Borrowed fromRussianшту́рман(štúrman), fromDutchstuurman.
штурман• (şturman)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | штурман(şturman) | штурмандар(şturmandar) |
genitive | штурманның(şturmannyñ) | штурмандардың(şturmandardyñ) |
dative | штурманға(şturmanğa) | штурмандарға(şturmandarğa) |
accusative | штурманды(şturmandy) | штурмандарды(şturmandardy) |
locative | штурманда(şturmanda) | штурмандарда(şturmandarda) |
ablative | штурманнан(şturmannan) | штурмандардан(şturmandardan) |
instrumental | штурманмен(şturmanmen) | штурмандармен(şturmandarmen) |
шту́рман• (štúrman) m anim (genitiveшту́рмана,nominative pluralшту́рманы,genitive pluralшту́рманов)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шту́рман štúrman | шту́рманы štúrmany |
genitive | шту́рмана štúrmana | шту́рманов štúrmanov |
dative | шту́рману štúrmanu | шту́рманам štúrmanam |
accusative | шту́рмана štúrmana | шту́рманов štúrmanov |
instrumental | шту́рманом štúrmanom | шту́рманами štúrmanami |
prepositional | шту́рмане štúrmane | шту́рманах štúrmanax |