Ultimately fromLatinextricō; cf. Romanianstrica, stric.
stricfirst-singular present indicative (past participlestricatã)
stric m
stric
Inherited fromProto-Slavic*strъjьcь.
strȋc m (Cyrillic spellingстри̑ц)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | strȋc | stríčevi |
genitive | stríca | stríčēvā |
dative | strícu | stríčevima |
accusative | stríca | stríčeve |
vocative | strȋče | stríčevi |
locative | strícu | stríčevima |
instrumental | strícem | stríčevima |
Inherited fromProto-Slavic*strъjьcь.
![]() | Thediacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks. |
Masculine anim., soft o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | stríc | ||
gen. sing. | stríca | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) | stríc | stríca | stríci |
genitive (rodȋlnik) | stríca | strícev | strícev |
dative (dajȃlnik) | strícu | strícema | strícem |
accusative (tožȋlnik) | stríca | stríca | stríce |
locative (mẹ̑stnik) | strícu | strícih | strícih |
instrumental (orọ̑dnik) | strícem | strícema | stríci |