Fromhøvuðs(“head”) +staður(“place”).
høvuðsstaður m (genitive singularhøvuðsstaðar, pluralhøvuðsstaðir)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | høvuðstaður | høvuðstaðurin | høvuðstaðir | høvuðstaðirnir |
| accusative | høvuðstað | høvuðstaðin | høvuðstaðir | høvuðstaðirnar |
| dative | høvuðstað,høvuðstaði | høvuðstaðnum,høvuðstaðinum | høvuðstøðum,høvuðstaðum | høvuðstøðunum,høvuðstaðunum |
| genitive | høvuðstaðar | høvuðstaðarins | høvuðstaða | høvuðstaðanna |