FromOld Norseheili, fromProto-Germanic*hailia-.
heili m (genitive singularheila, pluralheilar)
m1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | heili | heilin | heilar | heilarnir |
accusative | heila | heilan | heilar | heilarnar |
dative | heila | heilanum | heilum | heilunum |
genitive | heila | heilans | heila | heilanna |
heili
Inflection ofheili (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | heili | heilit | |
genitive | heilin | heilien | |
partitive | heiliä | heilejä | |
illative | heiliin | heileihin | |
singular | plural | ||
nominative | heili | heilit | |
accusative | nom. | heili | heilit |
gen. | heilin | ||
genitive | heilin | heilien | |
partitive | heiliä | heilejä | |
inessive | heilissä | heileissä | |
elative | heilistä | heileistä | |
illative | heiliin | heileihin | |
adessive | heilillä | heileillä | |
ablative | heililtä | heileiltä | |
allative | heilille | heileille | |
essive | heilinä | heileinä | |
translative | heiliksi | heileiksi | |
abessive | heilittä | heileittä | |
instructive | — | heilein | |
comitative | See the possessive forms below. |
FromOld Norseheili(“a brain”), fromProto-Germanic*hailia-, whence also Old Frisianhēli,heila,hāl.
heili m (genitive singularheila,nominative pluralheilar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | heili | heilinn | heilar | heilarnir |
accusative | heila | heilann | heila | heilana |
dative | heila | heilanum | heilum | heilunum |
genitive | heila | heilans | heila | heilanna |
FromProto-Germanic*hailia-, whence alsoOld Frisianhēli,heila,hāl.
heili m