| dbo:abstract | - الحكم المطلق المستنير (كما أصطلح المؤرخون لاحقاً على تسميته الاستبداد الخيّر أو الاستبداد المستنير) هو شكل من أشكال الملكية المطلقة أو الاستبداد الذي استوحي من عصر التنوير. فاحتضن معظم هؤلاء الحكام من الملوك مبادئ التنوير، لاسيما تأكيدها على العقلانية. ومالوا لتبني مبادئ التسامح الديني وحرية التعبير وحق استحواذ الملكية الخاصة. كما كانوا أكثر تشجيعاً للفنون والعلوم والتعليم. (ar)
- El despotisme il·lustrat és un concepte polític sorgit durant la segona meitat del segle xviii a Europa característic de les monarquies absolutistes i sistemes de govern de l'Antic Règim influenciat per les idees de la Il·lustració, segons les quals les decisions humanes són guiades per la racionalitat. Els monarques d'aquesta doctrina van contribuir a l'enriquiment de la cultura dels seus països i van adoptar un discurs paternalista. També se'l sol anomenar despotisme benevolent o absolutisme il·lustrat. Es podria resumir amb el lema de «tot per al poble, però sense el poble». (ca)
- Osvícenský absolutismus je označení pro formu vlády, která se častěji objevovala v 18. století. Absolutní monarcha prosazoval ve své zemi svou autoritou politické a společenské reformy („revoluce shora“). Osvícenští panovníci byli ovlivněni ideály osvícenství. Tento způsob vlády převládal v zemích, které nepřešly na konstituční monarchii.Nejvíce se projevil v Rakouské monarchii za vlády Marie Terezie a jejího syna Josefa II., pokoušela se o něj i Kateřina II. v carském Rusku, dále se projevil ve Španělsku, Portugalsku, Dánsku a v Prusku za vlády Fridricha II. (cs)
- Η πεφωτισμένη δεσποτεία (ή πεφωτισμένη μοναρχία) είναι ένας τρόπος για να περιγραφεί η διακυβέρνηση ορισμένων μοναρχών της Ευρώπης του 18ου και 19ου αιώνα, που επηρεάστηκαν από τις ιδέες του Διαφωτισμού. Ο εισηγητής αυτού του όρου υπήρξε ο Βολταίρος ο οποίος είχε φιλικές σχέσεις με τους περισσότερους από αυτούς τους μονάρχες. (el)
- Klera despotismo (ankaŭ konata kiel klera absolutismo aŭ klerisma monokratio) estas formo de absoluta monarkio aŭ despotismo en kiu regantoj estis influita de la Klerismo. Kleraj monarkoj ampleksigis la principojn de la klerismo, aparte emfazis ĝin sur racio, kaj uzis ĝis por siaj teritorioj. Ili tendencis permesi religian toleremon, liberan sinesprimon, gazetaron, kaj la rajton je posedado de propraĵoj. La plej parto el ili kreskigis la artojn, sciencojn, kaj edukadon. Tre ofte la monarkoj kiuj sekvis la tendencon de la Klera despotismo ĉirkaŭiĝis de similtendencaj ministroj kaj nobeloj, kiuj okupiĝis pri la reformoj. Kiam ekis kontraŭstaroj kontraŭ tiaj reformoj, tre ofte estis la ministro kiu elposteniĝis dum la reĝo pluokupis la povon. Tiaj reĝimoj enpoviĝis en kelkaj eŭropaj kortegoj dum la 18a jarcento kaj ĉefe en ties dua duono, dum je la alveno de la Franca Revolucio, la korteganoj kaj la reĝaj familioj iome elturniĝis el reformismaj tendencoj. Triumfis tiaj reĝimoj foje en kortegoj de Hispanio, Portugalio, Francio, Italio, Prusio, Rusio ktp. En pluraj nacioj, potencaj regantoj bonvenigis gvidantojn de la klerismo en registaroj kaj havis ilin kiel helpaj dezajnistoj de leĝoj kaj programoj por reformi la sistemon, tipe por konstrui pli fortajn ŝtatojn. La plej elstaraj el tiuj regantoj estis Frederiko la 2-a de Prusio, Katerina la 2-a, carino de Rusio de 1762 ĝis 1796, Leopoldo la 2-a kiuj regis la Grandduklandon Toskanion de 1765 ĝis 1790 kaj Jozefo la 2-a, Imperiestro de Aŭstrio de 1780 ĝis 1790. Jozefo estis troigite entuziasma, sciigante pri tiom multaj reformoj kiuj havis tiom malmulte da subteno, ke ekiĝis ribeloj kaj lia registaro iĝis komedio de eraroj kaj preskaŭ ĉiuj liaj programoj estis inversigitaj. Ankaŭ postaj ĉefministroj kiaj Pombal en Portugalio kaj Struensee en Danio regis laŭ klerismaj idealoj. (eo)
- Enlightened absolutism (also called enlightened despotism) refers to the conduct and policies of European absolute monarchs during the 18th and early 19th centuries who were influenced by the ideas of the Enlightenment, espousing them to enhance their power. The concept originated during the Enlightenment period in the 18th and into the early 19th centuries. An enlightened absolutist is a non-democratic or authoritarian leader who exercises their political power based upon the principles of the Enlightenment. Enlightened monarchs distinguished themselves from ordinary rulers by claiming to rule for their subjects' well-being. John Stuart Mill stated that despotism is a legitimate mode of government in dealing with barbarians, provided the end be their improvement. Enlightened absolutists' beliefs about royal power were typically similar to those of regular despots, both believing that they were destined to rule. Enlightened rulers may have played a part in the abolition of serfdom in Europe. The enlightened despotism of Emperor Joseph II of the Holy Roman Empire is summarized as, "Everything for the people, nothing by the people". (en)
- Unter aufgeklärtem Absolutismus wird landläufig eine im 18. Jahrhundert außerhalb des französischen Herrschaftsgebiets entstandene Form einer Fürstenherrschaft („Absolutismus“) verstanden. Impulse der Aufklärung wurden europaweit von Herrschern aufgenommen, im Russischen Kaiserreich ebenso wie in deutschen Territorien insbesondere in den Großmächten Preußen und der österreichischen Habsburgermonarchie. Zumindest teilweise versuchte der Hohe Adel aufklärerische Reformen umzusetzen. (de)
- Despotismo ilustratua edota Absolutismo ilustratua XVIII. mendean Europan nagusitu zen gobernu mota da. Beraz, doktrina politiko bat da, Argien Garaiko (Ilustrazioa) filosofoen ideietatik sortua. Monarkia absolutuen eta Antzinako Erregimenaren barnean kokatuta dago. XVIII. mendearen erdialdean agertu zen despotismoaren aldaera bat da.Gobernu mota horretan: monarkek beren borondatea ezartzen zuten parlamentuak kontuan hartu gabe; eta aldi berean, Ilustrazioaren ideia filosofikoetan oinarritutako erreformak egiten zituzten administrazioa eta ekonomia arrazionalizatzeko. Gobernu-mota hori esaldi batean labur daiteke: Dena herriarentzat, ezer ez herriaren bidez. Estatuaren ongizatea bilatzen zuen (edo, gutxienez, monarkek ongizatetzat ulertzen zutena), hau da, herritarren iritzia kontuan hartu gabe eta boteretsuek sortutako erreformak egitea. Sistema politiko horrek mendeko azken urteetako krisia eragin zuen, Frantziako iraultza ekarri zuena. (eu)
- Le despotisme éclairé est une doctrine politique, issue des idées des philosophes du XVIIIe siècle, qui combine, chez celui qui a le pouvoir, force déterminée et volonté progressiste. Elle est défendue notamment par Voltaire, D'Alembert et les physiocrates et elle est pratiquée principalement par Frédéric II de Prusse, Catherine II de Russie et Joseph II d'Autriche. Si Montesquieu a analysé les ressorts de ce qu'il appelait « despotisme » et si Frédéric II se flattait dans ses écrits d'« éclairer le peuple », l'association des deux termes en français ne remonte, semble-t-il, qu'à Madame de Staël (1818, posth.), et en allemand à Franz Mehring (1893). Son devancier, l'historien allemand Wilhelm Roscher, recourait plutôt au terme d'« absolutisme éclairé » (1847) : il voit dans l'absolutisme éclairé de Frédéric II de Prusse l'aboutissement d'une évolution des pratiques monarchiques qui s'amorce avec l'« absolutisme confessionnel » au XVIe siècle (celui, notamment, de Philippe II) puis s'épanouit en « absolutisme de cour » (le Versailles de Louis XIV). Le despotisme éclairé est aussi connu sous le nom de « nouvelle doctrine ». Variante du despotisme qui s’est développée au milieu du XVIIIe siècle, le pouvoir y est exercé par des monarques de droit divin dont les décisions sont guidées par la raison et qui se présentent comme les premiers serviteurs de l’État. Selon Henri Pirenne, « Le despotisme éclairé est la rationalisation de l'État ». Les principaux despotes éclairés ont ainsi entretenu une correspondance suivie avec les philosophes des Lumières, et certains d’entre eux les ont même soutenus financièrement. On trouve parmi les monarques éclairés : Marie-Thérèse, Joseph II, Maximilien-François et Léopold II d'Autriche surtout lorsqu'il fut Grand-Duc de Toscane, Maximilien III et Charles Théodore de Bavière, Louis XVI de France, Philippe Ier de Parme, Ferdinand Ier des Deux-Siciles, Charles III d'Espagne, Frédéric II de Prusse, Catherine II de Russie, François III et Hercule III de Modène, Charles-Emmanuel III et Victor-Amédée III de Sardaigne, Frédéric-Guillaume de Schaumbourg-Lippe, Gustave III de Suède. L’action des despotes éclairés est parfois qualifiée de « moderne » pour leur inspiration philosophique et les réformes qu’ils mettent en place. Cependant la structure même du pouvoir politique et de la société n'est pas modifiée par ces régimes qui se rapprochent ainsi des autres absolutismes de l’époque. Ils mettent au service de l’ordre établi les idées philosophiques qui leur sont contemporaines. D'où cette remarque de Mme de Staël : « Il n'y a que deux genres d'auxiliaires pour l'autorité absolue, ce sont les prêtres ou les soldats. Mais n'y a-t-il pas, dit-on, des despotismes éclairés, des despotismes modérés ? Toutes ces épithètes, avec lesquelles on se flatte de faire illusion sur le mot auquel on les adjoint, ne peuvent donner le change aux hommes de bon sens ». Dans le passage sur l’Eldorado de son conte Candide, Voltaire brosse le portrait de ce monarque idéal. Ce roi possède le pouvoir qui suit une raison qui dépasse les limites réelles. Il y règne sans problèmes financiers, ni politiques, ni culturels, c’est un tout. (fr)
- El despotismo ilustrado es un concepto político que surge en la Europa de la segunda mitad del siglo XVIII. Se enmarca dentro de las monarquías absolutas y pertenece a los sistemas de gobierno del Antiguo Régimen europeo, pero incluyendo las ideas filosóficas de la Ilustración, según las cuales, las decisiones humanas son guiadas por la razón. Aunque el término fue acuñado por historiadores alemanes en el siglo XIX, actualmente se prefiere el término absolutismo ilustrado para así contrastarlo con el absolutismo clásico. Los monarcas de esta doctrina, como Carlos III de España, Catalina II de Rusia, Gustavo III de Suecia, José I de Portugal, María Teresa I de Austria y su hijos José II de Austria y Leopoldo II de Austria, Federico II de Prusia y Luis XVI de Francia, contribuyeron al enriquecimiento de la cultura de sus países y adoptaron un discurso paternalista. En algunos casos, fueron inspirados por y delegaron en personajes omnipotentes de su confianza, como en el caso del marqués de Pombal en el Reino de Portugal, de Gaspar Melchor de Jovellanos en España, de Bernardo Tanucci en el Reino de Nápoles o de Guillaume Du Tillot en el ducado de Parma. (es)
- Absolutisme tercerahkan, juga dikenali sebagai despotisme tercerahkan dan absolutisme baik, adalah sebentuk despotisme atau monarki mutlak yang diilhami oleh dan bersepakat dengan semua prinsip dan gagasan dari Abad Pencerahan, guna memperbesar kekuasaan pemimpin.. Para penguasa monarki yang tercerahkan mengamalkan prinsip rasionalitas. Meskipun mereka adalah seorang pemimpin non-demokratis atau otoriter, mereka menjalankan kekuasaan politik untuk keuntungan rakyat, melebihi kepentingan eksklusif sendiri atau para elit. Sebagian besar penguasa monarki yang tercerahkan turut memajukan pendidikan dan membolehkan toleransi, kebebasan berbicara, dan hak untuk memelihara harta pribadi. Konsep ini bermula pada periode Abad Pencerahan, yaitu pada abad ke-18 dan permulaan abad ke-19. Para despot yang tercerahkan membedakan jatidirinya dari para despot lainnya dengan mendaku berkuasa demi kesejahteraan rakyat yang dikuasainya. Seorang despot yang tercerahkan bisa memfokuskan prioritas pemerintah pada perawatan kesehatan, pendidikan, pengendalian populasi tanpa kekerasan, atau infrastruktur fisik. Pemimpin itu bisa menyatakan komitmen akan hubungan damai dan/atau membolehkan beberapa pengambilan keputusan yang demokratis, misalnya referendum publik, tetapi tidak akan mengajukan reformasi yang menggerogoti kedaulatan mereka atau mengacaukan tatanan sosial. John Stuart Mill menyatakan, "Despotisme adalah sebuah modus yang absah yang dikeluarkan pemerintah ketika berurusan dengan kaum barbar, dengan harapan berkeakhiran baik." Keyakinan para despot tercerahkan mengenai kekuasaan kerajaan biasanya serupa dengan para despot biasa. Para despot tercerahkan percaya bahwa mereka ditakdirkan untuk memerintah. Para penguasa tercerahkan bisa turut berperan sebagian dalam penghapusan perbudakan di Eropa. Seorang despot klasik yang tercerahkan, Kaisar Joseph II dari Austria berkata, "Segalanya untuk rakyat, tidak ada sesuatupun oleh rakyat". (in)
- 啓蒙専制君主（けいもうせんせいくんしゅ、（英: enlightened despotism）とは、主に18世紀後半、東ヨーロッパの君主国のプロイセン・オーストリア・ロシア・トルコにおいて、啓蒙思想を掲げて「上からの近代化」を図った君主をさす。この概念を北欧・南欧・西欧の君主にあてはめる場合もある。西欧の絶対君主と類推して啓蒙絶対君主（けいもうぜったいくんしゅ、英: enlightened absolutism）と訳出されたこともあったが、近年はあまり用いられない。 (ja)
- Verlichte despotisme of verlicht absolutisme is een regeringsvorm uit de tweede helft van de achttiende eeuw die gehanteerd werd door vorsten die tijdens de Verlichting bereid waren om een aantal ideeën van deze beweging uit te voeren. De despoten hielden wel de macht in handen. Ze vonden dat ze deze macht nodig hadden om de staat goed te kunnen besturen, maar zij hielden meer rekening met de belangen van de bevolking dan andere koningen ("alles voor het volk, niets door het volk"). Verlichters werden aan de hoven van de vorsten in deze landen uitgenodigd. In twee Europese landen was er geen sprake van verlicht despotisme. In Frankrijk leidde de absolute macht van de Bourbons tot de Franse Revolutie en in het Verenigd Koninkrijk was de macht van de monarchie reeds in de zeventiende eeuw drastisch beperkt ten voordele van het parlement. Het verlicht despotisme heeft zijn grootste betekenis gehad in Oostenrijk onder Maria Theresia en haar zoon en opvolger Jozef II, in Pruisen onder Frederik de Grote en in Rusland onder Catharina II. (nl)
- 계몽절대주의(영어: Enlightened absolutism)는 18세기에 전개된 계몽사상을 실제의 정치에 실시하려고 한 절대주의의 정치형태이다. 특히 동유럽의 절대주의는 계몽적 전제정치라는 특징이 있다. 계몽전제주의 또는 개명전제주의라고도 한다. 본래 절대주의는 봉건사회의 해체와 부르주아지의 성장과정에서 성립된 것인데 동구 등 자본주의의 발전이 늦은 나라에서는 전제군주가 시민계급의 등장을 앞에 두고 개명적인 국내개혁을 단행해서 아래로부터의 개혁의지를 흡수하려고 했다. 프로이센의 프리드리히 2세(프레더리크 2세), 오스트리아의 마리아 테레지아(마리아 테레사)와 요제프 2세, 러시아의 예카테리나 2세의 통치는 그 전형이라 하며, 그들은 계몽사상의 영향을 받아서 개명적인 사회 개혁을 실시하고 정치·경제의 근대화를 수행하여 강력한 근대국가체제 수립을 도모했다. 그와 같은 위로부터의 개혁은 봉건적 여러 관계가 강하게 남아서 자본주의의 발달이 미숙한 동유럽 여러 나라가 서유럽의 선진국에 대항할 필요에서 실시된 것이었다. 따라서 봉건 귀족적 세력을 유지하면서 왕권을 강화하고 국력의 증대를 꾀하는 것이 목표가 되었으며, 개혁에는 일정한 한계가 있어 본질적으로는 절대주의임에 변함이 없었다. 독일에서는 30년 전쟁의 황폐 속에서 비교적 피해가 적었던 프로이센과 오스트리아가 확대를 개시하였고, 18세기에는 계몽적 전제정치 아래 강화된 양국이 독일의 지도권을 둘러싸고 격렬하게 대항하기에 이르렀다. 특히 융커의 나라인 프로이센은 그 성격을 최대한으로 살려서 강력한 군국주의 국가로 발전하였으며, 프리드리히 2세 통치시대에 두 번이나 오스트리아와의 전쟁에서 승리를 거둠으로써 독일에서뿐만 아니라 유럽에서도 강국의 지위를 확립했다. 18세기 후반 3회에 걸쳐서 러시아, 오스트리아와 함께 폴란드를 분할하여 더욱더 강대하게 되었다. 오스트리아는 국내에 많은 이민족이 있어 마리아 테레지아, 요제프 2세에 의한 개혁도 별로 효과를 올리지 못하여, 차차 독일 통일을 지도하는 입장을 잃기 시작했다. (ko)
- Il dispotismo illuminato è il governo assolutista di un monarca o despota illuminato, in riferimento agli ideali dell'Illuminismo, periodo storico e culturale dell'Occidente del XVIII e inizio del XIX secolo. (it)
- Absolutyzm oświecony – odmiana absolutyzmu – forma ustroju państwa rozpowszechniona w Europie w II połowie XVIII w., w której władca uznaje niektóre zasady umowy społecznej między sobą, a społeczeństwem; przyznaje mu pewne wolności np. tolerancję religijną, jednocześnie jednak pozostając monarchą absolutnym, sprawującym władzę nad wszelkimi dziedzinami administracji państwowej. Mianuje się pierwszym sługą państwa. Z teorii tej korzystali władcy w celu umocnienia swoich rządów. Jako idea wywodziła się z filozofii oświecenia i zakładała, że władza panującego pochodzi od ludu, który zrezygnował ze swoich praw politycznych na rzecz monarchy. Szczególnie przekonanie to widoczne jest w poglądach Fryderyka Wielkiego, króla Prus, który nazywał się „pierwszym sługą państwa”, a poddanym niższego stanu powtarzał: „Moje dzieci, jestem tylko waszym sługą”. Monarchia oświecona była popierana przez główny nurt filozofów oświecenia z Wolterem na czele. Charakterystyczna dla absolutyzmu oświeconego była centralizacja władzy przy jednoczesnym tworzeniu różnych organów administracji. Era absolutyzmu oświeconego to złoty okres biurokracji. Szczególnie widoczna była wówczas troska monarchy o silną pozycję międzynarodową państwa. Przeprowadzano reformy administracji, finansów, wystawiano nowoczesne armie, inwestowano w rozwój nauki. Absolutyzm oświecony najpełniej rozwinął się w Prusach (Fryderyk II Wielki), Austrii (Maria Teresa i Józef II), w państwach skandynawskich (Gustaw III). Miał duży wpływ na monarchię w Hiszpanii (Karol III Burbon, Zenón de Somodevilla y Bengoechea, markiz Ensenada, Pedro de Aranda, José Moñino, hrabia Floridablanca) i Portugalii (markiz de Pombal). W Rosji część idei absolutyzmu oświeconego przyjęła Katarzyna II Wielka. Pojęcia absolutyzm oświecony zaczęto używać dopiero w XIX wieku - zostało ono ukute w 1847 roku przez Wilhelma Roschera. Semantycznie zbliżone określenie legalny despota zastosował w XVIII wieku jako pierwszy Pierre-Paul Lemercier de La Rivière. (pl)
- O despotismo esclarecido é uma expressão que designa uma forma de governar característica da Europa continental da segunda metade do século XVIII que, embora partilhasse com o absolutismo a exaltação do Estado e do poder do soberano, era animada pelos ideais de progresso, reforma e filantropia do Iluminismo, mas, por outro, não eram aceitas todas as ideias do Iluminismo, com a definição entre a combinação desses diferentes ideais e a sua concretização pertencendo ao próprio déspota. A expressão "despotismo esclarecido" não foi contemporânea aos acontecimentos, tendo sido forjada mais tarde pelos pesquisadores. (pt)
- En upplyst despot är en absolut härskare i en stat. Despoten använder sin makt för att genomdriva reformer i staten, där tidigare till exempel adeln eller kyrkan stått emot sådana moderniseringar. Vanligast förekommande på 1700-talet, då flera monarker influerades av upplysningen. (sv)
- 開明專制、開明獨裁（英語：enlightened despotism，又譯啟蒙專制），也稱為開明絕對主義（英語：enlightened absolutism），或仁慈的专制主义（英語：benevolent despotism），是专制主义的絕對君主制的一种形式，由歐洲啟蒙運動思想家所提倡。在思想上容許民眾有一定的自由权利和私有产权，但認為人民應絕對服從君王命令及法律（非君主本人）。 支持並使用的君主有普魯士國王腓特烈二世、西班牙國王卡洛斯三世、神聖羅馬帝國皇帝约瑟夫二世和俄羅斯女皇叶卡捷琳娜二世。 (zh)
- Просвещённый абсолюти́зм — политика, проводимая во второй половине XVIII века рядом монархических стран Европы, сочетавшая принципы абсолютной монархии с некоторыми идеями французских просветителей, направленная на устранение остатков средневекового феодального строя в пользу рыночных отношений. В концепции просвещённого абсолютизма, главной идеей является понимание монарха (царя, императора) собственной ответственности за всех подданных, без исключения для каких-то сословий или классов. Подданные же, в свою очередь, должны оценить такое поведение государя и всячески способствовать его начинаниям. Просвещенный абсолютизм как политика достижения в государстве «общего блага», проводимая во второй половине XVIII века рядом европейских абсолютных монархов, была тесно связана с идеями философии «эпохи Просвещения». Нередко эта политика выражалась в преобразовании наиболее устаревших социальных институтов (упразднение некоторых сословных привилегий, подчинение церкви государству, реформы - крестьянская, судебная, школьного обучения, смягчение цензуры и др.), но главной целью оставалась сохранение и максимальная централизация монархической власти. (ru)
- Освічений абсолютизм — політика, здійснювана у XVIII столітті в деяких європейських монархічних державах. Її змістом було знищення або перетворення «згори» найбільш застарілих феодальних порядків. Монархи, які здійснювали цю політику, зображували своє правління як союз королів і філософів. (uk)
|
| rdfs:comment | - الحكم المطلق المستنير (كما أصطلح المؤرخون لاحقاً على تسميته الاستبداد الخيّر أو الاستبداد المستنير) هو شكل من أشكال الملكية المطلقة أو الاستبداد الذي استوحي من عصر التنوير. فاحتضن معظم هؤلاء الحكام من الملوك مبادئ التنوير، لاسيما تأكيدها على العقلانية. ومالوا لتبني مبادئ التسامح الديني وحرية التعبير وحق استحواذ الملكية الخاصة. كما كانوا أكثر تشجيعاً للفنون والعلوم والتعليم. (ar)
- El despotisme il·lustrat és un concepte polític sorgit durant la segona meitat del segle xviii a Europa característic de les monarquies absolutistes i sistemes de govern de l'Antic Règim influenciat per les idees de la Il·lustració, segons les quals les decisions humanes són guiades per la racionalitat. Els monarques d'aquesta doctrina van contribuir a l'enriquiment de la cultura dels seus països i van adoptar un discurs paternalista. També se'l sol anomenar despotisme benevolent o absolutisme il·lustrat. Es podria resumir amb el lema de «tot per al poble, però sense el poble». (ca)
- Osvícenský absolutismus je označení pro formu vlády, která se častěji objevovala v 18. století. Absolutní monarcha prosazoval ve své zemi svou autoritou politické a společenské reformy („revoluce shora“). Osvícenští panovníci byli ovlivněni ideály osvícenství. Tento způsob vlády převládal v zemích, které nepřešly na konstituční monarchii.Nejvíce se projevil v Rakouské monarchii za vlády Marie Terezie a jejího syna Josefa II., pokoušela se o něj i Kateřina II. v carském Rusku, dále se projevil ve Španělsku, Portugalsku, Dánsku a v Prusku za vlády Fridricha II. (cs)
- Η πεφωτισμένη δεσποτεία (ή πεφωτισμένη μοναρχία) είναι ένας τρόπος για να περιγραφεί η διακυβέρνηση ορισμένων μοναρχών της Ευρώπης του 18ου και 19ου αιώνα, που επηρεάστηκαν από τις ιδέες του Διαφωτισμού. Ο εισηγητής αυτού του όρου υπήρξε ο Βολταίρος ο οποίος είχε φιλικές σχέσεις με τους περισσότερους από αυτούς τους μονάρχες. (el)
- Unter aufgeklärtem Absolutismus wird landläufig eine im 18. Jahrhundert außerhalb des französischen Herrschaftsgebiets entstandene Form einer Fürstenherrschaft („Absolutismus“) verstanden. Impulse der Aufklärung wurden europaweit von Herrschern aufgenommen, im Russischen Kaiserreich ebenso wie in deutschen Territorien insbesondere in den Großmächten Preußen und der österreichischen Habsburgermonarchie. Zumindest teilweise versuchte der Hohe Adel aufklärerische Reformen umzusetzen. (de)
- 啓蒙専制君主（けいもうせんせいくんしゅ、（英: enlightened despotism）とは、主に18世紀後半、東ヨーロッパの君主国のプロイセン・オーストリア・ロシア・トルコにおいて、啓蒙思想を掲げて「上からの近代化」を図った君主をさす。この概念を北欧・南欧・西欧の君主にあてはめる場合もある。西欧の絶対君主と類推して啓蒙絶対君主（けいもうぜったいくんしゅ、英: enlightened absolutism）と訳出されたこともあったが、近年はあまり用いられない。 (ja)
- Il dispotismo illuminato è il governo assolutista di un monarca o despota illuminato, in riferimento agli ideali dell'Illuminismo, periodo storico e culturale dell'Occidente del XVIII e inizio del XIX secolo. (it)
- O despotismo esclarecido é uma expressão que designa uma forma de governar característica da Europa continental da segunda metade do século XVIII que, embora partilhasse com o absolutismo a exaltação do Estado e do poder do soberano, era animada pelos ideais de progresso, reforma e filantropia do Iluminismo, mas, por outro, não eram aceitas todas as ideias do Iluminismo, com a definição entre a combinação desses diferentes ideais e a sua concretização pertencendo ao próprio déspota. A expressão "despotismo esclarecido" não foi contemporânea aos acontecimentos, tendo sido forjada mais tarde pelos pesquisadores. (pt)
- En upplyst despot är en absolut härskare i en stat. Despoten använder sin makt för att genomdriva reformer i staten, där tidigare till exempel adeln eller kyrkan stått emot sådana moderniseringar. Vanligast förekommande på 1700-talet, då flera monarker influerades av upplysningen. (sv)
- 開明專制、開明獨裁（英語：enlightened despotism，又譯啟蒙專制），也稱為開明絕對主義（英語：enlightened absolutism），或仁慈的专制主义（英語：benevolent despotism），是专制主义的絕對君主制的一种形式，由歐洲啟蒙運動思想家所提倡。在思想上容許民眾有一定的自由权利和私有产权，但認為人民應絕對服從君王命令及法律（非君主本人）。 支持並使用的君主有普魯士國王腓特烈二世、西班牙國王卡洛斯三世、神聖羅馬帝國皇帝约瑟夫二世和俄羅斯女皇叶卡捷琳娜二世。 (zh)
- Освічений абсолютизм — політика, здійснювана у XVIII столітті в деяких європейських монархічних державах. Її змістом було знищення або перетворення «згори» найбільш застарілих феодальних порядків. Монархи, які здійснювали цю політику, зображували своє правління як союз королів і філософів. (uk)
- Klera despotismo (ankaŭ konata kiel klera absolutismo aŭ klerisma monokratio) estas formo de absoluta monarkio aŭ despotismo en kiu regantoj estis influita de la Klerismo. Kleraj monarkoj ampleksigis la principojn de la klerismo, aparte emfazis ĝin sur racio, kaj uzis ĝis por siaj teritorioj. Ili tendencis permesi religian toleremon, liberan sinesprimon, gazetaron, kaj la rajton je posedado de propraĵoj. La plej parto el ili kreskigis la artojn, sciencojn, kaj edukadon. Tre ofte la monarkoj kiuj sekvis la tendencon de la Klera despotismo ĉirkaŭiĝis de similtendencaj ministroj kaj nobeloj, kiuj okupiĝis pri la reformoj. Kiam ekis kontraŭstaroj kontraŭ tiaj reformoj, tre ofte estis la ministro kiu elposteniĝis dum la reĝo pluokupis la povon. (eo)
- Enlightened absolutism (also called enlightened despotism) refers to the conduct and policies of European absolute monarchs during the 18th and early 19th centuries who were influenced by the ideas of the Enlightenment, espousing them to enhance their power. The concept originated during the Enlightenment period in the 18th and into the early 19th centuries. An enlightened absolutist is a non-democratic or authoritarian leader who exercises their political power based upon the principles of the Enlightenment. (en)
- Despotismo ilustratua edota Absolutismo ilustratua XVIII. mendean Europan nagusitu zen gobernu mota da. Beraz, doktrina politiko bat da, Argien Garaiko (Ilustrazioa) filosofoen ideietatik sortua. Monarkia absolutuen eta Antzinako Erregimenaren barnean kokatuta dago. XVIII. mendearen erdialdean agertu zen despotismoaren aldaera bat da.Gobernu mota horretan: monarkek beren borondatea ezartzen zuten parlamentuak kontuan hartu gabe; eta aldi berean, Ilustrazioaren ideia filosofikoetan oinarritutako erreformak egiten zituzten administrazioa eta ekonomia arrazionalizatzeko. (eu)
- El despotismo ilustrado es un concepto político que surge en la Europa de la segunda mitad del siglo XVIII. Se enmarca dentro de las monarquías absolutas y pertenece a los sistemas de gobierno del Antiguo Régimen europeo, pero incluyendo las ideas filosóficas de la Ilustración, según las cuales, las decisiones humanas son guiadas por la razón. Aunque el término fue acuñado por historiadores alemanes en el siglo XIX, actualmente se prefiere el término absolutismo ilustrado para así contrastarlo con el absolutismo clásico. (es)
- Le despotisme éclairé est une doctrine politique, issue des idées des philosophes du XVIIIe siècle, qui combine, chez celui qui a le pouvoir, force déterminée et volonté progressiste. Elle est défendue notamment par Voltaire, D'Alembert et les physiocrates et elle est pratiquée principalement par Frédéric II de Prusse, Catherine II de Russie et Joseph II d'Autriche. Si Montesquieu a analysé les ressorts de ce qu'il appelait « despotisme » et si Frédéric II se flattait dans ses écrits d'« éclairer le peuple », l'association des deux termes en français ne remonte, semble-t-il, qu'à Madame de Staël (1818, posth.), et en allemand à Franz Mehring (1893). Son devancier, l'historien allemand Wilhelm Roscher, recourait plutôt au terme d'« absolutisme éclairé » (1847) : il voit dans l'absolutisme é (fr)
- Absolutisme tercerahkan, juga dikenali sebagai despotisme tercerahkan dan absolutisme baik, adalah sebentuk despotisme atau monarki mutlak yang diilhami oleh dan bersepakat dengan semua prinsip dan gagasan dari Abad Pencerahan, guna memperbesar kekuasaan pemimpin.. Para penguasa monarki yang tercerahkan mengamalkan prinsip rasionalitas. Meskipun mereka adalah seorang pemimpin non-demokratis atau otoriter, mereka menjalankan kekuasaan politik untuk keuntungan rakyat, melebihi kepentingan eksklusif sendiri atau para elit. Sebagian besar penguasa monarki yang tercerahkan turut memajukan pendidikan dan membolehkan toleransi, kebebasan berbicara, dan hak untuk memelihara harta pribadi. Konsep ini bermula pada periode Abad Pencerahan, yaitu pada abad ke-18 dan permulaan abad ke-19. (in)
- 계몽절대주의(영어: Enlightened absolutism)는 18세기에 전개된 계몽사상을 실제의 정치에 실시하려고 한 절대주의의 정치형태이다. 특히 동유럽의 절대주의는 계몽적 전제정치라는 특징이 있다. 계몽전제주의 또는 개명전제주의라고도 한다. 본래 절대주의는 봉건사회의 해체와 부르주아지의 성장과정에서 성립된 것인데 동구 등 자본주의의 발전이 늦은 나라에서는 전제군주가 시민계급의 등장을 앞에 두고 개명적인 국내개혁을 단행해서 아래로부터의 개혁의지를 흡수하려고 했다. 프로이센의 프리드리히 2세(프레더리크 2세), 오스트리아의 마리아 테레지아(마리아 테레사)와 요제프 2세, 러시아의 예카테리나 2세의 통치는 그 전형이라 하며, 그들은 계몽사상의 영향을 받아서 개명적인 사회 개혁을 실시하고 정치·경제의 근대화를 수행하여 강력한 근대국가체제 수립을 도모했다. (ko)
- Verlichte despotisme of verlicht absolutisme is een regeringsvorm uit de tweede helft van de achttiende eeuw die gehanteerd werd door vorsten die tijdens de Verlichting bereid waren om een aantal ideeën van deze beweging uit te voeren. De despoten hielden wel de macht in handen. Ze vonden dat ze deze macht nodig hadden om de staat goed te kunnen besturen, maar zij hielden meer rekening met de belangen van de bevolking dan andere koningen ("alles voor het volk, niets door het volk"). Verlichters werden aan de hoven van de vorsten in deze landen uitgenodigd. In twee Europese landen was er geen sprake van verlicht despotisme. In Frankrijk leidde de absolute macht van de Bourbons tot de Franse Revolutie en in het Verenigd Koninkrijk was de macht van de monarchie reeds in de zeventiende eeuw dr (nl)
- Absolutyzm oświecony – odmiana absolutyzmu – forma ustroju państwa rozpowszechniona w Europie w II połowie XVIII w., w której władca uznaje niektóre zasady umowy społecznej między sobą, a społeczeństwem; przyznaje mu pewne wolności np. tolerancję religijną, jednocześnie jednak pozostając monarchą absolutnym, sprawującym władzę nad wszelkimi dziedzinami administracji państwowej. Mianuje się pierwszym sługą państwa. Z teorii tej korzystali władcy w celu umocnienia swoich rządów. (pl)
- Просвещённый абсолюти́зм — политика, проводимая во второй половине XVIII века рядом монархических стран Европы, сочетавшая принципы абсолютной монархии с некоторыми идеями французских просветителей, направленная на устранение остатков средневекового феодального строя в пользу рыночных отношений. (ru)
|
.jpg%3fwidth%3d300&f=jpg&w=240)
.jpg%3fwidth%3d300){kind=link}
_-_Miguel_António_do_Amaral.png){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
