وُقُوع• (wuqūʕ) m
- verbal noun ofوَقَعَ(waqaʕa) (form I)
Declension of nounوُقُوع (wuqūʕ)singular | basic singulartriptote |
---|
indefinite | definite | construct |
---|
informal | وُقُوع wuqūʕ | الْوُقُوع al-wuqūʕ | وُقُوع wuqūʕ |
---|
nominative | وُقُوعٌ wuqūʕun | الْوُقُوعُ al-wuqūʕu | وُقُوعُ wuqūʕu |
---|
accusative | وُقُوعًا wuqūʕan | الْوُقُوعَ al-wuqūʕa | وُقُوعَ wuqūʕa |
---|
genitive | وُقُوعٍ wuqūʕin | الْوُقُوعِ al-wuqūʕi | وُقُوعِ wuqūʕi |
---|
- → Bengali:অকু(oku)
- → Ottoman Turkish:وقوع(vuku')
- → Urdu:وقوع(vukū)
Borrowed fromArabicوُقُوع(wuqūʕ).
وُقُوع• (vuqū’) m (formal pluralوقوعات(oqo'āt),Hindi spellingवुक़ू)
- occurrence,event(in themoment)
- befalling
- tragedy,incident
- “وقوع”, inاُردُو لُغَت(urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan,2017.
- “وقوع”, inریخْتَہ لُغَت(rexta luġat) - Rekhta Dictionary[Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation,2025.