FromProto-West Germanic*aʀanōn.
arnon
infinitive | arnon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | arno,arnon | arnoda |
2nd person singular | arnos,arnost | arnodos |
3rd person singular | arnot | arnoda |
1st person plural | arnon | arnodun |
2nd person plural | arnot | arnodut |
3rd person plural | arnont | arnodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | arno | arnodi |
2nd person singular | arnos,arnost | arnodis |
3rd person singular | arno | arnodi |
1st person plural | arnon | arnodin |
2nd person plural | arnot | arnodit |
3rd person plural | arnon | arnodin |
imperative | present | |
singular | arno | |
plural | arnot | |
participle | present | past |
arnondi | arnot,giarnot |
arnon