fasta
fasta
FromOld Norsefasta, fromProto-Germanic*fastāną.
fasta (weak verb,third-person singular past indicativefastaði,supinefastað)
infinitivenafnháttur | aðfasta | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
supinesagnbót | fastað | |||||
present participle | fastandi | |||||
indicative | subjunctive | |||||
present | past | present | past | |||
singular | ég | fasta | fastaði | fasti | fastaði | |
þú | fastar | fastaðir | fastir | fastaðir | ||
hann, hún, það | fastar | fastaði | fasti | fastaði | ||
plural | við | föstum | föstuðum | föstum | föstuðum | |
þið | fastið | föstuðuð | fastið | föstuðuð | ||
þeir, þær, þau | fasta | föstuðu | fasti | föstuðu | ||
imperativeboðháttur | ||||||
singular | þú | fasta (þú),fastaðu | ||||
plural | þið | fastið (þið),fastiði1 |
fasta f (genitive singularföstu,nominative pluralföstur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fasta | fastan | föstur | fösturnar |
accusative | föstu | föstuna | föstur | fösturnar |
dative | föstu | föstunni | föstum | föstunum |
genitive | föstu | föstunnar | fastna,fasta | fastnanna,fastanna |
fāsta
fāstā
fasta
fasta f
FromOld Norsefasta, fromProto-Germanic*fastāną.
fasta
fasta
fasta f
FromOld Swedishfasta, fromOld Norsefasta, fromProto-Germanic*fastāną.
fasta
fasta c
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | fasta | fastas |
definite | fastan | fastans | |
plural | indefinite | fastor | fastors |
definite | fastorna | fastornas |
fasta (presentfastar,preteritefastade,supinefastat,imperativefasta)
active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | fasta | — | ||
supine | fastat | — | ||
imperative | fasta | — | ||
imper. plural1 | fasten | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | fastar | fastade | — | — |
ind. plural1 | fasta | fastade | — | — |
subjunctive2 | faste | fastade | — | — |
present participle | fastande | |||
past participle | — |
1 Archaic.2 Dated. Seethe appendix on Swedish verbs.