Borrowed fromGermanAmblygonit, fromAncient Greekἀμβλύς +γόνυ(amblús + gónu) +-it. First attested in 1827.[1]
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ambligonit | ambligonity |
genitive | ambligonitu | ambligonitów |
dative | ambligonitowi | ambligonitom |
accusative | ambligonit | ambligonity |
instrumental | ambligonitem | ambligonitami |
locative | ambligonicie | ambligonitach |
vocative | ambligonicie | ambligonity |