From*mianowity +-ie, frommianować. First attested in 1498.
- IPA(key): (10th–15th CE)/mjanɔvit͡ɕɛ/
- IPA(key): (15th CE)/mjanɔvit͡ɕɛ/
mianowicie
- by name
1858 [1498], Wacław Aleksander Maciejowski, editor,Historia prawodawstw słowiańskich[1], 2 edition, volume VI, page274:Vedlvg stharodawnego obiczayv Wislą, Bugiem y Narwią (pro Wisla, Bug y Narew) kazdemv mayą bicz dobrowolne plinączemv, kromia zadnego czla... Po Swiąthkach wsem plinączem thes w kazdem yazv na *thiech rzekachmyanowiczie wipisanych (omnibus defluentibus per dictos flouvios) thes ma bicz wydana dziora, kądibi plinącz mogli- [Według starodawnego obyczaju Wisła, Bug[iem] i Nar[e]w[ią] każdemu mają być dobrowolne płynącemu, kromia żadnego cła... Po Świątkach wszem płynącem też w każdem jazu na tech rzekachmianowicie wypisanych (omnibus defluentibus per dictos flouvios) też ma być wydana dziora, kędyby płynąć mogli]
- Boryś, Wiesław (2005) “mianować”, inSłownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie,→ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “mianować”, inPolski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności,→ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “mianowicie”, inEtymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mianowicie”, inSłownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków:IJP PAN,→ISBN
Inherited fromOld Polishmianowicie. Bysurface analysis,mianowity +-ie.
- Rhymes:-it͡ɕɛ
- Syllabification:mia‧no‧wi‧cie
mianowicie
- namely(specifically; that is to say)
- Near-synonyms:a więc,czyli,eo ipso,inaczej,inaczej mówiąc,innymi słowy,jednym słowem,krótko mówiąc,przeto,słowem,tedy,to jest,toteż,to znaczy,tym samym,więc,w takim razie,w takim układzie,zatem,znaczy,znaczy się
According toSłownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990),mianowicie is one of the most used words in Polish, appearing 31 times in scientific texts, 9 times in news, 23 times in essays, 1 time in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 68 times, making it the 947th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
mianowicie (not generallycomparable,comparativemianowiciej,superlativenajmianowiciej)
- (obsolete)namely(especially, above all)
- Synonym:zwłaszcza
- (obsolete)definitely(without doubt)
- Synonym:pewnie
- (Middle Polish)clearly(in an obvious way, clearly speaking, unambiguously)
- Synonym:pewnie
- (Middle Polish)by name
- Synonym:imiennie
- ^Ida Kurcz (1990) “mianowicie”, inSłownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page242
- mianowicie inWielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mianowicie in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mianowicie”, inSłownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “MIANOWICIE”, inElektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century],04.01.2022
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mianowicie”, inSłownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “mianowicie”, inSłownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz,A. Kryński,W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mianowicie”, inSłownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page940
