Australian tennis player
Paul Kilderry| Country (sports) | Australia |
|---|
| Residence | Orlando,Florida, U.S. |
|---|
| Born | (1973-04-11)11 April 1973 (age 52)
|
|---|
| Height | 5 ft 9 in (175 cm) |
|---|
| Plays | Right-handed |
|---|
| Prize money | $551,195 |
|---|
| Singles |
|---|
| Career record | 8–21 |
|---|
| Career titles | 0 1Challenger, 0Futures |
|---|
| Highest ranking | No. 138 (17 April 1995) |
|---|
| Grand Slam singles results |
|---|
| Australian Open | 1R (1994,1995,1996) |
|---|
| French Open | Q1 (1993,1994,1995) |
|---|
| Wimbledon | 2R (1993) |
|---|
| US Open | 1R (1994) |
|---|
| Doubles |
|---|
| Career record | 77–103 |
|---|
| Career titles | 3 8Challenger, 1Futures |
|---|
| Highest ranking | No. 67 (22 July 1996) |
|---|
| Grand Slam doubles results |
|---|
| Australian Open | 3R (1994) |
|---|
| French Open | 3R (1994) |
|---|
| Wimbledon | 2R (1995,2000,2001) |
|---|
| US Open | 2R (1995,1997) |
|---|
| Grand Slam mixed doubles results |
|---|
| Australian Open | 1R (2000) |
|---|
| French Open | 3R (1996,1998) |
|---|
| Wimbledon | 2R (1998,2000) |
|---|
| US Open | QF (1996) |
|---|
| Last updated on: 6 December 2021. |
Paul Kilderry (born 11 April 1973) is a former professionaltennis player from Australia.[1]
Kilderry enjoyed most of his tennis success while playing doubles. During his career he won 3 doubles titles. He achieved a career-high doubles ranking of World No. 67 in 1996.
Paul Kilderry was appointed as the Hopman Cup tournament director in 2013.
Junior Grand Slam finals
[edit]Doubles: 1 (1 runner-up)
[edit]Doubles: 5 (3 titles, 2 runner-ups)
[edit]| Legend |
|---|
| Grand Slam Tournaments (0–0) | | ATP World Tour Finals (0–0) | | ATP Masters Series (0–0) | | ATP Championship Series (0–0) | | ATP World Series (3–2) |
| | Finals by surface |
|---|
| Hard (1–0) | | Clay (1–0) | | Grass (1–2) | | Carpet (0–0) |
| | Finals by setting |
|---|
| Outdoors (3–2) | | Indoors (0–0) |
|
| Result | W–L | Date | Tournament | Tier | Surface | Partner | Opponents | Score |
|---|
| Loss | 0–1 | Jul 1995 | Newport, United States | World Series | Grass | Nuno Marques | Markus Zoecke
Jörn Renzenbrink | 1–6, 2–6 |
| Win | 1–1 | Jun 1996 | Rosmalen, Netherlands | World Series | Grass | Pavel Vízner | Anders Järryd
Daniel Nestor | 7–5, 6–3 |
| Loss | 1–2 | Jul 1996 | Newport, United States | World Series | Grass | Michael Tebbutt | Marius Barnard
Piet Norval | 7–6, 4–6, 4–6 |
| Win | 2–2 | Aug 1997 | Amsterdam, Netherlands | World Series | Clay | Nicolás Lapentti | Andrew Kratzmann
Libor Pimek | 3–6, 7–5, 7–6 |
| Win | 3–2 | Jul 2000 | Los Angeles, United States | World Series | Hard | Sandon Stolle | Jan-Michael Gambill
Scott Humphries | walkover |
ATP Challenger and ITF Futures finals
[edit]| Legend |
|---|
| ATP Challenger (1–0) | | ITF Futures (0–1) |
| | Finals by surface |
|---|
| Hard (1–0) | | Clay (0–1) | | Grass (0–0) | | Carpet (0–0) |
|
| Legend |
|---|
| ATP Challenger (8–5) | | ITF Futures (1–1) |
| | Finals by surface |
|---|
| Hard (5–2) | | Clay (3–3) | | Grass (1–1) | | Carpet (0–0) |
|
| Result | W–L | Date | Tournament | Tier | Surface | Partner | Opponents | Score |
|---|
| Loss | 0–1 | Aug 1993 | Liege, Belgium | Challenger | Clay | Jan Apell | Brendan Curry
Kirk Haygarth | 3–6, 6–4, 4–6 |
| Win | 1–1 | Dec 1993 | Perth, Australia | Challenger | Grass | Brent Larkham | Ben Ellwood
Mark Philippoussis | 7–6, 6–3 |
| Loss | 1–2 | Apr 1994 | Puerto Vallarta, Mexico | Challenger | Hard | Simon Youl | Pablo Albano
Nicolas Pereira | 4–6, 6–3, 6–7 |
| Win | 2–2 | Aug 1994 | Cincinnati, United States | Challenger | Hard | Grant Doyle | Brian Gyetko
Kevin Ullyett | 6–3, 6–4 |
| Win | 3–2 | Dec 1997 | Perth, Australia | Challenger | Hard | James Holmes | Lleyton Hewitt
Luke Smith | 6–1, 3–6, 7–6 |
| Win | 4–2 | Dec 1998 | Perth, Australia | Challenger | Hard | Lleyton Hewitt | Dejan Petrovic
Grant Silcock | 6–7, 6–3, 7–6 |
| Loss | 4–3 | Apr 1999 | Paget, Bermuda | Challenger | Clay | Patrick Rafter | Doug Flach
Richey Reneberg | 4–6, 4–6 |
| Win | 5–3 | Oct 1999 | Dallas, United States | Challenger | Hard | Grant Silcock | Mitch Sprengelmeyer
Jason Weir-Smith | 4–6, 6–3, 6–1 |
| Win | 6–3 | Nov 1999 | Australia F2,Frankston | Futures | Clay | Grant Silcock | Chris Rae
Sebastien Swierk | 6–4, 6–7, 6–3 |
| Loss | 6–4 | Nov 1999 | Australia F3,Berri | Futures | Grass | Grant Silcock | Chris Rae
Sebastien Swierk | 3–6, 7–6, 6–7 |
| Win | 7–4 | Dec 1999 | Perth, Australia | Challenger | Hard | Grant Silcock | Paul Baccanello
Josh Tuckfield | 6–4, 7–6 |
| Win | 8–4 | May 2000 | Birmingham, United States | Challenger | Clay | Peter Tramacchi | Lee Pearson
Grant Silcock | 6–4, 6–4 |
| Win | 9–4 | May 2000 | Armonk, United States | Challenger | Clay | Peter Tramacchi | Bob Bryan
Mike Bryan | 2–6, 7–6(7–5), 6–4 |
| Loss | 9–5 | May 2001 | Rocky Mount, United States | Challenger | Clay | Peter Tramacchi | Mitch Sprengelmeyer
Mark Merklein | 5–7, 6–7(7–9) |
| Loss | 9–6 | Aug 2001 | Lexington, United States | Challenger | Hard | Jack Waite | John-Laffnie De Jager
Robbie Koenig | 6–7(1–7), 5–7 |
Performance timelines
[edit](W) winner; (F) finalist; (SF) semifinalist; (QF) quarterfinalist; (#R) rounds 4, 3, 2, 1; (RR) round-robin stage; (Q#) qualification round; (DNQ) did not qualify; (A) absent; (NH) not held; (SR) strike rate (events won / competed); (W–L) win–loss record.