Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Jump to content
WiktionaryThe Free Dictionary
Search

tegenhouden

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Fromtegen +‎houden.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation:te‧gen‧hou‧den

Verb

[edit]

tegenhouden

  1. tostop, toinhibit
  2. tohold back, tokeepat bay
  3. toarrest

Conjugation

[edit]
Conjugation oftegenhouden (strong class 7, slightly irregular, separable)
infinitivetegenhouden
past singularhield tegen
past participletegengehouden
infinitivetegenhouden
gerundtegenhoudenn
main clausesubordinate clause
present tensepast tensepresent tensepast tense
1st person singularhou tegen,houd tegenhield tegentegenhou,tegenhoudtegenhield
2nd person sing. (jij)houdt tegen,hou tegen2,houd tegen2hield tegentegenhoudttegenhield
2nd person sing. (u)houdt tegenhield tegentegenhoudttegenhield
2nd person sing. (gij)houdt tegenhieldt tegentegenhoudttegenhieldt
3rd person singularhoudt tegenhield tegentegenhoudttegenhield
pluralhouden tegenhielden tegentegenhoudentegenhielden
subjunctive sing.1houde tegenhielde tegentegenhoudetegenhielde
subjunctive plur.1houden tegenhielden tegentegenhoudentegenhielden
imperative sing.hou tegen,houd tegen
imperative plur.1houdt tegen
participlestegenhoudendtegengehouden
1)Archaic.2) In case ofinversion.

Descendants

[edit]

Anagrams

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=tegenhouden&oldid=81689536"
Categories:
Hidden categories:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp