Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Jump to content
WiktionaryThe Free Dictionary
Search

emparentar

From Wiktionary, the free dictionary

Catalan

[edit]

Etymology

[edit]

Fromen- +‎parent +‎-ar.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

emparentar (first-person singular presentemparento,first-person singular preteriteemparentí,past participleemparentat);root stress:(Central, Valencia, Balearic) /e/

  1. (intransitive) to becomerelated(through marriage, etc.)

Conjugation

[edit]
    Conjugation ofemparentar (first conjugation)
infinitiveemparentar
gerundemparentant
past participlemasculinefeminine
singularemparentatemparentada
pluralemparentatsemparentades
personsingularplural
firstsecondthirdfirstsecondthird
indicativejotuell/ella
vostè
nosaltres
nós
vosaltres
vós
ells/elles
vostès
presentemparentoemparentesemparentaemparentememparenteuemparenten
imperfectemparentavaemparentavesemparentavaemparentàvememparentàveuemparentaven
futureemparentaréemparentaràsemparentaràemparentarememparentareuemparentaran
preteriteemparentíemparentaresemparentàemparentàrememparentàreuemparentaren
conditionalemparentariaemparentariesemparentariaemparentaríememparentaríeuemparentarien
subjunctivejotuell/ella
vostè
nosaltres
nós
vosaltres
vós
ells/elles
vostès
presentemparentiemparentisemparentiemparentememparenteuemparentin
imperfectemparentésemparentessisemparentésemparentéssimemparentéssiuemparentessin
imperativetuvostènosaltresvosaltres
vós
vostès
affirmativeemparentaemparentiemparentememparenteuemparentin
negative (no)noemparentisnoemparentinoemparentemnoemparenteunoemparentin

Further reading

[edit]

Spanish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /empaɾenˈtaɾ/[ẽm.pa.ɾẽn̪ˈt̪aɾ]
  • Rhymes:-aɾ
  • Syllabification:em‧pa‧ren‧tar

Verb

[edit]

emparentar (first-person singular presentemparientooremparento,first-person singular preteriteemparenté,past participleemparentado)

  1. (intransitive) to becomerelated(through marriage, etc.)
  2. to discoverrelatedness

Conjugation

[edit]
    Conjugation ofemparentar (e-ie alternation or non-alternating) (SeeAppendix:Spanish verbs)
infinitiveemparentar
gerundemparentando
past participlemasculinefeminine
singularemparentadoemparentada
pluralemparentadosemparentadas
singularplural
1st person2nd person3rd person1st person2nd person3rd person
indicativeyo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
presentempariento,emparentoemparientas,emparentas
emparentásvos
emparienta,emparentaemparentamosemparentáisemparientan,emparentan
imperfectemparentabaemparentabasemparentabaemparentábamosemparentabaisemparentaban
preteriteemparentéemparentasteemparentóemparentamosemparentasteisemparentaron
futureemparentaréemparentarásemparentaráemparentaremosemparentaréisemparentarán
conditionalemparentaríaemparentaríasemparentaríaemparentaríamosemparentaríaisemparentarían
subjunctiveyo
vos
él/ella/ello
usted
nosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ellos/ellas
ustedes
presentempariente,emparenteemparientes,emparentes
emparentésvos2
empariente,emparenteemparentemosemparentéisemparienten,emparenten
imperfect
(ra)
emparentaraemparentarasemparentaraemparentáramosemparentaraisemparentaran
imperfect
(se)
emparentaseemparentasesemparentaseemparentásemosemparentaseisemparentasen
future1emparentareemparentaresemparentareemparentáremosemparentareisemparentaren
imperative
vos
ustednosotros
nosotras
vosotros
vosotras
ustedes
affirmativeemparienta,emparenta
emparentávos
empariente,emparenteemparentemosemparentademparienten,emparenten
negativenoemparientes,noemparentesnoempariente,noemparentenoemparentemosnoemparentéisnoemparienten,noemparenten

1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayanvoseo prefers the form for the present subjunctive.

    Selected combined forms ofemparentar (e-ie alternation or non-alternating)

These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.

singularplural
1st person2nd person3rd person1st person2nd person3rd person
with infinitiveemparentardativeemparentarmeemparentarteemparentarle,emparentarseemparentarnosemparentarosemparentarles,emparentarse
accusativeemparentarmeemparentarteemparentarlo,emparentarla,emparentarseemparentarnosemparentarosemparentarlos,emparentarlas,emparentarse
with gerundemparentandodativeemparentándomeemparentándoteemparentándole,emparentándoseemparentándonosemparentándoosemparentándoles,emparentándose
accusativeemparentándomeemparentándoteemparentándolo,emparentándola,emparentándoseemparentándonosemparentándoosemparentándolos,emparentándolas,emparentándose
with informal second-person singular imperativeemparienta,emparentadativeempariéntame,emparéntameempariéntate,emparéntateempariéntale,emparéntaleempariéntanos,emparéntanosnot usedempariéntales,emparéntales
accusativeempariéntame,emparéntameempariéntate,emparéntateempariéntalo,emparéntalo,empariéntala,emparéntalaempariéntanos,emparéntanosnot usedempariéntalos,emparéntalos,empariéntalas,emparéntalas
with informal second-person singularvos imperativeemparentádativeemparentameemparentateemparentaleemparentanosnot usedemparentales
accusativeemparentameemparentateemparentalo,emparentalaemparentanosnot usedemparentalos,emparentalas
with formal second-person singular imperativeempariente,emparentedativeempariénteme,emparéntemenot usedempariéntele,emparéntele,empariéntese,emparénteseempariéntenos,emparéntenosnot usedempariénteles,emparénteles
accusativeempariénteme,emparéntemenot usedempariéntelo,emparéntelo,empariéntela,emparéntela,empariéntese,emparénteseempariéntenos,emparéntenosnot usedempariéntelos,emparéntelos,empariéntelas,emparéntelas
with first-person plural imperativeemparentemosdativenot usedemparentémosteemparentémosleemparentémonosemparentémoosemparentémosles
accusativenot usedemparentémosteemparentémoslo,emparentémoslaemparentémonosemparentémoosemparentémoslos,emparentémoslas
with informal second-person plural imperativeemparentaddativeemparentadmenot usedemparentadleemparentadnosemparentaosemparentadles
accusativeemparentadmenot usedemparentadlo,emparentadlaemparentadnosemparentaosemparentadlos,emparentadlas
with formal second-person plural imperativeemparienten,emparentendativeempariéntenme,emparéntenmenot usedempariéntenle,emparéntenleempariéntennos,emparéntennosnot usedempariéntenles,emparéntenles,empariéntense,emparéntense
accusativeempariéntenme,emparéntenmenot usedempariéntenlo,emparéntenlo,empariéntenla,emparéntenlaempariéntennos,emparéntennosnot usedempariéntenlos,emparéntenlos,empariéntenlas,emparéntenlas,empariéntense,emparéntense

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=emparentar&oldid=77545284"
Categories:
Hidden categories:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp