FromMiddle Dutchhanthaven, fromMiddle High Germanhanthaben, itself a calque fromOld Frenchmaintenir, fromVulgar Latinmanūteneō. Likely based also onMiddle Dutchhandhave(“handle”).Cognate withGermanhandhaben.
handhaven
Conjugation ofhandhaven (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | handhaven | |||
past singular | handhaafde | |||
past participle | gehandhaafd | |||
infinitive | handhaven | |||
gerund | handhavenn | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | handhaaf | handhaafde | ||
2nd person sing. (jij) | handhaaft,handhaaf2 | handhaafde | ||
2nd person sing. (u) | handhaaft | handhaafde | ||
2nd person sing. (gij) | handhaaft | handhaafde | ||
3rd person singular | handhaaft | handhaafde | ||
plural | handhaven | handhaafden | ||
subjunctive sing.1 | handhave | handhaafde | ||
subjunctive plur.1 | handhaven | handhaafden | ||
imperative sing. | handhaaf | |||
imperative plur.1 | handhaaft | |||
participles | handhavend | gehandhaafd | ||
1)Archaic.2) In case ofinversion. |