Adverbial accusative ofaliquantus.
aliquantum (notcomparable)
Fromaliquantus.
aliquantum
aliquantum n (genitivealiquantī);second declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aliquantum | aliquanta |
| genitive | aliquantī | aliquantōrum |
| dative | aliquantō | aliquantīs |
| accusative | aliquantum | aliquanta |
| ablative | aliquantō | aliquantīs |
| vocative | aliquantum | aliquanta |