FromProto-Common Turkic*kǖč(“force”).
күш• (küş)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | күш(küş) | күштер(küşter) |
| genitive | күштің(küştıñ) | күштердің(küşterdıñ) |
| dative | күшке(küşke) | күштерге(küşterge) |
| accusative | күшті(küştı) | күштерді(küşterdı) |
| locative | күште(küşte) | күштерде(küşterde) |
| ablative | күштен(küşten) | күштерден(küşterden) |
| instrumental | күшпен(küşpen) | күштермен(küştermen) |
