Fromquīndecimvir +-ātus.
quīndecimvirātus m (genitivequīndecimvirātūs);fourth declension
Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | quīndecimvirātus | quīndecimvirātūs |
genitive | quīndecimvirātūs | quīndecimvirātuum |
dative | quīndecimvirātuī | quīndecimvirātibus |
accusative | quīndecimvirātum | quīndecimvirātūs |
ablative | quīndecimvirātū | quīndecimvirātibus |
vocative | quīndecimvirātus | quīndecimvirātūs |