawie Sánchez-González & Moyle (2011) i del Hoyo & Collar (2016).

    Rhipidura samarensis: gatunek ostatnio wyodrębniony zR. superciliaris na podstawie Sánchez-González & Moyle (2011) i del Hoyo & Collar (2016).

    Rhipidura (cockerelli) coultasi: być może osobny gatunek, zob. Mayr & Diamond (2001) i Dutson (2011).

    Rhipidura sulaensis: gatunek ostatnio wyodrębniony zR. teysmanni (Eatonet al., 2016, 2020, Nget al., 2017).

    Rhipidura torrida, R. louisiadensis, R. kubaryi, R. melanolaema, R. versicolor, R. rufofronta: gatunki ostatnio wyodrębnione zR. rufifrons na podstawie del Hoyo & Collar (2016), Eatonet al. (2016, 2021) i Klicka,LBet al. (2023).

    Rhipidura semicollaris: gatunek wyodrębniony zR. dryas na podstawie Eatonet al. (2016, 2021) i Klicka,LBet al. (2023).

    Rhipidura ocularis: gatunek wyodrębniony zR. drownei na podstawie Dutson (2011) i del Hoyo & Collar (2016); zob. również Boles (2006).

    Rhipidura spilodera, R. layardi: gatunki wyodrębnione zR. verreauxi na podstawie del Hoyo & Collar (2016).

    Dicrurus sharpei: gatunek ostatnio wyodrębniony zD. ludwigii (Fuchset al., 2017a, 2018a,b, Fishpoolet al., 2021). Nowo opisany gatunekDicrurus occidentalis (Fuchset al., 2018) włączono za Fishpoolet al. (2021) doD. sharpei jako (co najwyżej) słabo zdefiniowany podgatunek.

    Dicrurus (modestus) atactus: Fuchset al. (2018a) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Dicrurus adsimilis: Fuchset al. (2018a) sugerują status gatunków dla wyszczególnionych grup podgatunków.

    Dicrurus sumatranus: takson często włączany doD. hottentottus (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. m.in. Sibley & Monroe (1990), Rocamora & Yeatman-Berthelot (2009), Eatonet al. (2016) i Shakyaet al. (2020).

    Dicrurus bracteatus: wyróżnione indonezyjskie grupy podgatunków traktowane są jako odrębne gatunki przez Eatonet al. (2016).

    Dicrurus palawanensis: gatunek ostatnio wyodrębniony zD. hottentottus na podstawie Shakyaet al. (2020).

    Dicrurus hottentottus: wyróżnione grupy podgatunków traktowane są jako odrębne gatunki przez Eatonet al. (2016); zob. również Shakyaet al. (2020).

    Myiagra castaneigularis: gatunek wyodrębniony zM. azureocapilla na podstawie Andersenet al. (2015a) i del Hoyo & Collar (2016).

    Myiagra (hebetior) eichhorni: być może osobny gatunek (zcervinicolor jako podgatunek); zob. Coateset al. (2006) i Dutson (2011).

    Myiagra erythrops, M. freycineti, M. pluto: gatunki wyodrębnione zM. oceanica głównie na podstawie badań Fabreet al. (2014) i Andersenet al. (2015a); zob. również Sibley & Monroe (1990).

    Myiagra (inquieta) nana: podgatunek często podnoszony do rangi gatunku (np. w Schodde & Mason, 1999, Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Christidis & Boles (2008), Pratt & Beehler (2014), Fabreet al. (2014) i Andersenet al. (2015a).

    Symposiachrus melanopterus, S. bimaculatus: gatunki ostatnio wyodrębnione zS. trivirgatus (Eatonet al., 2016, Andersenet al., 2021, McCulloughet al., 2021); zob. również Filardi & Smith (2005), Pratt & Beehler (2014) i Andersenet al. (2015a).

    Symposiachrus (vidua) squamulatus: być może osobny gatunek, zob. Mayr & Diamond (2001), Dutson (2011) i Andersenet al. (2015a).

    Symposiachrus nigrotectus: gatunek ostatnio wyodrębniony zS. browni; zob. Mayr & Diamond (2001), Dutson (2011) i Andersenet al. (2015a).

    Carterornis castus: gatunek wyodrębniony zC. pileatus (zob. Sibley & Monroe, 1990, Andersenet al., 2015a, Eatonet al., 2016, del Hoyo & Collar, 2016).

    Monarcha frater: badania Josephet al. (2023) sugerują status odrębnych gatunków dla wyróżnionych (monotypowych) grup podgatunkowych.

    Pomarea maupitiensis: zwykle używana dla tego gatunku nazwaPomarea pomarea (Lesson & Garnot, 1828) okazała się być synonimem innego gatunku -P. nigra; zob. Dickinsonet al. (2019).

    Clytorhynchus (vitiensis) powelli: Pratt & Mittermeier (2016) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Hypothymis puella: gatunek wyodrębniony zH. azurea na podstawie Andersenet al. (2015a), del Hoyo & Collar (2016), Eatonet al. (2016) i McCulloughet al. (2022).

    Terpsiphone (cinnamomea) unirufa: badania Fabreet al. (2012) i Andersenet al. (2015a) sugerują status gatunku dla tego taksonu. Split zaakceptowany przez Eatonet al. (2016).

    Terpsiphone floris: gatunek wyodrębniony zT. affinis na podstawie Fabreet al. (2012), Andersenet al. (2015a), del Hoyo & Collar (2016) i Eatonet al. (2016).

    Lycocorax obiensis: gatunek ostatnio wyodrębniony zL. pyrrhopterus na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i Eatonet al. (2016).

    Manucodia (ater) alter: Gregory & Goulding (2023) sugerują status gatunku dla tego taksonu.

    Lophorina minor, L. latipennis: gatunki ostatnio wyodrębnione zL. superba na podstawie Irestedtet al. (2017), Gregory (2019) i Elliottet al. (2020); zob. również Schoddeet al. (2021). Badania Irestedtet al. (2017), Scholes & Laman (2018) i Schoddeet al. (2021) sugerują status gatunku dlaL. (s.) niedda, lecz zob. Gregory (2019) i Elliottet al. (2020).

    Ptiloris: badania Irestedtet al. (2009b) sugerowały potrzebę włączenia rodzaju doLophorina (co zostało zaakceptowane m.in. przez Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Irestedtet al. (2017).

    Paradigalla: takson czasami włączany do rodzajuAstrapia (np. przez Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. Irestedtet al. (2009b), del Hoyo & Collar (2016) i Gregory (2019).

    Corcoracidae: czasami używana jest nazwa Struthideidae Mathews, 1924, lecz zob. ICZN (2016).

    Corcorax melanorhamphos: często używana jest nazwa gatunkowaC. melanoramphos (np. w Dickinson & Christidis, 2014), lecz zob. ICZN (2016).

    Melampitta lugubris: badania Mülleret al. (2024) sugerują potrzebę podziału taksonu na 3 odrębne gatunki.

    Lanius: porządek systematyczny w obrębie rodzaju na podstawie badań Fuchset al. (2019); zob. również Jønssonet al. (2016a) i McCulloughet al. (2022).L. corvinus iL. melanoleucus często są umieszczane w odrębnych monotypowych rodzajach - odpowiednio -Corvinella Lesson, 1831 (f.) iUrolestes Cabanis, 1851 (m.).

    Platysmurus aterrimus: gatunek ostatnio wyodrębniony zP. leucopterus (Eatonet al., 2016, 2021, del Hoyo & Collar, 2016).

    Cyanopica cooki: gatunek czasami włączany doC. cyanus (np. w Dickinson & Christidis, 2014, Shirihai & Svensson, 2018), lecz zob. Foket al. (2002), Haringet al. (2007b), del Hoyo & Collar (2016) i McCulloughet al. (2022).

    Pica mauritanica, P. asirensis, P. bottanensis, P. serica: gatunki zwykle włączane doP. pica, lecz zob. Songet al. (2018) i Kryukovet al. (2017); zob. również Ebels (2003), del Hoyo & Collar (2016), Leeet al. (2003), Kryukovet al. (2004, 2022, 2024), Haringet al. (2007b) i Zhanget al. (2012).

    Pica nutalli: być może powinna być używana nazwa gatunkowanuttalli.

    Nucifraga multipunctata, N. hemispila: gatunki ostatnio wyodrębnione zN. caryocatactes na podstawie del Hoyo & Collar (2016) i de Raadet al. (2022).

    Corvus brachyrhynchos: Slageret al. (2020) wykazali, iż taksonC. caurinus Baird,SF, 1858 (wrona alaskańska - Northwestern Crow), ostatnio zwykle traktowany jako osobny gatunek, powinien zostać włączony doC. brachyrhynchos; zmiana przyjęta przez NACC (Chesseret al., 2020b). Zob. również Butler (2020), który rekomenduje pozostawienie statusu gatunku dlaC. caurinus.

    Corvus pectoralis: być może powinna być używana oryginalna nazwa gatunkowaCorvus torquatus Lesson, 1831.

    Corvus enca: wyróżnione grupy podgatunków podnoszone są do rangi odrębnych gatunków przez Eatonet al. (2016);C. compilator traktowany jest jako podgatunekC. enca (s.s.).

    Cyanolyca cucullata: badania McCormacket al. (2023) sugerują potrzebę podziału taksonu na co najmniej dwa odrębne gatunki.

    Cyanocorax coeruleus: często używana jest nazwa gatunkowacaeruleus, lecz zob. David & Dickinson (2016); zmiana nie została przyjęta przez SACC (Remsenet al.).


    [8]ページ先頭

    ©2009-2025 Movatter.jp