| dbo:abstract | - Isicathamiya ist eine Gesangstradition der südafrikanischen Zulu und wird ausschließlich von Männerchören praktiziert. Der Name bedeutet übersetzt „auf Zehenspitzen“ oder „beim Anschleichen“. Isicathamiya unterscheidet sich vom traditionellen -Gesang („Löwe“), der lauter und kraftvoller gesungen wird. Beim Isicathamiya wird hingegen mehr Wert auf das harmonische Zusammenspiel der verschiedenen Stimmen gelegt. Der Name bezieht sich außerdem auf den speziellen Tanzstil der Sänger, wie er zum Beispiel von der international bekannten Gruppe Ladysmith Black Mambazo demonstriert wird. Bei diesem Tanz bewegen sich die Tänzer häufig auf den Fußspitzen. Die Anfänge des Isicathamiya reichen bis zur Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert zurück, als zahlreiche Männer die Homelands verließen, um in den Städten und im Bergbau Arbeit zu suchen. Um ihre Herkunft nicht zu vergessen und ihre Identität zu wahren, begannen die Männer zu singen. In der Gegenwart finden an den Wochenenden in Johannesburg und Durban Isicathamiya-Wettbewerbe statt, an denen oft bis zu dreißig Chöre teilnehmen. (de)
- Isicathamiya (with the "c" pronounced as a dental click) is a singing style that originated from the South African Zulus. In European understanding, a cappella is also used to describe this form of singing. The word itself does not have a literal translation; it is derived from the Zulu verb -cathama, which means walking softly, or tread carefully. Isicathamiya contrasts with an earlier name for Zulu a cappella singing, mbube, meaning "lion". The change in name marks a transition in the style of the music: traditionally, music described as mbube is sung loudly and powerfully, while isicathamiya focuses more on achieving a harmonious blend between the voices. The name also refers to the style's tightly choreographed dance moves that keep the singers on their toes. South African singing groups such as Ladysmith Black Mambazo demonstrate this style. Isicathamiya choirs are traditionally all male. Its roots reach back before the turn of the 20th century, when numerous men left the homelands in order to search for work in the cities. As many of the tribesmen became urbanized, the style was forgotten through much of the 20th century. Today, isicathamiya competitions in Johannesburg and Durban take place on Saturday nights, with up to 30 choirs performing from 8 o'clock at night to 8 o'clock the following morning. (en)
- Isicathamiya (avec un c à prononcer comme un clic dental) est un style de chant a cappella, provenant des Zoulous d’Afrique du Sud. (fr)
- イシカタミア（英：Isicathamiya）は、南アフリカのズールー人の伝統文化を起源とした歌のスタイルである。ア・カペラのスタイルだとヨーロッパでは理解されている。 (ja)
- Isicathamiya (uitspraak met de "c" als een dentale klik) is een zangstijl die onder de Zoeloes en Swazis (in Zuid-Afrika) is ontstaan. Johannesburg en Durban zijn regionale hotspots voor de Isicathamiya. Deze stijl kreeg bekendheid in het westen door het album Graceland van Paul Simon dat in 1986 uitkwam. Bekende bands zijn Ladysmith Black Mambazo (Zoeloe), (Zoeloe) en (Swazi). (nl)
- Isicathamiya – styl wokalny wywodzący się z tradycji muzycznych Zulusów. Nazwa pochodzi od czasownika -cathama w języku zulu (z "c" wymawianym jako mlask zębowy), w znaczeniu "stąpać delikatnie", dla odróżnienia od podobnego, ale bardziej dynamicznego rodzaju śpiewu określanego mianem . Sama nazwa nawiązuje do związanego z tą muzyką tańca, wykonywanego w dużej części na palcach stóp. (pl)
- Ісікатамія — співочий стиль родом із Південної Африки. В європейському розумінні акапельний спів. (uk)
|
| dbo:stylisticOrigin | |
| dbo:thumbnail | |
| dbo:wikiPageExternalLink | |
| dbo:wikiPageID | |
| dbo:wikiPageLength | - 14615 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID | |
| dbo:wikiPageWikiLink | |
| dbp:culturalOrigins | |
| dbp:name | |
| dbp:regionalScenes | |
| dbp:stylisticOrigins | |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | |
| dcterms:subject | |
| gold:hypernym | |
| rdf:type | |
| rdfs:comment | - Isicathamiya (avec un c à prononcer comme un clic dental) est un style de chant a cappella, provenant des Zoulous d’Afrique du Sud. (fr)
- イシカタミア（英：Isicathamiya）は、南アフリカのズールー人の伝統文化を起源とした歌のスタイルである。ア・カペラのスタイルだとヨーロッパでは理解されている。 (ja)
- Isicathamiya (uitspraak met de "c" als een dentale klik) is een zangstijl die onder de Zoeloes en Swazis (in Zuid-Afrika) is ontstaan. Johannesburg en Durban zijn regionale hotspots voor de Isicathamiya. Deze stijl kreeg bekendheid in het westen door het album Graceland van Paul Simon dat in 1986 uitkwam. Bekende bands zijn Ladysmith Black Mambazo (Zoeloe), (Zoeloe) en (Swazi). (nl)
- Isicathamiya – styl wokalny wywodzący się z tradycji muzycznych Zulusów. Nazwa pochodzi od czasownika -cathama w języku zulu (z "c" wymawianym jako mlask zębowy), w znaczeniu "stąpać delikatnie", dla odróżnienia od podobnego, ale bardziej dynamicznego rodzaju śpiewu określanego mianem . Sama nazwa nawiązuje do związanego z tą muzyką tańca, wykonywanego w dużej części na palcach stóp. (pl)
- Ісікатамія — співочий стиль родом із Південної Африки. В європейському розумінні акапельний спів. (uk)
- Isicathamiya ist eine Gesangstradition der südafrikanischen Zulu und wird ausschließlich von Männerchören praktiziert. Der Name bedeutet übersetzt „auf Zehenspitzen“ oder „beim Anschleichen“. Isicathamiya unterscheidet sich vom traditionellen -Gesang („Löwe“), der lauter und kraftvoller gesungen wird. Beim Isicathamiya wird hingegen mehr Wert auf das harmonische Zusammenspiel der verschiedenen Stimmen gelegt. Der Name bezieht sich außerdem auf den speziellen Tanzstil der Sänger, wie er zum Beispiel von der international bekannten Gruppe Ladysmith Black Mambazo demonstriert wird. Bei diesem Tanz bewegen sich die Tänzer häufig auf den Fußspitzen. (de)
- Isicathamiya (with the "c" pronounced as a dental click) is a singing style that originated from the South African Zulus. In European understanding, a cappella is also used to describe this form of singing. South African singing groups such as Ladysmith Black Mambazo demonstrate this style. Isicathamiya choirs are traditionally all male. Its roots reach back before the turn of the 20th century, when numerous men left the homelands in order to search for work in the cities. As many of the tribesmen became urbanized, the style was forgotten through much of the 20th century. (en)
|
| rdfs:label | - Isicathamiya (de)
- Isicathamiya (en)
- Isicathamiya (fr)
- イシカタミア (ja)
- Isicathamiya (pl)
- Isicathamiya (nl)
- Ісікатамія (uk)
|
| owl:sameAs | |
| prov:wasDerivedFrom | |
| foaf:depiction | |
| foaf:isPrimaryTopicOf | |
| foaf:name | |
| isdbo:genre of | |
| isdbo:wikiPageRedirects of | |
| isdbo:wikiPageWikiLink of | |
| isdbp:genre of | |
| isfoaf:primaryTopic of | |
