| dbo:abstract | - La piroforicitat (del grec πυροφορος, purophoros, "portador del foc") és una propietat de les substàncies que fa que puguin inflamar-se espontàniament a l'aire. Alguns exemples en són el sulfur de ferro i molts metalls reactius com l'urani, quan es troben en pols o en làmines fines. Els materials pirofòrics són, sovint, reactius enfront de l'aigua, i per això s'inflamaran quan entrin en contacte amb aigua o aire humit. Aquests materials poden ser utilitzats de manera segura en atmosferes d'argó o nitrogen (amb algunes excepcions). La majoria dels incendis pirofòrics han de ser extints amb un extintor de classe D per a metalls en flames. (ca)
- المواد القابلة للاشتعال (Pyrophoricity، من اليونانية πυροφορος وتعني "احتمال الاحتراق") هي مواد سوف تشتعل تلقائياً في حال تعرضها للهواء. المواد القابلة للاشتعال غالباً ما تتفاعل مع الماء وتشتعل عندما تتصل بالماء أو الهواء الرطب. ويمكن التعامل معها بأمان في أجواء من الآرغون أو (مع وجود استثناءات كثيرة) مع النيتروجين. أغلب المواد القابلة للاشتعال يستعمل tdih الفئة D من مطافئ الحريق للفلزات المشتعلة. (ar)
- Samozápalnost (anglicky pyrophoricity z řeckého πυροφόρος, pyrophoros) je schopnost látek spontánně vzplanout ve vzduchu při teplotě 55 °C (130 °F) nebo nižší. Příkladem takovýchto látek je sulfid železnatý a mnoho reaktivních kovů. Tyto materiály jsou často reaktivní s vodou a vznítí se při kontaktu s vodou nebo vlhkým vzduchem. Mohou být bezpečně uchovávány v ochranné atmosféře argonu nebo (s několika výjimkami) dusíku. (cs)
- Als pyrophor (griechisch, von pyr ‚Feuer‘ und phorein ‚tragen‘, also „feuertragend“) werden chemische Stoffe bezeichnet, die fein verteilt schon bei Raumtemperatur und an der Luft heftig mit Sauerstoff reagieren. Die bei dieser Oxidation freiwerdende Energie ist so hoch, dass die Stoffe glühen oder sogar Feuererscheinung zeigen. Der Begriff kann auch auf andere, selbstentzündliche Substanzen und Gemische erweitert werden. (de)
- Piroforiko airean bat-batean su har dezakeen gaiaz edo kolpeak hartzean txinpartak egiten dituenaz esaten da. Fosforoa, , sodioa eta potasioa, adibidez, gai piroforikoak dira, aire hezean berez erretzen baitira. Konposatu piroforikoak gas geldoa duen atmosferan edo kerosenotan gorde behar dira. Aleazio batzuei (burdina, barioa) piroforiko deritze igurtzi txiki batez txinpartak igortzen dituztelako. Pizgailuetako harriak egiteko erabiltzen den burdinaren eta zerioaren aleazioa, adibidez, aleazio piroforikoa da. (eu)
- Una sustancia pirofórica (del griego πυροφορος, purophoros, "portador del fuego") puede inflamarse espontáneamente en el aire. Algunos ejemplos son el sulfuro de hierro y muchos metales reactivos como el uranio, cuando se encuentran en polvo o en láminas finas. Los materiales pirofóricos son a menudo reactivos frente al agua y por ello, se inflamarán cuando entren en contacto con agua o aire húmedo. Estos materiales pueden ser manejados de forma segura en atmósferas de argón o nitrógeno (con algunas excepciones). La mayoría de los incendios pirofóricos deben ser extinguidos con un extintor de clase D para metales en llamas. (es)
- A substance is pyrophoric (from Greek: πυροφόρος, pyrophoros, 'fire-bearing') if it ignites spontaneously in air at or below 54 °C (129 °F) (for gases) or within 5 minutes after coming into contact with air (for liquids and solids). Examples are organolithium compounds and triethylborane. Pyrophoric materials are often water-reactive as well and will ignite when they contact water or humid air. They can be handled safely in atmospheres of argon or (with a few exceptions) nitrogen. Class D fire extinguishers are designated for use in fires involving pyrophoric materials. A related concept is hypergolicity, in which two compounds spontaneously ignite when mixed. (en)
- La pyrophoricité ou le pyrophorisme (du grec purophoros, « qui porte le feu ») est la propriété de certaines substances dont la température d'auto-inflammation est inférieure à la température ambiante et qui peuvent par conséquent s'enflammer spontanément aux températures ambiantes. Cette température d'auto-inflammation n'est pas intrinsèque aux matériaux mais dépend du type et de la configuration des éléments étudiés. Selon le glossaire de l'Agence européenne des produits chimiques, est pyrophorique un matériau solide ou liquide qui « même en petites quantités, est susceptible de s’enflammer en moins de cinq minutes lorsqu’il ou elle entre au contact de l’air ». Il peut s'agir d'une substance liquide ou d'un mélange solide. La réaction pyrophorique est une sous-catégorie de la combustion spontanée, au même titre que la réaction hypergolique. La différence entre ces deux réactions provient de l'élément qui provoque la combustion : un élément oxydant pour la réaction hypergolique et l'air pour la réaction pyrophorique. (fr)
- Piroforik (pyrophoric) atau bahan kimia piroforik adalah suatu zat berbentuk cairan, padatan, ataupun gas yang mudah terbakar secara spontan (dalam waktu lima menit) apabila terpapar atau bereaksi secara langsung dengan uap air, oksigen, atau dalam suatu kondisi di udara terbuka ketika suhu berada di titik kurang dari atau sama dengan 130 °F/ 54,44 °C. Paparan terhadap uap air dapat menyebabkan bahan piroforik ini mengembangkan panas, menghasilkan api, serta dari produk sampingnya yang berbahaya yang bersifat korosif, teratogenesitas dan mudah terbakar. Contoh bahan piroforik berbentuk cairan diantaranya adalah; organolitium (aril dan alkil litium, n-butilitium, t-butilitium, litium amida, litium alkoksida), pereaksi Grignard (alkil dan magnesium aril halida, metilmagnesium klorida, alilmagnesium bromida), organoseng (seng dietil), alkil aluminium (trimetilaluminium, diisobutilaluminum hidrida) logam karbonil (nikel karbonil, besi pentakarbonil), dan silikon halida (diklorometilsilana). Kemudian bahan piroforik berbentuk padatan meliputi; hidrida logam (natrium hidrida, kalium hidrida, litium aluminium hidrida, uranium trihidrida), logam alkali (litium, natrium, kalium, sesium, rubidium), nonlogam (fosfor putih), serbuk logam (aluminium, bismut, kobalt, magnesium, besi, kalsium, titanium, uranium, mangan, timah, seng, zirkonium), dan katalis hidrogenasi (nikel raney, paladium pada karbon). Dan bahan piroforik yang berbentuk gas adalah silana, diborana, arsina serta fosfina. (in)
- 自然発火性物質（英語：pyrophoricity）とは自然発火する性質を持つ物質である。つまり、その自己発火温度は、室温より低い。例として硫化鉄、およびウランを含む多くの反応性の高い金属がある。粉末になったり、薄くスライスされたり、それらが水または湿った空気に触れた時に、発火性物質に火がつく。それらは、アルゴンまたは一部の例外を除いて窒素などの不活性ガス雰囲気下で問題なく取り扱われることができる。 (ja)
- Una sostanza piroforica (dal greco πυροφόρος, pyrophoros, "portatore di fuoco") è una sostanza che si incendia spontaneamente all'aria anche a temperatura ambiente. La combustione è dovuta ad una reazione fortemente esotermica con l'ossigeno atmosferico, che arriva a sviluppare tanto calore da incendiare la sostanza o farla bruciare con bagliori simili alla brace. Spesso le sostanze piroforiche sono solidi in forma di polvere fine. In questo caso la superficie disponibile per la reazione con l'ossigeno è molto elevata e la reazione di ossidazione viene facilitata. A questa categoria appartengono molti metalli tra i quali magnesio, titanio, nichel, ferro, lantanoidi e attinoidi, leghe come il mischmetal, nonché vari composti contenenti metalli in basso stato di ossidazione, come il tetraidroalluminato di litio. (it)
- Pyrofore stoffen (uit het Grieks: pur (πῦρ), vuur; phoros (φορός), dragend) zijn stoffen die bij kamertemperatuur spontaan ontbranden aan de lucht. De exotherme reactie met zuurstof uit de lucht is een oxidatiereactie, die dermate snel verloopt, dat een dergelijke stof tot gloeien of zelfs tot ontbranden wordt gebracht. Voorbeelden van pyrofore stoffen zijn witte fosfor en een aantal metaalpoeders, waaronder ijzerpoeder. Het relatief grote contactoppervlak van het poeder zorgt voor de hoge snelheid van de reactie. (nl)
- Piroforyczność (ze stgr. πυροφόρος od πῦρ „ogień” i φορός „niosący”) – właściwość pierwiastków i związków chemicznych, powodująca samozapłon w kontakcie z tlenem z powietrza. Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji, lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są pyły i aerozole. Przykładowo węgiel kamienny w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi w temperaturze 60 °C. Innym przykładem jest cer stanowiący składnik kamieni do zapalniczki, gdzie dzięki potarciu twardym obiektem, np. ze stali hartowanej, następuje wyrwanie cząstek materiału kamienia i samorzutne ich spalanie w powietrzu objawiające się iskrzeniem. Właściwości piroforyczne wykazuje też silnie rozdrobnione żelazo, np. otrzymane przez rozkład . Do pierwiastków wykazujących właściwości piroforyczne w temperaturze pokojowej należą cez i fosfor (w postaci fosforu białego). Przykładami związków piroforycznych są glinowodorek litu (LiAlH4), wodorek sodu (NaH), (CH3Li) i liczne związki metaloorganiczne. (pl)
- Piroforicidade é a propriedade ou tendência de um material ou substância, quando na forma de partículas finas, apresentando grande área de contato, reagir com o ambiente. Este mesmo material, quando na forma de uma peça de maiores dimensões, com respectiva menor área de contato, não reagiria com o ambiente. Esta propriedade leva tais substâncias a atingir a temperatura de autoignição a temperatura ambiente. Exemplos são o sulfeto de ferro (II) e o metal urânio. Materiais assim ditos pirofóricos são frequentemente assim como irão entrar em ignição quando em contato com a umidade do ar. Eles podem ser manuseados com segurança em atmosferas de argônio ou (com poucas exceções) nitrogênio. A maioria dos fogos pirofóricos podem ser extintos com um extintor de incêndio Classe D para metais em chamas. Um exemplo comum de material pirofórico é a pedra de isqueiro, na verdade uma liga de ferro-cério, que solta faíscas quando atritada. Outros exemplos de pirofóricos: metais alcalinos e alcalino-terrosos, selênio, antimônio, alumínio ou chumbo pulverizado, zinco, titânio, urânio e zircônio. Há ainda os pirofóricos de Gay-Lussac (sulfato de potássio reduzido por carvão) e o ferro de Magnus (óxido férrico reduzido por hidrogênio), entre inúmeros outros. T2 e T3 são outros exemplos de materiais pirofóricos utilizados em indústrias. (pt)
- Пирофо́рность (от др.-греч. πῦρ «огонь, жар» + φορός «несущий») — способность твёрдого материала в мелкораздробленном состоянии к самовоспламенению на воздухе при отсутствии нагрева. Пирофорность связана, как правило, с экзотермическими реакциями окисления веществ на воздухе; так как при высокой удельной площади поверхности мелкораздробленного материала тепловыделение при его окислении пропорционально площади поверхности, в то время как теплоёмкость — пропорциональна массе, то нагрев окисляющейся частицы обратно пропорционален степени 3/2 её линейных размеров и при достаточно малых размерах может достичь температуры самовоспламенения. Пирофорность свойственна многим веществам в тонко раздробленном виде: металлам (Fe, Co, Ni, Mn, V, U и др.), гидридам некоторых металлов, сульфидам (например, пириту FeS2), элементоорганическим соединениям и даже некоторым оксидам (например, диоксиду осмия OsO2 в его мелкодисперсной «чёрной» форме). Также пирофорны многие органические вещества, например, сухая мука в избыточных скоплениях, пудры, бумажная пыль (хотя в данных случаях важное место занимает электростатическая причина возгорания). Металлы в высокодисперсном пирофорном состоянии получаются химическим путём в восстановительных условиях, например, пирофорное железо получается при термическом разложении оксалата железа, пирофорный никель Ренея — выщелачиванием алюминия из никель-алюминиевого сплава раствором едкого натра. В случае металлов и сплавов в компактном состоянии пирофорные свойства могут проявляться и при механическом дроблении, когда от массы металла, поверхность которого пассивирована оксидной плёнкой, механически отделяются дисперсные частицы, самовоспламеняющиеся в воздухе. В этом случае пирофорность проявляется как искрение при трении или ударе. Наиболее распространены пирофорные сплавы на основе церия (мишметалл — «сырой» сплав неразделённых редкоземельных элементов, ферроцерий), из которого изготавливаются «кресала» зажигалок. Пирофорны в компактном состоянии также многие лантаноиды и актиноиды (в частности торий, уран, плутоний). Пирофорность представляет собой серьёзную проблему в производствах, использующих порошки металлов, в частности в порошковой металлургии и других процессах, где используются активные металлы в мелкодисперсной форме. (ru)
- Пірофо́р (грец. πυροφόρος — «той, що несе вогонь») — назва, яка застосовується до хімічних сполук, для яких достатньо контакту з повітрям (від тертя або зіткнення), щоб спалахнути (утворювати іскри чи вогонь та світло). Пірофори — це підклас піротехнічних засобів, які не містять окислювачів, але самозапалюються, вступаючи в контакт з киснем. Такими сполуками є фероцерій, залізо у виглді пилу (утворюється при розкладанні ) та ін. (uk)
|
| rdfs:comment | - المواد القابلة للاشتعال (Pyrophoricity، من اليونانية πυροφορος وتعني "احتمال الاحتراق") هي مواد سوف تشتعل تلقائياً في حال تعرضها للهواء. المواد القابلة للاشتعال غالباً ما تتفاعل مع الماء وتشتعل عندما تتصل بالماء أو الهواء الرطب. ويمكن التعامل معها بأمان في أجواء من الآرغون أو (مع وجود استثناءات كثيرة) مع النيتروجين. أغلب المواد القابلة للاشتعال يستعمل tdih الفئة D من مطافئ الحريق للفلزات المشتعلة. (ar)
- Samozápalnost (anglicky pyrophoricity z řeckého πυροφόρος, pyrophoros) je schopnost látek spontánně vzplanout ve vzduchu při teplotě 55 °C (130 °F) nebo nižší. Příkladem takovýchto látek je sulfid železnatý a mnoho reaktivních kovů. Tyto materiály jsou často reaktivní s vodou a vznítí se při kontaktu s vodou nebo vlhkým vzduchem. Mohou být bezpečně uchovávány v ochranné atmosféře argonu nebo (s několika výjimkami) dusíku. (cs)
- Als pyrophor (griechisch, von pyr ‚Feuer‘ und phorein ‚tragen‘, also „feuertragend“) werden chemische Stoffe bezeichnet, die fein verteilt schon bei Raumtemperatur und an der Luft heftig mit Sauerstoff reagieren. Die bei dieser Oxidation freiwerdende Energie ist so hoch, dass die Stoffe glühen oder sogar Feuererscheinung zeigen. Der Begriff kann auch auf andere, selbstentzündliche Substanzen und Gemische erweitert werden. (de)
- Piroforiko airean bat-batean su har dezakeen gaiaz edo kolpeak hartzean txinpartak egiten dituenaz esaten da. Fosforoa, , sodioa eta potasioa, adibidez, gai piroforikoak dira, aire hezean berez erretzen baitira. Konposatu piroforikoak gas geldoa duen atmosferan edo kerosenotan gorde behar dira. Aleazio batzuei (burdina, barioa) piroforiko deritze igurtzi txiki batez txinpartak igortzen dituztelako. Pizgailuetako harriak egiteko erabiltzen den burdinaren eta zerioaren aleazioa, adibidez, aleazio piroforikoa da. (eu)
- A substance is pyrophoric (from Greek: πυροφόρος, pyrophoros, 'fire-bearing') if it ignites spontaneously in air at or below 54 °C (129 °F) (for gases) or within 5 minutes after coming into contact with air (for liquids and solids). Examples are organolithium compounds and triethylborane. Pyrophoric materials are often water-reactive as well and will ignite when they contact water or humid air. They can be handled safely in atmospheres of argon or (with a few exceptions) nitrogen. Class D fire extinguishers are designated for use in fires involving pyrophoric materials. A related concept is hypergolicity, in which two compounds spontaneously ignite when mixed. (en)
- 自然発火性物質（英語：pyrophoricity）とは自然発火する性質を持つ物質である。つまり、その自己発火温度は、室温より低い。例として硫化鉄、およびウランを含む多くの反応性の高い金属がある。粉末になったり、薄くスライスされたり、それらが水または湿った空気に触れた時に、発火性物質に火がつく。それらは、アルゴンまたは一部の例外を除いて窒素などの不活性ガス雰囲気下で問題なく取り扱われることができる。 (ja)
- Pyrofore stoffen (uit het Grieks: pur (πῦρ), vuur; phoros (φορός), dragend) zijn stoffen die bij kamertemperatuur spontaan ontbranden aan de lucht. De exotherme reactie met zuurstof uit de lucht is een oxidatiereactie, die dermate snel verloopt, dat een dergelijke stof tot gloeien of zelfs tot ontbranden wordt gebracht. Voorbeelden van pyrofore stoffen zijn witte fosfor en een aantal metaalpoeders, waaronder ijzerpoeder. Het relatief grote contactoppervlak van het poeder zorgt voor de hoge snelheid van de reactie. (nl)
- Пірофо́р (грец. πυροφόρος — «той, що несе вогонь») — назва, яка застосовується до хімічних сполук, для яких достатньо контакту з повітрям (від тертя або зіткнення), щоб спалахнути (утворювати іскри чи вогонь та світло). Пірофори — це підклас піротехнічних засобів, які не містять окислювачів, але самозапалюються, вступаючи в контакт з киснем. Такими сполуками є фероцерій, залізо у виглді пилу (утворюється при розкладанні ) та ін. (uk)
- La piroforicitat (del grec πυροφορος, purophoros, "portador del foc") és una propietat de les substàncies que fa que puguin inflamar-se espontàniament a l'aire. Alguns exemples en són el sulfur de ferro i molts metalls reactius com l'urani, quan es troben en pols o en làmines fines. (ca)
- Una sustancia pirofórica (del griego πυροφορος, purophoros, "portador del fuego") puede inflamarse espontáneamente en el aire. Algunos ejemplos son el sulfuro de hierro y muchos metales reactivos como el uranio, cuando se encuentran en polvo o en láminas finas. (es)
- La pyrophoricité ou le pyrophorisme (du grec purophoros, « qui porte le feu ») est la propriété de certaines substances dont la température d'auto-inflammation est inférieure à la température ambiante et qui peuvent par conséquent s'enflammer spontanément aux températures ambiantes. Cette température d'auto-inflammation n'est pas intrinsèque aux matériaux mais dépend du type et de la configuration des éléments étudiés. (fr)
- Piroforik (pyrophoric) atau bahan kimia piroforik adalah suatu zat berbentuk cairan, padatan, ataupun gas yang mudah terbakar secara spontan (dalam waktu lima menit) apabila terpapar atau bereaksi secara langsung dengan uap air, oksigen, atau dalam suatu kondisi di udara terbuka ketika suhu berada di titik kurang dari atau sama dengan 130 °F/ 54,44 °C. Paparan terhadap uap air dapat menyebabkan bahan piroforik ini mengembangkan panas, menghasilkan api, serta dari produk sampingnya yang berbahaya yang bersifat korosif, teratogenesitas dan mudah terbakar. Contoh bahan piroforik berbentuk cairan diantaranya adalah; organolitium (aril dan alkil litium, n-butilitium, t-butilitium, litium amida, litium alkoksida), pereaksi Grignard (alkil dan magnesium aril halida, metilmagnesium klorida, alilm (in)
- Una sostanza piroforica (dal greco πυροφόρος, pyrophoros, "portatore di fuoco") è una sostanza che si incendia spontaneamente all'aria anche a temperatura ambiente. La combustione è dovuta ad una reazione fortemente esotermica con l'ossigeno atmosferico, che arriva a sviluppare tanto calore da incendiare la sostanza o farla bruciare con bagliori simili alla brace. (it)
- Piroforyczność (ze stgr. πυροφόρος od πῦρ „ogień” i φορός „niosący”) – właściwość pierwiastków i związków chemicznych, powodująca samozapłon w kontakcie z tlenem z powietrza. Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji, lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej, składu powietrza (procentowa zawartość tlenu, wilgotność) oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są pyły i aerozole. Przykładowo węgiel kamienny w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi w temperaturze 60 °C. Innym przykładem jest cer stanowiący składnik kamieni do zapalniczki, gdzie dzięki potarciu twardym obiektem, np. ze stali hartowanej, następuje wyrwanie cząstek materiału kamienia i samorzutne ich spalanie w powietrzu o (pl)
- Piroforicidade é a propriedade ou tendência de um material ou substância, quando na forma de partículas finas, apresentando grande área de contato, reagir com o ambiente. Este mesmo material, quando na forma de uma peça de maiores dimensões, com respectiva menor área de contato, não reagiria com o ambiente. Esta propriedade leva tais substâncias a atingir a temperatura de autoignição a temperatura ambiente. Exemplos são o sulfeto de ferro (II) e o metal urânio. T2 e T3 são outros exemplos de materiais pirofóricos utilizados em indústrias. (pt)
- Пирофо́рность (от др.-греч. πῦρ «огонь, жар» + φορός «несущий») — способность твёрдого материала в мелкораздробленном состоянии к самовоспламенению на воздухе при отсутствии нагрева. Пирофорность связана, как правило, с экзотермическими реакциями окисления веществ на воздухе; так как при высокой удельной площади поверхности мелкораздробленного материала тепловыделение при его окислении пропорционально площади поверхности, в то время как теплоёмкость — пропорциональна массе, то нагрев окисляющейся частицы обратно пропорционален степени 3/2 её линейных размеров и при достаточно малых размерах может достичь температуры самовоспламенения. (ru)
|
