| singular | plural |
---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person |
---|
with infinitiveemparentar | dative | emparentarme | emparentarte | emparentarle,emparentarse | emparentarnos | emparentaros | emparentarles,emparentarse |
---|
accusative | emparentarme | emparentarte | emparentarlo,emparentarla,emparentarse | emparentarnos | emparentaros | emparentarlos,emparentarlas,emparentarse |
---|
|
---|
with gerundemparentando | dative | emparentándome | emparentándote | emparentándole,emparentándose | emparentándonos | emparentándoos | emparentándoles,emparentándose |
---|
accusative | emparentándome | emparentándote | emparentándolo,emparentándola,emparentándose | emparentándonos | emparentándoos | emparentándolos,emparentándolas,emparentándose |
---|
|
---|
with informal second-person singulartú imperativeemparienta,emparenta | dative | empariéntame,emparéntame | empariéntate,emparéntate | empariéntale,emparéntale | empariéntanos,emparéntanos | not used | empariéntales,emparéntales |
---|
accusative | empariéntame,emparéntame | empariéntate,emparéntate | empariéntalo,emparéntalo,empariéntala,emparéntala | empariéntanos,emparéntanos | not used | empariéntalos,emparéntalos,empariéntalas,emparéntalas |
---|
|
---|
with informal second-person singularvos imperativeemparentá | dative | emparentame | emparentate | emparentale | emparentanos | not used | emparentales |
---|
accusative | emparentame | emparentate | emparentalo,emparentala | emparentanos | not used | emparentalos,emparentalas |
---|
|
---|
with formal second-person singular imperativeempariente,emparente | dative | empariénteme,emparénteme | not used | empariéntele,emparéntele,empariéntese,emparéntese | empariéntenos,emparéntenos | not used | empariénteles,emparénteles |
---|
accusative | empariénteme,emparénteme | not used | empariéntelo,emparéntelo,empariéntela,emparéntela,empariéntese,emparéntese | empariéntenos,emparéntenos | not used | empariéntelos,emparéntelos,empariéntelas,emparéntelas |
---|
|
---|
with first-person plural imperativeemparentemos | dative | not used | emparentémoste | emparentémosle | emparentémonos | emparentémoos | emparentémosles |
---|
accusative | not used | emparentémoste | emparentémoslo,emparentémosla | emparentémonos | emparentémoos | emparentémoslos,emparentémoslas |
---|
|
---|
with informal second-person plural imperativeemparentad | dative | emparentadme | not used | emparentadle | emparentadnos | emparentaos | emparentadles |
---|
accusative | emparentadme | not used | emparentadlo,emparentadla | emparentadnos | emparentaos | emparentadlos,emparentadlas |
---|
|
---|
with formal second-person plural imperativeemparienten,emparenten | dative | empariéntenme,emparéntenme | not used | empariéntenle,emparéntenle | empariéntennos,emparéntennos | not used | empariéntenles,emparéntenles,empariéntense,emparéntense |
---|
accusative | empariéntenme,emparéntenme | not used | empariéntenlo,emparéntenlo,empariéntenla,emparéntenla | empariéntennos,emparéntennos | not used | empariéntenlos,emparéntenlos,empariéntenlas,emparéntenlas,empariéntense,emparéntense |
---|