Fromprōsecō +-ium - compareīsicium andprōsecta f sg orn pl.
prōsicium n (genitiveprōsiciīorprōsicī);second declension
Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | prōsicium | prōsicia |
genitive | prōsiciī prōsicī1 | prōsiciōrum |
dative | prōsiciō | prōsiciīs |
accusative | prōsicium | prōsicia |
ablative | prōsiciō | prōsiciīs |
vocative | prōsicium | prōsicia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).