CompareNgiyambaathun(“tail”) andWiradjuridhuun(“penis, tail”).
thun
thun (irregular,third-person singular presentthut,past tensethat,past participlegethan,past subjunctivethäte,auxiliaryhaben)
infinitive | thun | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | thuend | ||||
past participle | gethan | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ichthue | wirthun | i | ichthue | wirthuen |
duthust | ihrthut | duthuest | ihrthuet | ||
erthut | siethun | erthue | siethuen | ||
preterite | ichthat | wirthaten | ii | ichthäte | wirthäten |
duthatest duthatst | ihrthatet | duthätest | ihrthätet | ||
erthat | siethaten | erthäte | siethäten | ||
imperative | thu (du) thue (du) | thut (ihr) |
CompareGamilaraaythun(“tail”) andWiradjuridhuun(“penis, tail”).
thun
thun (+ genitive)
(classifiersợi,cọng) thun• (村,紨,𦀹)