FromProto-Italic*-ātos, fromProto-Indo-European*-eh₂tos. A "pseudo-participle" possibly related to-tus, though similar formations in other Indo-European languages show that it was distinct from it already in Indo-European times. Compare-ītus,-ūtus.
Cognate toProto-Slavic*-atъ,Proto-Germanic*-ōdaz (English-ed(“having”)).
-ātus (feminine-āta,neuter-ātum);first/second-declension suffix
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | -ātus | -āta | -ātum | -ātī | -ātae | -āta | |
genitive | -ātī | -ātae | -ātī | -ātōrum | -ātārum | -ātōrum | |
dative | -ātō | -ātae | -ātō | -ātīs | |||
accusative | -ātum | -ātam | -ātum | -ātōs | -ātās | -āta | |
ablative | -ātō | -ātā | -ātō | -ātīs | |||
vocative | -āte | -āta | -ātum | -ātī | -ātae | -āta |
Formed byrebracketing of action nouns in-tus, -tūs formed from the perfect passive participle of first conjugation verbs, such asmercātus (mercor +-tus) orpecūlātus (peculor +-tus), where-ā- is actually part of the stem; fromProto-Italic*-tus, fromProto-Indo-European*-tus(suffix deriving action nouns from verb roots).
-ātus m
Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | -ātus | -ātūs |
genitive | -ātūs | -ātuum |
dative | -ātuī | -ātibus |
accusative | -ātum | -ātūs |
ablative | -ātū | -ātibus |
vocative | -ātus | -ātūs |