According to Pokorny, fromProto-Indo-European*gers-(“to twist, bend, turn”), see alsoOld Saxonkerian,Old Norsekeyra(“to whip”), alsoAncient Greekγέρδιος(gérdios,“weaver”).[1]
According to Vasmer, the word is borrowed fromOld Norsekrókr, itself probably from the same Indo-European root.
крюк• (krjuk) m inan (genitiveкрюка́,nominative pluralкрюки́orкрю́чья,genitive pluralкрюко́вorкрю́чьев,diminutiveкрючо́к)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | крю́к krjúk | крюки́,крю́чья△ krjukí,krjúčʹja△ |
genitive | крюка́ krjuká | крюко́в,крю́чьев△ krjukóv,krjúčʹjev△ |
dative | крюку́ krjukú | крюка́м,крю́чьям△ krjukám,krjúčʹjam△ |
accusative | крю́к krjúk | крюки́,крю́чья△ krjukí,krjúčʹja△ |
instrumental | крюко́м krjukóm | крюка́ми,крю́чьями△ krjukámi,krjúčʹjami△ |
prepositional | крюке́ krjuké | крюка́х,крю́чьях△ krjukáx,krjúčʹjax△ |
locative | крюку́ krjukú |
△Irregular.
Inherited fromOld Ruthenianкрюкъ,крукъ(krjuk, kruk), fromOld Norsekrókr, fromProto-Germanic*krōkaz.
крюк• (krjuk) m inan (genitiveкрюка́,nominative pluralкрюки́,genitive pluralкрюкі́в,relational adjectiveкрю́ковий,diminutiveкрючо́к)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | крюк krjuk | крюки́ krjuký |
genitive | крюка́ krjuká | крюкі́в krjukív |
dative | крюко́ві,крюку́ krjukóvi,krjukú | крюка́м krjukám |
accusative | крюк krjuk | крюки́ krjuký |
instrumental | крюко́м krjukóm | крюка́ми krjukámy |
locative | крюку́ krjukú | крюка́х krjukáx |
vocative | крюку́ krjukú | крюки́ krjuký |
FromProto-Slavic*krukъ.
крюк• (krjuk) m animal (genitiveкрю́ка,nominative pluralкрюки́,genitive pluralкрюкі́в)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | крюк krjuk | крюки́ krjuký |
genitive | крю́ка krjúka | крюкі́в krjukív |
dative | крю́кові,крю́ку krjúkovi,krjúku | крюка́м krjukám |
accusative | крю́ка krjúka | крюки́,крюкі́в krjuký,krjukív |
instrumental | крю́ком krjúkom | крюка́ми krjukámy |
locative | крю́кові,крю́ку krjúkovi,krjúku | крюка́х krjukáx |
vocative | крю́че krjúče | крюки́ krjuký |