Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
WiktionaryThe Free Dictionary
Search

kara

From Wiktionary, the free dictionary
See also:Appendix:Variations of "kara"
Languages (37)
English
Balinese • Basque • Cornish • Esperanto • Finnish • Gagauz • Gothic • Hungarian • Ido • Indonesian • Japanese • Javanese • Jingpho • Karaim • Karao • Kashubian • Khalaj • Latvian • Lower Sorbian • Mapudungun • Nias • Norwegian Bokmål • Norwegian Nynorsk • Nupe • Old Javanese • Old Polish • Old Saxon • Oroqen • Pali • Polish • Rapa Nui • Serbo-Croatian • Silesian • Turkish • Veps • Wanyi
Page categories

English

[edit]
EnglishWikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

[edit]

FromPunjabiਕੜਾ(kaṛā); seeHindiकड़ा(kaṛā,bracelet).

Noun

[edit]

kara (pluralkaras)

  1. (Sikhism) Abangle worn bySikhs, one of thefive Ks, to remind them to do God's work.

Anagrams

[edit]

Balinese

[edit]

Romanization

[edit]

kara

  1. Romanization ofᬓᬭ
  2. Romanization ofᬓᬵᬭ

Basque

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. allativesingular ofka

Cornish

[edit]

Etymology

[edit]

FromProto-Brythonic*karɨd. Cognate withBretonkarout andWelshcaru.

Verb

[edit]

kara (irregular)

  1. tolove

Conjugation

[edit]
Conjugation ofkara
singularpluralimpersonal
firstsecondthirdfirstsecondthird
indicativepresent/futurekaravkerydhkarkerynkerowghkaronskerir
imperfectkarenkareskarakarenkarewghkarenskares
preteritekeriskersyskaraskersynkersowghkersonskaras
pluperfect{{{pluperfect-1s}}}{{{pluperfect-2s}}}{{{pluperfect-3s}}}{{{pluperfect-1p}}}{{{pluperfect-2p}}}{{{pluperfect-3p}}}{{{pluperfect-0}}}
subjunctivepresent/futurekyrrivkyrrikarrokerrynkerrowghkarronskyrrer
imperfectkarrenkarreskarrakarrenkarrewghkarrenskarrys
imperative-karkareskerynkerowghkarens-
non-finite formspresent participleow karaverbal adjectivekerys

Mutation

[edit]
Mutation ofkara
unmutatedsoftaspiratehardmixedmixed after 'th
karagaraharaunchangedunchangedunchanged

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

FromItaliancaro, cara, fromLatincārus. CompareFrenchcher.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

kara (accusative singularkaran,pluralkaraj,accusative pluralkarajn)

  1. dear
    Mi amegas vin, miakara.
    I love you so much, mydear.
    Kara S-ro Garcio, mi estas skribanta al vi ĉi tiun leteron, ĉar…
    Dear Mr. Garcia, I am writing you this letter because…

Derived terms

[edit]

Finnish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

FromProto-Finnic*kara.

Noun

[edit]

kara

  1. a driedbranch,rib of a leaf or other similar dried part of a plant
    Synonym:karahka
  2. core(uneaten part of an apple or similar fruit)
    Synonyms:kota,siemenkota
  3. pin(a piece of wood, partly inserted inside the wall, that supports the frame of a window or door)
  4. pin,spindle,rod(machine part, often relatively long and narrow, used either as an axle or support)
    1. spindle(rod which turns, or on which something turns, e.g. of a door or window handle)
      1. (machining)spindle(rotary axis of a machine tool or power tool)
      2. (automotive)spindle(of a wheel)
    2. (weaving)core of apirn(in a weaving shuttle)
    3. valvestem
    4. (manufacturing)core(portion of a mold that creates a cavity or impression within the part or that makes a hole in or through the part)
    5. mandrel(component that guides, grips or clamps)
Declension
[edit]
Inflection ofkara (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominativekarakarat
genitivekarankarojen
partitivekaraakaroja
illativekaraankaroihin
singularplural
nominativekarakarat
accusativenom.karakarat
gen.karan
genitivekarankarojen
karainrare
partitivekaraakaroja
inessivekarassakaroissa
elativekarastakaroista
illativekaraankaroihin
adessivekarallakaroilla
ablativekaraltakaroilta
allativekarallekaroille
essivekaranakaroina
translativekaraksikaroiksi
abessivekarattakaroitta
instructivekaroin
comitativeSee the possessive forms below.
Possessive forms ofkara(Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singularplural
nominativekaranikarani
accusativenom.karanikarani
gen.karani
genitivekaranikarojeni
karainirare
partitivekaraanikarojani
inessivekarassanikaroissani
elativekarastanikaroistani
illativekaraanikaroihini
adessivekarallanikaroillani
ablativekaraltanikaroiltani
allativekarallenikaroilleni
essivekarananikaroinani
translativekaraksenikaroikseni
abessivekarattanikaroittani
instructive
comitativekaroineni
second-person singular possessor
singularplural
nominativekarasikarasi
accusativenom.karasikarasi
gen.karasi
genitivekarasikarojesi
karaisirare
partitivekaraasikarojasi
inessivekarassasikaroissasi
elativekarastasikaroistasi
illativekaraasikaroihisi
adessivekarallasikaroillasi
ablativekaraltasikaroiltasi
allativekarallesikaroillesi
essivekaranasikaroinasi
translativekaraksesikaroiksesi
abessivekarattasikaroittasi
instructive
comitativekaroinesi
first-person plural possessor
singularplural
nominativekarammekaramme
accusativenom.karammekaramme
gen.karamme
genitivekarammekarojemme
karaimmerare
partitivekaraammekarojamme
inessivekarassammekaroissamme
elativekarastammekaroistamme
illativekaraammekaroihimme
adessivekarallammekaroillamme
ablativekaraltammekaroiltamme
allativekarallemmekaroillemme
essivekaranammekaroinamme
translativekaraksemmekaroiksemme
abessivekarattammekaroittamme
instructive
comitativekaroinemme
second-person plural possessor
singularplural
nominativekarannekaranne
accusativenom.karannekaranne
gen.karanne
genitivekarannekarojenne
karainnerare
partitivekaraannekarojanne
inessivekarassannekaroissanne
elativekarastannekaroistanne
illativekaraannekaroihinne
adessivekarallannekaroillanne
ablativekaraltannekaroiltanne
allativekarallennekaroillenne
essivekaranannekaroinanne
translativekaraksennekaroiksenne
abessivekarattannekaroittanne
instructive
comitativekaroinenne
Derived terms
[edit]
compounds

Further reading

[edit]

Etymology 2

[edit]

Onomatopoeic.

Noun

[edit]

kara

  1. Synonym ofkoskikara(bird of the genusCinclus)
Declension
[edit]
Inflection ofkara (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominativekarakarat
genitivekarankarojen
partitivekaraakaroja
illativekaraankaroihin
singularplural
nominativekarakarat
accusativenom.karakarat
gen.karan
genitivekarankarojen
karainrare
partitivekaraakaroja
inessivekarassakaroissa
elativekarastakaroista
illativekaraankaroihin
adessivekarallakaroilla
ablativekaraltakaroilta
allativekarallekaroille
essivekaranakaroina
translativekaraksikaroiksi
abessivekarattakaroitta
instructivekaroin
comitativeSee the possessive forms below.
Possessive forms ofkara(Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singularplural
nominativekaranikarani
accusativenom.karanikarani
gen.karani
genitivekaranikarojeni
karainirare
partitivekaraanikarojani
inessivekarassanikaroissani
elativekarastanikaroistani
illativekaraanikaroihini
adessivekarallanikaroillani
ablativekaraltanikaroiltani
allativekarallenikaroilleni
essivekarananikaroinani
translativekaraksenikaroikseni
abessivekarattanikaroittani
instructive
comitativekaroineni
second-person singular possessor
singularplural
nominativekarasikarasi
accusativenom.karasikarasi
gen.karasi
genitivekarasikarojesi
karaisirare
partitivekaraasikarojasi
inessivekarassasikaroissasi
elativekarastasikaroistasi
illativekaraasikaroihisi
adessivekarallasikaroillasi
ablativekaraltasikaroiltasi
allativekarallesikaroillesi
essivekaranasikaroinasi
translativekaraksesikaroiksesi
abessivekarattasikaroittasi
instructive
comitativekaroinesi
first-person plural possessor
singularplural
nominativekarammekaramme
accusativenom.karammekaramme
gen.karamme
genitivekarammekarojemme
karaimmerare
partitivekaraammekarojamme
inessivekarassammekaroissamme
elativekarastammekaroistamme
illativekaraammekaroihimme
adessivekarallammekaroillamme
ablativekaraltammekaroiltamme
allativekarallemmekaroillemme
essivekaranammekaroinamme
translativekaraksemmekaroiksemme
abessivekarattammekaroittamme
instructive
comitativekaroinemme
second-person plural possessor
singularplural
nominativekarannekaranne
accusativenom.karannekaranne
gen.karanne
genitivekarannekarojenne
karainnerare
partitivekaraannekarojanne
inessivekarassannekaroissanne
elativekarastannekaroistanne
illativekaraannekaroihinne
adessivekarallannekaroillanne
ablativekaraltannekaroiltanne
allativekarallennekaroillenne
essivekaranannekaroinanne
translativekaraksennekaroiksenne
abessivekarattannekaroittanne
instructive
comitativekaroinenne
Derived terms
[edit]
compounds

Etymology 3

[edit]

Clipping ofkaramboli.

Noun

[edit]

kara

  1. carom billiards,carambole
Declension
[edit]
Inflection ofkara (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominativekarakarat
genitivekarankarojen
partitivekaraakaroja
illativekaraankaroihin
singularplural
nominativekarakarat
accusativenom.karakarat
gen.karan
genitivekarankarojen
karainrare
partitivekaraakaroja
inessivekarassakaroissa
elativekarastakaroista
illativekaraankaroihin
adessivekarallakaroilla
ablativekaraltakaroilta
allativekarallekaroille
essivekaranakaroina
translativekaraksikaroiksi
abessivekarattakaroitta
instructivekaroin
comitativeSee the possessive forms below.
Possessive forms ofkara(Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singularplural
nominativekaranikarani
accusativenom.karanikarani
gen.karani
genitivekaranikarojeni
karainirare
partitivekaraanikarojani
inessivekarassanikaroissani
elativekarastanikaroistani
illativekaraanikaroihini
adessivekarallanikaroillani
ablativekaraltanikaroiltani
allativekarallenikaroilleni
essivekarananikaroinani
translativekaraksenikaroikseni
abessivekarattanikaroittani
instructive
comitativekaroineni
second-person singular possessor
singularplural
nominativekarasikarasi
accusativenom.karasikarasi
gen.karasi
genitivekarasikarojesi
karaisirare
partitivekaraasikarojasi
inessivekarassasikaroissasi
elativekarastasikaroistasi
illativekaraasikaroihisi
adessivekarallasikaroillasi
ablativekaraltasikaroiltasi
allativekarallesikaroillesi
essivekaranasikaroinasi
translativekaraksesikaroiksesi
abessivekarattasikaroittasi
instructive
comitativekaroinesi
first-person plural possessor
singularplural
nominativekarammekaramme
accusativenom.karammekaramme
gen.karamme
genitivekarammekarojemme
karaimmerare
partitivekaraammekarojamme
inessivekarassammekaroissamme
elativekarastammekaroistamme
illativekaraammekaroihimme
adessivekarallammekaroillamme
ablativekaraltammekaroiltamme
allativekarallemmekaroillemme
essivekaranammekaroinamme
translativekaraksemmekaroiksemme
abessivekarattammekaroittamme
instructive
comitativekaroinemme
second-person plural possessor
singularplural
nominativekarannekaranne
accusativenom.karannekaranne
gen.karanne
genitivekarannekarojenne
karainnerare
partitivekaraannekarojanne
inessivekarassannekaroissanne
elativekarastannekaroistanne
illativekaraannekaroihinne
adessivekarallannekaroillanne
ablativekaraltannekaroiltanne
allativekarallennekaroillenne
essivekaranannekaroinanne
translativekaraksennekaroiksenne
abessivekarattannekaroittanne
instructive
comitativekaroinenne

Anagrams

[edit]

Gagauz

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited fromOld Anatolian Turkishقَرَه(qara), fromProto-Turkic*kara.[1] CompareTurkishkara,Azerbaijaniqara,[2]Uzbekqora,Turkmengara.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɑˑˈrɑ/
  • Hyphenation:ka‧ra

Adjective

[edit]

kara (comparativetaakara,superlativeenkara,intensivekapkara)

  1. black,dark
    kara balık deredä üzer
    theblack fish is swimming in the river
  2. (figurative)dark,woeful,sad
    kara günnerdän geçtik
    we went throughdark days
    • 2022 March 18, “Bu yıl cenktän dä taa çirkin, kömürdän dä taa kara, pelindän dä taa acı”, inAna Sözü[2]:
      Bu yıl cenktän dä taa çirkin, kömürdän dä taa kara, pelindän dä taa acı
      This year is even uglier than war, evendarker than coal, even more bitter than wormwood

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^Nişanyan, Sevan (2002–) “kara”, inNişanyan Sözlük
  2. ^András Rajki, A Concise Gagauz Dictionary with etymologies and Turkish, Azerbaijani, Crimean Tatar and Turkmen cognates, 2007

Further reading

[edit]
  • Ciachir, Mihail (1938) “cara”, inDicționar gagauzo (tiurco)–român pentru gagauzii din Basarabia (in Romanian), Chișinău, page26
  • Kopuşçu M. İ. , Todorova S. A. , Kiräkova T.İ., editors (2019), “kara”, inGagauzça-rusça sözlük: klaslar 5-12, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi,→ISBN, page92
  • N. A Baskakov, editor (1972), “кара”, inGagauzsko-Russko-Moldavskij Slovarʹ [Gagauz-Russian-Moldovan Dictionary], Moskva: Izdatelʹstvo Sovetskaja Enciklopedija,→ISBN, page247
  • Mavrodi M. F., editor (2019), “kara”, inGagauzça-rusça sözlük: klaslar 1-4, Komrat: Gagauziya M.V. Maruneviç adına Bilim-Aaraştırma merkezi,→ISBN, page46

Gothic

[edit]

Romanization

[edit]

kara

  1. Romanization of𐌺𐌰𐍂𐌰

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

Fromkar +‎-a(possessive suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkɒrɒ]
  • Hyphenation:ka‧ra

Noun

[edit]

kara

  1. third-personsingularsingle-possessionpossessive ofkar(faculty; ensemble)

Usage notes

[edit]

For the possessive ofkar in the sense “arm, lever”, seekarja.

Declension

[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singularplural
nominativekara
accusativekarát
dativekarának
instrumentalkarával
causal-finalkaráért
translativekarává
terminativekaráig
essive-formalkaraként
essive-modalkarául
inessivekarában
superessivekarán
adessivekaránál
illativekarába
sublativekarára
allativekarához
elativekarából
delativekaráról
ablativekarától
non-attributive
possessive – singular
karáé
non-attributive
possessive – plural
karáéi

Ido

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

kara

  1. dear

Indonesian

[edit]
IndonesianWikipedia has an article on:
Wikipediaid

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ka.ra/
  • Rhymes:-ra
  • Hyphenation:ka‧ra

Etymology 1

[edit]

Borrowed fromJavaneseꦏꦫ(kara), fromOld Javanesekara.

Noun

[edit]

kara (pluralkara-kara)

  1. (botany)hyacinth bean,lablab bean,bonavist bean,bonavist pea,dolichos bean,sem bean,lablab bean,Egyptian kidney bean,Indian bean,Australian pea;Lablab purpureus
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

Borrowed fromToraja-Sa'dan[Term?]

Noun

[edit]

kara (pluralkara-kara)

  1. jewelry made from shells, round with a hole in the middle, usually attached to clothes, large shields, or hats worn by war dancers at death feasts

Further reading

[edit]

Japanese

[edit]

Romanization

[edit]

kara

  1. Rōmaji transcription ofから

Javanese

[edit]

Romanization

[edit]

kara

  1. Romanization ofꦏꦫ

Jingpho

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. hair

Karaim

[edit]

Adjective

[edit]

kara

  1. black

References

[edit]

Karao

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. purpose;motive;intention

Kashubian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈka.ra/
  • Rhymes:-ara
  • Syllabification:ka‧ra

Etymology 1

[edit]

Inherited fromProto-Slavic*kara.

Noun

[edit]

kara f

  1. punishment;penalty,fine(negative result of something bad that was done)
    Synonym:sztrôfa
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakarë
genitivekarëkar/karów
dativekarzekaróm
accusativekarãkarë
instrumentalkarąkarama
locativekarzekarach
vocativekarokarë

Etymology 2

[edit]

Borrowed fromPolishkara(cart).

Noun

[edit]

kara f

  1. wheelbarrow
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakarë
genitivekarëkar/karów
dativekarzekaróm
accusativekarãkarë
instrumentalkarąkarama
locativekarzekarach
vocativekarokarë

Etymology 3

[edit]

Borrowed fromGermanKarre.

Noun

[edit]

kara f

  1. (Canada, United States)car

Further reading

[edit]
  • Stanislow Frymark (2020) “kara”, inKashubian Language in Canada, the USA and New Zealand; Lexical Interferences in Kashubian Language in Canada, the USA and New Zealand, Zómk Zôbòrsczi,→ISBN
  • Sychta, Bernard (1968) “I-II kara”, inSłownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 2 (H – L), Wrocław: Ossolineum, page135
  • Jan Trepczyk (1994) “kara”, inSłownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “kara”, inSłownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[3]
  • kara”, inInternetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby,2022

Khalaj

[edit]
Perso-Arabicکَره

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed fromPersianکره(kare).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara (definite accusativekarañ,pluralkaralar)

  1. butter

Declension

[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakaralar
genitivekarañkaralarııñ
dativekaraqakaralarqa
definite accusativekarañkaraları
locativekaraçakaralarça
ablativekaradakaralarda
instrumentalkaralakaralarla
equativekaravârakaralarvâra

References

[edit]
  • Doerfer, Gerhard (1980)Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Latvian

[edit]

Noun

[edit]

kara m

  1. genitivesingular ofkarš

Lower Sorbian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed fromMiddle High Germankarre, ultimately fromLatincarrus, fromGaulish*karros, fromProto-Celtic*karros(wagon).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara f (diminutivekarka)

  1. cart,wagon

Declension

[edit]
Declension ofkara
SingularDualPlural
Nominativekarakarjekary
Genitivekarykarowukarow
Dativekarjekaromakaram
Accusativekarukarjekary
Instrumentalkarukaromakarami
Locativekarjekaromakarach

References

[edit]

Mapudungun

[edit]

Noun

[edit]

kara(Raguileo spelling)

  1. town,city
    Synonym:waria

References

[edit]
  • Wixaleyiñ: Mapucezugun-wigkazugun pici hemvlcijka (Wixaleyiñ: Small Mapudungun-Spanish dictionary), Beretta, Marta; Cañumil, Dario; Cañumil, Tulio, 2008.

Nias

[edit]

Noun

[edit]

kara (mutated formgara)

  1. stone

Norwegian Bokmål

[edit]

Etymology 1

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara n

  1. definiteplural ofkar

Etymology 2

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara m

  1. (non-standard since 1983)definiteplural ofkar

Norwegian Nynorsk

[edit]

Noun

[edit]

kara n

  1. definiteplural ofkar

Nupe

[edit]

Etymology 1

[edit]
Kàrà

FromYorubaàkàrà.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kàrà

  1. akara

Etymology 2

[edit]
Fiddler_crab_(Uca_tangeri_en_Uca_sp)
Kara

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara (pluralkarazhì)

  1. crab

Etymology 3

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kàrà

  1. load;luggage;cargo
  2. burden

Etymology 4

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kárà (pluralkáràzhì)

  1. wall surrounding acompound (that does not connect to the houses)

See also

[edit]
  • sókùn(compound wall built from one house to another)

Old Javanese

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Borrowed fromSanskritकर(kara,finger),कृ(kṛ,to make).

Noun

[edit]

kara

  1. hand
  2. finger
  3. ray of light,beam
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Etymology 2

[edit]

Suffix

[edit]

kara

  1. Alternative spelling ofkāra(making,doing)

Etymology 3

[edit]

Unknown, probablyborrowed fromSanskritखर(khara,thorny plant).(Thisetymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at theEtymology scriptorium.)

Noun

[edit]

kara

  1. (botany)hyacinth bean,lablab bean,bonavist bean,bonavist pea,dolichos bean,sem bean,lablab bean,Egyptian kidney bean,Indian bean,Australian pea;Lablab purpureus.
Descendants
[edit]

Etymology 4

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. Alternative spelling ofkhara

Etymology 5

[edit]

(Thisetymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at theEtymology scriptorium.)

Noun

[edit]

kara

  1. animals that may not be eaten
  2. crow

Further reading

[edit]
  • "kara" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson,Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed fromMiddle High Germankarre. First attested in 1471.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kara f

  1. (attested in Greater Poland)lightcart withone ortwowheels
    Synonym:jednokole
    • 1908 [c.1500], Bolesław Erzepki, editor,Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[4],Lubiń, page27:
      Karrą albo yednokolye biga, ein karre, carruca idem est
      [Kara albo jednokole biga, ein karre, carruca idem est]
    • 1901 [1471],Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page46:
      Dwogyekary aut gyednokole duorum burdonum
      [Dwojekary aut jednokole duorum burdonum]
    • c.1500,Wokabularz lubiński,Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page19r:
      Biga ein karre carruca idem estkarrą albo yednokolye vel liber
      [Biga ein karre carruca idem estkara albo jednokole vel liber]

Descendants

[edit]
  • Polish:kara(cart)
    • Kashubian:kara(wheelbarrow)
    • Ukrainian:ґара(gara)
    • Slovincian:kara
  • Silesian:kara(wheelbarrow)

References

[edit]
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “kara 2”, inEtymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  • Sławski, Franciszek (1958-1965) “kara”, inJan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors,Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kara, pl. tantum kary”, inSłownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków:IJP PAN,→ISBN
  • Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “kara”, inRozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków:Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Old Saxon

[edit]

Etymology

[edit]

FromProto-West Germanic*karu. Cognate withOld Englishcaru,Old High Germanchara(grief),Old Norsekǫr(sickbed),Gothic𐌺𐌰𐍂𐌰(kara).

Noun

[edit]

kara f

  1. grief,sorrow
  2. anxiety

Declension

[edit]
kara (feminine a-stem)
singularplural
nominativekarakara
accusativekarakara
genitivekarōkaranō
dativekarukarum
instrumental

References

[edit]

Köbler, Gerhard,Altsächsisches Wörterbuch (5th edition 2014)

Oroqen

[edit]

Adjective

[edit]

kara

  1. dark

References

[edit]
  • Whaley, Lindsay & Li, Fengxiang. (1998). The Suffix -Kan in Oroqen. Studies in Language. 22. 447-471. 10.1075/sl.22.2.06wha.

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]
Alternative scripts

Noun

[edit]

kara ?

  1. the Pali rootkar
    • c.500 AD, Kaccāyana,Pālivyākaraṇaṃ [Pali Grammar]‎[5] (overall work in Pali), page288; republished asSatish Chandra Acharyya Vidyabhusana, editor,Kaccayana's Pali Grammar (edited in Devanagari character and translated into English), Calcutta, Bengal: Mahabodhi Society,1901:
      करस्स सप्पच्चयस्स काहो ॥२४॥
      24.Karassa sappaccayassa kāho
      24. Conditionally kāhafrom kara

Declension

[edit]
Declension table of "kara"
Case \ NumberSingular
Genitive (sixth)karassa

Polish

[edit]
PolishWikipedia has an article on:
Wikipediapl

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes:-ara
  • Syllabification:ka‧ra

Etymology 1

[edit]

Inherited fromProto-Slavic*kara.[1][2] First attested in 1564.[3]

Noun

[edit]

kara f

  1. punishment;penalty,fine(negative result of something bad that was done) [withza(+accusative)‘for what’]
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakary
genitivekarykar
dativekarzekarom
accusativekarękary
instrumentalkarąkarami
locativekarzekarach
vocativekarokary
Derived terms
[edit]
nouns
Related terms
[edit]
adjective
adverb
noun
verbs

Etymology 2

[edit]

Inherited fromOld Polishkara.

Noun

[edit]

kara f

  1. (obsolete)cart with twowheels and abox on top for carrying things
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakary
genitivekarykar
dativekarzekarom
accusativekarękary
instrumentalkarąkarami
locativekarzekarach
vocativekarokary
Descendants
[edit]
  • Kashubian:kara(wheelbarrow)
  • Ukrainian:ґара(gara)
  • Slovincian:kara

Etymology 3

[edit]

Borrowed fromFrenchcarré.[4] First attested in the middle of the 19th century.[5]

Noun

[edit]

kara f

  1. (geometry, rare)quadrangle
    Synonyms:czworobok,czworokąt
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakary
genitivekarykar
dativekarzekarom
accusativekarękary
instrumentalkarąkarami
locativekarzekarach
vocativekarokary

Etymology 4

[edit]

See the etymology of the correspondinglemma form.

Noun

[edit]

kara

  1. inflection ofkaro:
    1. genitivesingular
    2. nominative/accusative/vocativeplural

Etymology 5

[edit]

See the etymology of the correspondinglemma form.

Adjective

[edit]

kara

  1. femininenominative/vocativesingular ofkary

References

[edit]
  1. ^Boryś, Wiesław (2005) “kara”, inSłownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie,→ISBN
  2. ^Mańczak, Witold (2017) “kara”, inPolski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności,→ISBN
  3. ^Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “1, kara”, inSłownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  4. ^Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “kara”, inSłownik języka polskiego (in Polish), Warszawa:PWN
  5. ^Bańkowski, Andrzej (2000) “kara 3”, inEtymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

[edit]
  • kara inWielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kara in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “kara”, inSłownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • KARA”, inElektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century],(Can wedate this quote?)
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “kara”, inSłownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “kara”, inSłownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz,A. Kryński,W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kara”, inSłownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page254
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “kara”, inDydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish),→ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “kara 1”, inEtymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Rapa Nui

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. wing

Serbo-Croatian

[edit]

Verb

[edit]

kara (Cyrillic spellingкара)

  1. third-personsingularpresent ofkarati

Silesian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited fromProto-Slavic*kara.

Noun

[edit]

kara f

  1. punishment
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakary
genitivekarykarōw
dativekarzekarōm
accusativekarãkary
instrumentalkarōmkarami/karōma
locativekarzekarach
vocativekarokary

Etymology 2

[edit]

Inherited fromOld Polishkara.

Noun

[edit]

kara f

  1. wheelbarrow
    Synonyms:targŏcz,tragŏcz
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakary
genitivekarykarōw
dativekarzekarōm
accusativekarãkary
instrumentalkarōmkarami/karōma
locativekarzekarach
vocativekarokary

Further reading

[edit]
  • kara in dykcjonorz.eu
  • kara in silling.org
  • Bogdan Kallus (2020) “kara/kary”, inSłownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana,→ISBN, page320
  • Henryk Jaroszewicz (2022) “kara”, inZasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page86
  • Aleksandra Wencel (2023) “kara”, inDykcjůnôrz ślų̊sko-polski, page301

Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited fromOttoman Turkishقره(kara), fromOld Anatolian Turkishقَرَه(qara), fromProto-Turkic*kara(dark, black). CompareAzerbaijaniqara,Gagauzkara,Turkmengara,Uzbekqora.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kaˈɾa/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation:ka‧ra

Adjective

[edit]

kara (intensivekapkara)

  1. black,dark
    Synonym:siyah
    Antonyms:ak,beyaz
  1. brunette
  2. darkskinned
  3. (figuratively)evil,wicked,villainous
    kara büyüblack magic
  4. (figuratively, archaic)courageous
  5. (figurative)sad,woeful,dark
Declension
[edit]
Predicative forms ofkara
present tense
positive declarativepositive interrogative
ben(I am)karayımkara mıyım?
sen(you are)karasınkara mısın?
o(he/she/it is)kara / karadırkara mı?
biz(we are)karayızkara mıyız?
siz(you are)karasınızkara mısınız?
onlar(they are)kara(lar)kara(lar) mı?
past tense
positive declarativepositive interrogative
ben(I was)karaydımkara mıydım?
sen(you were)karaydınkara mıydın?
o(he/she/it was)karaydıkara mıydı?
biz(we were)karaydıkkara mıydık?
siz(you were)karaydınızkara mıydınız?
onlar(they were)karaydılarkara mıydılar?
indirect past
positive declarativepositive interrogative
ben(I was)karaymışımkara mıymışım?
sen(you were)karaymışsınkara mıymışsın?
o(he/she/it was)karaymışkara mıymış?
biz(we were)karaymışızkara mıymışız?
siz(you were)karaymışsınızkara mıymışsınız?
onlar(they were)karaymışlarkara mıymışlar?
conditional
positive declarativepositive interrogative
ben(if I)karaysamkara mıysam?
sen(if you)karaysankara mıysan?
o(if he/she/it)karaysakara mıysa?
biz(if we)karaysakkara mıysak?
siz(if you)karaysanızkara mıysanız?
onlar(if they)karaysalarkara mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form ofdeğil.

Descendants
[edit]

Noun

[edit]

kara (definite accusativekarayı,pluralkaralar)

  1. black
    Synonym:siyah
    Antonym:ak
  2. (figurative)slander
    Synonym:iftira
  3. (archaic)north
  4. (Samsun, Ordu)fault,mistake
    ben karamı söylüyorum inkâr etmiyorum
    I tell my mistakes and do not deny them
  5. (Çorum)gendarmerie
  6. (Konya)key
    Synonym:anahtar
  7. (Şanlıurfa) ablack person
    Synonyms:zenci,arap,siyahi
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakaralar
definite accusativekarayıkaraları
dativekarayakaralara
locativekaradakaralarda
ablativekaradankaralardan
genitivekaranınkaraların
Possessive forms
nominative
singularplural
1st singularkaramkaralarım
2nd singularkarankaraların
3rd singularkarasıkaraları
1st pluralkaramızkaralarımız
2nd pluralkaranızkaralarınız
3rd pluralkaralarıkaraları
definite accusative
singularplural
1st singularkaramıkaralarımı
2nd singularkaranıkaralarını
3rd singularkarasınıkaralarını
1st pluralkaramızıkaralarımızı
2nd pluralkaranızıkaralarınızı
3rd pluralkaralarınıkaralarını
dative
singularplural
1st singularkaramakaralarıma
2nd singularkaranakaralarına
3rd singularkarasınakaralarına
1st pluralkaramızakaralarımıza
2nd pluralkaranızakaralarınıza
3rd pluralkaralarınakaralarına
locative
singularplural
1st singularkaramdakaralarımda
2nd singularkarandakaralarında
3rd singularkarasındakaralarında
1st pluralkaramızdakaralarımızda
2nd pluralkaranızdakaralarınızda
3rd pluralkaralarındakaralarında
ablative
singularplural
1st singularkaramdankaralarımdan
2nd singularkarandankaralarından
3rd singularkarasındankaralarından
1st pluralkaramızdankaralarımızdan
2nd pluralkaranızdankaralarınızdan
3rd pluralkaralarındankaralarından
genitive
singularplural
1st singularkaramınkaralarımın
2nd singularkaranınkaralarının
3rd singularkarasınınkaralarının
1st pluralkaramızınkaralarımızın
2nd pluralkaranızınkaralarınızın
3rd pluralkaralarınınkaralarının
Coordinate terms
[edit]

compass points: [edit]

kuzeybatıkuzey
şimal
kara
kuzeydoğu
batı
garp
ak
doğu
şark
gök
güneybatıgüney
cenup
kızıl
güneydoğu

See also

[edit]
Colors in Turkish ·renkler(layout ·text)
    beyaz,ak    gri,boz    siyah,kara
            kırmızı,kızıl;al            turuncu;kahverengi,boz            sarı;bej
            limon çürüğü            yeşil            nane yeşili
            camgöbeği;turkuaz            gök,mavi            lacivert
            eflatun;mor            pembe;mor            yavruağzı

Etymology 2

[edit]

Inherited fromOttoman Turkishقاره(kara), fromArabicقَارَّة(qārra).

Noun

[edit]

kara (definite accusativekarayı,pluralkaralar)

  1. land,field
    Antonym:deniz
    kara göründü!land ahoy!
    kara, deniz ve hava kuvvetleriland, sea, and air forces
Declension
[edit]
Declension ofkara
singularplural
nominativekarakaralar
definite accusativekarayıkaraları
dativekarayakaralara
locativekaradakaralarda
ablativekaradankaralardan
genitivekaranınkaraların
Possessive forms
nominative
singularplural
1st singularkaramkaralarım
2nd singularkarankaraların
3rd singularkarasıkaraları
1st pluralkaramızkaralarımız
2nd pluralkaranızkaralarınız
3rd pluralkaralarıkaraları
definite accusative
singularplural
1st singularkaramıkaralarımı
2nd singularkaranıkaralarını
3rd singularkarasınıkaralarını
1st pluralkaramızıkaralarımızı
2nd pluralkaranızıkaralarınızı
3rd pluralkaralarınıkaralarını
dative
singularplural
1st singularkaramakaralarıma
2nd singularkaranakaralarına
3rd singularkarasınakaralarına
1st pluralkaramızakaralarımıza
2nd pluralkaranızakaralarınıza
3rd pluralkaralarınakaralarına
locative
singularplural
1st singularkaramdakaralarımda
2nd singularkarandakaralarında
3rd singularkarasındakaralarında
1st pluralkaramızdakaralarımızda
2nd pluralkaranızdakaralarınızda
3rd pluralkaralarındakaralarında
ablative
singularplural
1st singularkaramdankaralarımdan
2nd singularkarandankaralarından
3rd singularkarasındankaralarından
1st pluralkaramızdankaralarımızdan
2nd pluralkaranızdankaralarınızdan
3rd pluralkaralarındankaralarından
genitive
singularplural
1st singularkaramınkaralarımın
2nd singularkaranınkaralarının
3rd singularkarasınınkaralarının
1st pluralkaramızınkaralarımızın
2nd pluralkaranızınkaralarınızın
3rd pluralkaralarınınkaralarının

Etymology 3

[edit]

See the etymology of the correspondinglemma form.

Verb

[edit]

kara

  1. third-personsingularoptative ofkarmak

Etymology 4

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. (Artvin)Alternative form ofkere

Further reading

[edit]
  • kara”, inTurkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • kara”, inTürkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu,1963–1982

Veps

[edit]

Etymology

[edit]

(Thisetymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at theEtymology scriptorium.)

Noun

[edit]

kara

  1. bay,inlet

Inflection

[edit]
Inflection ofkara (inflection type 5/sana)
nominative sing.kara
genitive sing.karan
partitive sing.karad
partitive plur.karoid
singularplural
nominativekarakarad
accusativekarankarad
genitivekarankaroiden
partitivekaradkaroid
essive-instructivekarankaroin
translativekarakskaroikš
inessivekaraskaroiš
elativekaraspäikaroišpäi
illativekarahakaroihe
adessivekaralkaroil
ablativekaralpäikaroilpäi
allativekaralekaroile
abessivekaratakaroita
comitativekarankekaroidenke
prolativekaradmekaroidme
approximative Ikarannokaroidenno
approximative IIkarannokskaroidennoks
egressivekarannopäikaroidennopäi
terminative Ikarahasaikaroihesai
terminative IIkaralesaikaroilesai
terminative IIIkarassai
additive Ikarahapäikaroihepäi
additive IIkaralepäikaroilepäi

References

[edit]
  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “бухта”, inUz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[6], Petrozavodsk: Periodika

Wanyi

[edit]

Noun

[edit]

kara

  1. country
  2. stone

References

[edit]
  • Mary Laughren, Rob Pensalfini, Tom Mylne,Accounting for verb-initial order in an Australian language, inVerb First: On the syntax of verb-initial languages (2005)
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kara&oldid=84302494"
Categories:
Hidden categories:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp