| dbo:abstract | - Der Dschihad der Fulbe war eine Welle von muslimisch motivierten kriegerischen Auseinandersetzungen der Fulbe mit ihren Nachbarn in Westafrika des 18. und 19. Jahrhunderts. In seiner Folge entstanden unter anderem die theokratischen Fulbe-Staaten Futa Dschalon im heutigen Guinea, Futa Toro in Senegal und das Sokoto-Kalifat in Nigeria. Von Futa Toro aus begann der Sufi El Hadj Umar Tall 1851 einen Dschihad, der ihn in Konflikt mit der französischen Kolonialmacht brachte. Er wich nach Mali aus und eroberte dort 1862 das Massina-Reich. Der Scheich des Sufi-Ordens (tariqa) der Qadiriyya, Usman dan Fodio, organisierte mit seinem Bruder und seinem Sohn eine religiöse Erneuerungsbewegung unter den Fulbe, der er durch kriegerischen Dschihad zum Durchbruch verhalf. Nach den erfolgreichen Feldzügen der Bewegung organisierte er die verschiedenen Emirate Nordnigerias unter seiner Leitung zum Kalifat von Sokoto, das erst durch die kolonialen Eroberungen der Briten Ende des 19. Jahrhunderts zerstört werden sollte. Teil des Dschihad war auch die Gründung des Emirates Adamaua durch Modibo Adama. (de)
- Las yihads de los fulani o guerras fulani, fueron una serie de eventos independientes pero conectados entre sí, que tuvieron lugar en África Occidental entre finales del siglo XVII y la colonización europea, durante los cuales los pueblos fulani musulmanes tomaron el control de diferentes zonas de la región. Se conoce en ocasiones como la "revolución fulani". El evento más conocido de estos episodios es la llamada Guerra fulani, que tuvo lugar entre 1804 y 1810. Un estado yihadista es un territorio establecido y gobernado por líderes políticos y religiosos musulmanes, que conquistan el área a través de ofensivas militares, invocando la Yihad. Los gobernantes normalmente tomaban títulos honoríficos como el de emir en el Imperio fulani, un título árabe que puede significar tanto príncipe como gobernador, o un derivado en lengua local. Otro título fue el de Almamy (a partir de Imam), utilizado por los gobernantes del imamato de Futa Yallon. Estos estados se describen, en orden cronológico aproximado, a continuación. (es)
- The Fula (or Fulani) jihads (Arabic: جهاد الفولا) sometimes called the Fulani revolution were a series of jihads that occurred across West Africa during the 18th and 19th centuries, led largely by the Muslim Fula people. The jihads and the jihad states came to an end with European colonization. The first uprising inspired by Islam and which was against of Hausa rulers took place in 1725, when Fula pastoralists, assisted by Muslim traders, rose against the indigenous chiefdoms of Hausa Maguzawa rulers. By 1750, the Fula had established the Imamate of Sokoto and placed the region under sharia law. Their success inspired the Fula and Toucouleurs on the banks of the lower Senegal to establish their own Imamate, Futa Toro, through a series of wars between 1769 and 1776. In the early 19th century, the jihad movement spread eastward to the Hausa states. The result of a series of jihads begun in 1804 by the revolutionary Usman dan Fodio was the Sokoto Caliphate, the largest state in West Africa up to that time. An aggressively expansionist polity, it severely weakened the old Bornu Kingdom. The spread of religion and unity was a motivator for the jihads;. (en)
- Jihad-jihad Fula atau Fulani adalah serangkaian jihad yang dikobarkan di Afrika Barat pada abad ke-18 dan ke-19 oleh negara-negara suku bangsa yang beragama Islam. Jihad mereka berakhir akibat penjajahan bangsa Eropa. Perang pertama yang terilhami oleh agama Islam di Afrika Barat berlangsung di pada 1725 ketika para penggembala Fula (yang dibantu oleh pedagang Muslim) memberontak melawan negara-negara yang masih didominasi agama tradisional. Pada tahun 1750, suku Fula telah mendirikan dan menerapkan hukum syariah. Keberhasilan mereka mengilhami suku Toucouleur di tepi Sungai Senegal yang kemudian mendirikan keimaman mereka sendiri, yaitu . Pada awal abad ke-19, pergerakan jihad menyebar ke di timur. Pada tahun 1804, Usman dan Fodio memimpin jihad yang berujung pada pendirian Kekhalifahan Sokoto, negara terbesar di Afrika Barat pada masa itu. Walaupun agama menjadi landasan jihad, mungkin ada pula faktor ekonomi yang menjadi pendorong: suku Fula ingin memperoleh tawanan yang dapat dijual sebagai budak. (in)
- De Fula (of Fulani) jihads (soms de Fulani revolutie genoemd) waren een reeks jihadistische oorlogen die plaatsvonden in West-Afrika in de 18e en 19e eeuw, voornamelijk geleid door de Fulbe, ook wel Fula of Fulani genoemd, een etnische groep van wie de meesten moslim zijn. De jihads en jihadstaten kwamen ten einde door de Europese kolonisatie van Afrika. De eerste opstand die door de islam was geïnspireerd, vond plaats in Fouta-Djalongebergte in 1725, toen Fula veeboeren, geholpen door islamitische handelaren, in opstand kwamen tegen de inheemse stamhoofden die nog steeds heersten op grond van traditionele Afrikaanse religies. Tegen 1750 hadden de Fula het imamaat Fouta-Djalon (of Futa Jallon) gesticht en de streek onderworpen aan de sharia. Hun succes inspireerde de Fula en Toucouleur aan de stroomafwaartse oevers van de rivier de Sénégal om hun eigen imamaat te stichten, , door middel van een reeks oorlogen tussen 1769 en 1776. In de vroege 19e eeuw verspreidde de jihadbeweging zich oostwaarts naar de Hausastaten. Het resultaat van de (1804–1808), gevoerd door de revolutionair Usman dan Fodio, was het kalifaat Sokoto, tot dan toe de grootste staat in West-Afrika. Sokoto was agressief-expansionistisch en verzwakte het oude Bornu-rijk in ernstige mate. Hoewel religie het belangrijkste motief was voor de jihads, was het naar verloop van tijd mogelijk niet de hoofdreden meer; de Fula wilden krijgsgevangenen maken om als slaven te verkopen in ruil voor waardevolle goederen uit het kustgebied. (nl)
- As jiades fulas foram uma série de guerras jiadistas que ocorreram na África Ocidental durante os séculos XVIII e XIX, lideradas em grande parte pelo muçulamanos fulas. O primeiro levante inspirado no Islã ocorreu em Futa Jalom em 1725, quando pastores fulas, auxiliados por comerciantes muçulmanos, se levantaram contra as chefias locais ainda dominadas pela religião tradicional. Em 1750, os fulas estabeleceram um imamato e colocaram a região sob a lei da xaria. Seu sucesso inspirou fulas e nas margens do Baixo Senegal a estabelecem seu próprio imamato, , por meio de uma série de guerras entre 1769 e 1776. No início do século XIX, o movimento jiadista se espalhou para o leste, para os Estados hauçás. O resultado de uma série de jiades iniciada em 1804 pelo revolucionário Usmã dã Fodio foi oCalifado de Socoto, o maior estado da África Ocidental até então. Uma política agressivamente expansionista, enfraqueceu gravemente o antigo Império de Bornu. Embora a religião tenha causado as guerras, pode não ter sido o principal motivador ao longo do tempo; os fulas pretendiam angariar os cativos necessários para vender como escravos e obter valiosas importações da costa. (pt)
|
| rdfs:comment | - Der Dschihad der Fulbe war eine Welle von muslimisch motivierten kriegerischen Auseinandersetzungen der Fulbe mit ihren Nachbarn in Westafrika des 18. und 19. Jahrhunderts. In seiner Folge entstanden unter anderem die theokratischen Fulbe-Staaten Futa Dschalon im heutigen Guinea, Futa Toro in Senegal und das Sokoto-Kalifat in Nigeria. Von Futa Toro aus begann der Sufi El Hadj Umar Tall 1851 einen Dschihad, der ihn in Konflikt mit der französischen Kolonialmacht brachte. Er wich nach Mali aus und eroberte dort 1862 das Massina-Reich. (de)
- The Fula (or Fulani) jihads (Arabic: جهاد الفولا) sometimes called the Fulani revolution were a series of jihads that occurred across West Africa during the 18th and 19th centuries, led largely by the Muslim Fula people. The jihads and the jihad states came to an end with European colonization. The spread of religion and unity was a motivator for the jihads;. (en)
- Las yihads de los fulani o guerras fulani, fueron una serie de eventos independientes pero conectados entre sí, que tuvieron lugar en África Occidental entre finales del siglo XVII y la colonización europea, durante los cuales los pueblos fulani musulmanes tomaron el control de diferentes zonas de la región. Se conoce en ocasiones como la "revolución fulani". El evento más conocido de estos episodios es la llamada Guerra fulani, que tuvo lugar entre 1804 y 1810. Estos estados se describen, en orden cronológico aproximado, a continuación. (es)
- Jihad-jihad Fula atau Fulani adalah serangkaian jihad yang dikobarkan di Afrika Barat pada abad ke-18 dan ke-19 oleh negara-negara suku bangsa yang beragama Islam. Jihad mereka berakhir akibat penjajahan bangsa Eropa. Pada awal abad ke-19, pergerakan jihad menyebar ke di timur. Pada tahun 1804, Usman dan Fodio memimpin jihad yang berujung pada pendirian Kekhalifahan Sokoto, negara terbesar di Afrika Barat pada masa itu. Walaupun agama menjadi landasan jihad, mungkin ada pula faktor ekonomi yang menjadi pendorong: suku Fula ingin memperoleh tawanan yang dapat dijual sebagai budak. (in)
- De Fula (of Fulani) jihads (soms de Fulani revolutie genoemd) waren een reeks jihadistische oorlogen die plaatsvonden in West-Afrika in de 18e en 19e eeuw, voornamelijk geleid door de Fulbe, ook wel Fula of Fulani genoemd, een etnische groep van wie de meesten moslim zijn. De jihads en jihadstaten kwamen ten einde door de Europese kolonisatie van Afrika. Hoewel religie het belangrijkste motief was voor de jihads, was het naar verloop van tijd mogelijk niet de hoofdreden meer; de Fula wilden krijgsgevangenen maken om als slaven te verkopen in ruil voor waardevolle goederen uit het kustgebied. (nl)
- As jiades fulas foram uma série de guerras jiadistas que ocorreram na África Ocidental durante os séculos XVIII e XIX, lideradas em grande parte pelo muçulamanos fulas. O primeiro levante inspirado no Islã ocorreu em Futa Jalom em 1725, quando pastores fulas, auxiliados por comerciantes muçulmanos, se levantaram contra as chefias locais ainda dominadas pela religião tradicional. Em 1750, os fulas estabeleceram um imamato e colocaram a região sob a lei da xaria. Seu sucesso inspirou fulas e nas margens do Baixo Senegal a estabelecem seu próprio imamato, , por meio de uma série de guerras entre 1769 e 1776. (pt)
|
