administrātūra
administrātūrā
Fromadministrator +-ura. First attested in 1847.[1]
administratura f
| singular | |
|---|---|
| nominative | administratura |
| genitive | administratury |
| dative | administraturze |
| accusative | administraturę |
| instrumental | administraturą |
| locative | administraturze |
| vocative | administraturo |