Fromautoironiczny +-ie. First attested in 1902.[1][2]
- IPA(key): /aw.tɔ.i.rɔˈɲit͡ʂ.ɲɛ/
- Rhymes:-it͡ʂɲɛ
- Syllabification:au‧to‧i‧ro‧nicz‧nie
autoironicznie (comparativebardziejautoironicznie,superlativenajbardziejautoironicznie)
- (literary)self-mockingly,self-deprecatingly
- ^Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902)Pamiętnik literacki[1], volume94, numbers1-2, Zakład im. Ossolińskich, page23: “Można by rzec, iż - choć jedynie a rebours, autoironicznie - tego typu współodczuwanie (również samej materii) ksiąg i postrzeganie np. dziel Seneki, odnajdujemy, paradoksalnie, u bohatera-narrotora Zbyt głośnej samotności Hrabala...”
- ^autoironicznie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
